Mayısın hain sıcağına, bu soğukkanda erişmek üzereydi o dakika. Ahşap kapı hiç zorlanmadan, yağ gibi açılmıştı. İşte o saniye ne olduğundan bihaber bir duyguya kapılmıştı. Kapıdaki adam mama'nın omuzuna nazikçe koydu elini. Ceketinin cebinden bir mendil çıkardı yetmezmiş gibi. Kendini bir sıfır önde zannediyorsa yanılıyordu zira görevi çoktan kendisi üstlenmişti.149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmGMAbtQPzG
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAPUNwRyfIu
Hızlı işledi. Aynı şekilde hızlı karar vermesi gerekti. Büyük adımlarla evden uzaklaşırken başka şansının olmadığını düşündü. Göğsünün kaşıntısından kurtulmalıydı. Evden biraz uzaklaştıktan sonrasına kadar onu takip etti. Rastgele bir yerde durunca takımlarını çekmiş olan, müthiş fırsatı elinin tersiyle itmeyerek yanına adımladı kahveli. Dikildi yanında ve uzattı elini, sahte samimiyeti kurmak istedi, söyleyeceklerine cevap duymak istedi. Ancak ötekisi, reflekslerini konuşturup bir adım geri gitti. Kaşları çatılmıştı ve gözlerinden şüphe dolu renk seziliyordu buradan. Renk vermedi. "Karşılaşmıştık." Yumuşamasına zaman tanımadan büyük bir nefes çekti içine, kafasıyla onayladı. Ağır kafasıyla. "İsmin neydi?"149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8aHK3xfPoP
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQ1babZ7zXm
"Yanvar."149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrw5zzwL8VG
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0zd6HXliQY
Tatlı talı duydu cevabını. Kalktı kaşları. Çünkü aynı ırktan olunca genelde orijinali dökülürdü ağızdan. Neden, birden vatanını satıp soğukkanlardan olmaya mı karar vermişti? Hayır, hayır çok belliydi. Apaçık, şüphelenmişti. Haz etmiyordu. Duyguları karşılıklıydı ama. Sustu. Onayladı başıyla. "Pavel, memnun oldum. Mezarlığa gidecek misin?"149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8hsofjbGci
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2xEsEwJIBt
Konuya geldi kahveli, Pavel. Mezarlık.149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgpLCw7V04T
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5g2QaILsdC
"Evet."149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡG0SCLh1yeh
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhi8FoWksYa
Sorun çözüldü çünkü artık yalnız olmadığını, o kadar da tatmin olamayacağını anladı. "beraber gidiyoruz öyleyse." dedi. Karşısındaki onu onayladı. Fikir, zaten ona aitti. Hızlıca açtı ağzını. "Hayır, önce sen, en son ben gidiyorum."149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjhsnsKpeFE
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQ0Y7Zf6d2O
Güldü Pavel. Birkaç saniye eliyle ceplerinin içindeki ip parçalarıyla oyalandı. Silkti omuzlarını, bir tartışma içerisine girmek için pek müsait ve hevesliydi fakat bunu daha fazla çocuklaştırmamak adına sessiz kaldı.149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0zzfnYwzf2
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCfh1Re6dwS
"Anlaşamıyoruz zannedersem. Bunun için tartışmayacağım. Seni engellemeyeceğim aynı zamanda. Buna nasıl, niçin ortak olduğunu anlamıyordum. Mümkün olduğu kadarıyla karşı karşıya gelmeyip halledelim."149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0nkBADNN8k
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1ja1Ej1Cud
"İstersen tartışalım."149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUz6J8yaJTD
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgRaq3JX6je
İkisi de lüzumsuz gerginliğin farkındayken gerginliği örtmeyip üste çıkmaya çalışan bir Pavel vardı. Olgunluk onda kalmalıydı, gibi düşünüyordu. Güldü, ötekinin omuzunu rahatsız edici bir üslupla sıkıp bıraktı ve geçti gitti oradan. İlk durağı mezarlıktı. Soğuğun en acımasız aşamasında yürüme yolu aşıp vardı oraya. Şimdi en son o varmıştı. İç rahatlığıyla etrafa bakınıp geri döndü evine. Yalnız mesafe, hayvan saldırısı ihtimali ve en fenası soğuk onu zorlamıştı. Eve gider gitmez hastalık uykusuna kapıldı. Zihni o uyurken bile durmamış, onlarca rüyaya mal olmuştu. Hiç uğruna.149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ93J0bmMCAx
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqzWpO6mBFN
Sabahına varmak üzereydi. Öyle uzun bir uyku çekmişti ki gerçeklikten kopmak üzereydi yolculuğunun arasında uyandıklarıyla. Sabah olduğunda onu bölen şey çocuğun eve olan ziyaretiydi. Fakat Pavel bunu gerektirecek hiçbir şey yapmamıştı. Ne merkeze gidip yeni gazeteleri almıştı ne de çocuktan alması gereken miktarı. Hatırı sayılır yol tüketen çocuğu azıcık parayla merkeze yolladı bunun için. Yapmaması gerekirdi. Henüz ilk günden sorumluluklarını yerine getirmeyişinin sonuçları belirginleşmeye başlamıştı. Şu saatten sonra onun tek sorumluluğu vardı. Kabanını giydi, fırından ekmeğini ve sigarasını aldı. Mezarlığa yola koyuldu. Sabahın körüydü. Mezarın üstünde körpecik çiçekler duruyordu. Ondan önceki ziyareti simgeleyen, anlamsız yaprak parçaları. Son gelemediğinin farkında oldu. Şayet bu gerekiyorsa, ekmeğini bıraktı toprağın üstüne. Yol kısa değildi, uzun ve zorluydu. Gitmek istemedi, dinlenmek istedi. Ağacına geçti, oturdu. En az bir saati devirecekti, sonra gidecekti. Tatmin olduğu an.149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhUogS98uyk
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGHvrf0OszM
Birkaç saat. Tüm dakikaları elindeki paketin yarısıyla devirebildiği için mutluydu. Sabahın köründen öğleye kadar hava bir hayli ısınmıştı. Şaşılacak kadar. Dolayısıyla onun açısından daha katlanılabilir bir hale gelmişti hava şartları. Susuz ve aç olsa da bu kutsal görev için adağından kendini, güzel hislerle çevriliydi. Yalnız boş durmak canını sıkmıştı. O da kalkıp etrafa göz atmaya başladı. Sınırı aşmadan mezarı temizledi. Otları, çevresindeki taşları, mezarın düzenini... Işıldatmaya baktı ortalığı. Donmuş toprak arazisinde sağlayabileceği verimi sağlamaya çalıştı fakat nihayetinde toprak siyah, otlar soluktu. Göze çarpacak bir değişim gerçekleşmedi. Ağacın dibine geri oturdu. Geçmek bilmeyen zaman için tek çözümü uyumak oldu. Yorgunluğunu uykuya verip kapadı gözlerini Pavel.149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeGE7hAS7bJ
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqUazBXwF1V
Karın açlığı, konforsuzluk, buz ve de bir hayvan, Pavel'i burnuyla dürtükleyen. Bunu yaşamakta olan çiftçilerin yarısı deneyimliyordu fakat fazlaydı. Çok fazla. Bu çakal, onu bir yem olarak görüyordu. Yemek istiyordu. Bu yüzden kokluyor, canlılık belirtisi aldığı vücudun ölmüş olmasını diliyordu, yemek için.149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZPEv8o3Z2d
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRp09dDWBK1
"Dost. Uyan."149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlb7W2TXJ5S
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgMJtdZQmi8
Ani bir ürkmeyle ayılan Pavel, karşısında tam da görmeyi beklediği kişiyi görmüştü. Davranışını anında çakmış, ona iyilikte bulunmasına fırsat tanıdığı için kendinden nefret etmişti. Hemen toparlanıp oturduğu yerden dikildi sersem şekilde. İyi bir uyku değildi. Berbat bir haldeydi.149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNfXeWmnxyg
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡa2BTeIxBhz
"Donarak öleceksin."149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡl5zxfP43Vb
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0GfEwxcFOW
Gülümsemeyle karşılık verdi. Haklı olabilirdi fakat o kadar kolay değildi. Teşekkür edip burada kalacağını söyledi. O esnada Yanvar onu olduğu yerde bırakıp mezara yöneldi. Tam bir saat boyunca, karanlıkta bir şeyler yaptı. Bir saat sonra Pavel'in yanına geri döndü. Israrla onunla gelmesini söyledi fakat Pavel reddetti.149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSXwpV1SoKA
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡID5DGaHpdR
Ötekinin kaybedecek pek bir şeyi yoktu. Pavel'in düşündüğü gibi en son burayı terk eden olmak için hiçbir çaba sarf etmedi, arkasını dönüp uzaklaştı oradan. Geriye kahveli ve mezar kaldı. O anlardan sonra Pavel iyice ayılmaya başladı, aniden geldi bu aydınlanma. Karanlıkta buradan gitmek zor işti. Bir de aç ve sersemsen, geri zekalının tekiysen ekstra zordu. Endişelendiği kişi tamamen kendiydi. Ne yapacağını bilmiyordu şimdi. Mezarın altındaki bile daha konforluydu Pavel'den! Keşke ölseydi de mezarın altında o olsaydı! Korkunç. Atmosfer ürkütücü bir ay ışığıyla kaplanıyordu. Kim bilir kaç çakal daha buradaydı. Can havliyle ayağa kalktı, koşarak ezberinde kaldığı kadarıyla yolu inmeye başladı. Hemen bir sigara yaktı. Her yakışında parmaklarının ısınmasını fırsat bildi. Soğuktan uyuşan ayak parmakları, kulakları onun için dezavantajdı. Dik bir dağın dikliğini yansıtan yokuş acı içinde savrulmasına neden oluyor, içmiş gibi yürüyordu. Koşmaya başladı. Yarısında koşuşunun, takılıp yuvarlandı bir metre kadar. Sinirle bağırıp hızla ayağa kalktı. Geriye kalan yarısı da yorulduğunda bitti. Ne yaptıysa bir türlü yolu bitiremedi. Kilometreleri yavaş, donarak bitirdi. Hızı düştü zira kuvveti kalmamıştı. Zorla geldi evine. Hemen soyunup yatağına girdi. Ekmeğin mezarın üstünde kalmadığını biliyordu.149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡygTTwG2Qi3
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnta6Pz1UNT
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKfrhkhhbGG
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUTIsYm1rmS
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFnqsCDYoOk
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAohP5Qqhwz
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHDAqRzt0qv
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcFvlqbJeKO
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7mvPyf3UA9
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMDhwy7zRIA
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlPwLFEqZHH
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwi4KVgDJjt
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNQCOxmDnp7
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡktATUesVM2
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyszawXM2SY
149Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQ4SxH8oHkP
Penana
search
Loginarrow_drop_down
Registerarrow_drop_down
