Mojemu Panu, Jezusowi Chrystusowi
Jafet I204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmKdUj515Ik
Sprawa śmierci córki
204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKnmwTvxZ8v
Słońce prażyło niemiłosiernie, a gorący piasek parzył jej bose stopy. Mąż leżał obok, cały we krwi, a ona powoli, ale jednak żegnała się z życiem. Podróż z ukochanym do pobliskiej wioski Hamod w celach handlowych nie miała się tak skończyć. Miała tylko sobie kupić szaty, bo stare się zniszczyły, na skutek długiego używania. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaojn1X89Fe
Nie miała pojęcia, ile już tutaj leżała, ale sądząc po pozycji słońca, była w stanie oszacować od trzech do pięciu godzin. Jej ojciec uczył jej tej techniki. Ojciec... Czuła mocne ukłucia żalu na myśl, że już go więcej nie zobaczy. I jego, i matki, i ich synka... Który skończył dopiero dwa lata. Na samą myśl o nim łzy napłynęły jej do oczu. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNSVIAI6Fts
Potworny ból w brzuchu od ostrza, coraz bardziej się nasilał. Czuła ciepły, czerwony płyn, jej własną krew. Czuła, że robi się coraz słabsza. Czuła, że umiera. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfUo5vCKkhd
- Jahwe! - pomyślała. - Proszę Cię, skróć moje cierpienie.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcFfaa4oa9n
Odeszła wraz z zachodem słońca.
.....
Mężczyzna w wieku czterdziestu pięciu lat, człowiek prawy, z doświadczeniem, o imieniu Jafet, siedział w swoim ogrodzie, wokół kwitnących na najróżniejsze kolory kwiatów, popijając słodkie czerwone wino i delektując się jego smakiem. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRVMsGQRmlV
Był szabat, dzień siódmy, więc zgodnie z nakazem bożym odpoczywał, regenerując siły po ciężkim tygodniu. Jako doradca króla, nie narzekał na niedostatek, cieszył się dobrą opinią, mając jednocześnie pieniądze, którymi się chętnie dzielił z żebrakami. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡESLHH5rvhg
Miał długą brązową brodę, miejscami siwą, czujne niebieskie oczy, oraz idealnie wygolone włosy. Jego biało-niebieska szata powiewała wesoło na lekkim wietrze, łaskotając go przy okazji po nogach. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpw4d15cBQW
Dopiwszy wino, wrócił do domu, gdzie odniósł do kuchni dopity kielich (zawsze pracownikom i niewolnikom robił w szabat wolne), a potem ruszył do sypialni w której bawił się z jego żoną ich wnuk; Jakub, dwuletni uroczy chłopczyk z bujną blond czupryną i identycznymi oczyma jak Jafet. Ów dziecię, jak na swój wiek, umiało całkiem dobrze chodzić, oraz powoli układał pierwsze zdania. Jego matka, a córka Jafeta nie dała mu drugiego wnuka (lub wnuczki), a dwaj bracia Estery pojechali do dalekich krajów, jednocześnie zapominając o ojcu i matce. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUg0NBRdV4h
Mąż gardził nimi otwarcie, ku niezadowoleniu swojej żony, która liczyła na to, że jej synowie się opamiętają i wrócą do stolicy; do swojej rodziny. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrcTtfhCLPI
Estera natomiast, wraz ze swoim mężem Joachimem wyjechała do pobliskiej wioski, słynącej ze swoich dobrych i tanich szat, aby kupić nowe, bo te których teraz używała coraz bardziej się niszczyły. Zazwyczaj wyprawa zajmowała im około tygodnia; dojazd, kupno, odpoczynek w dzień święty i wyjazd. Takie wypady rzadko się zdarzały, Joachim jej mąż, człowiek nie mniej prawy jak Jafet, chciał się uczyć u niego, aby zostać na dworze u króla. Król lubił jego zięcia, sam Jafet polecał mu go, można by powiedzieć, że on i król byli dobrymi znajomymi, a nawet: przyjaciółmi. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYywLaGrV12
Wszedłszy do sypialni, spostrzegł, że Jakub śpi smacznie ze swoją babką w łóżku, toteż wyszedł i zamknął drzwi najciszej jak potrafił. Usiadł w swoim ulubionym fotelu w salonie i zaczął szyć. Wielu mówiło mu, że to zajęcie tylko dla kobiet, ale on osobiście się z tym nie zgadzał. Szycie pozwalało mu się zrelaksować, zwłaszcza przy winie, zapachu wieczoru i świecy. Dolał sobie wina i usiadł. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡm2BUOK3h09
204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2stXzJMnEU
Kolejny dzień doradzania królowi zaczął się dosyć przyjemnie. Pomógł w rozstrzyganiu konfliktów, doradzał w sprawie stosunków dyplomatycznych, a teraz przyszedł czas na ucztę. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1SGMVEOY1U
- Jafecie drogi, ile to lat mi już doradzasz? - zaczął władca. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLuDg42QouK
Nie miał na sobie korony, natomiast prestiżu jego osobie dodawały liczne zdobienia szat w niemalże wszystkich kolorach tęczy. Władca uwielbiał ubierać się kolorowo, Jafet uważał, że oddaje to prawie w stu procentach jego wesoły charakter. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡl1Xha74iMb
- Mniej więcej piętnaście, panie. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3WToioMJDD
- Chcę żebyś wiedział, że bardzo to doceniam - zrobił dłuższą pauzę, dodając swoim słowom dramaturgii. - Widzisz, ani mój młodszy brat, chodź jakże inteligentny, nie ma pojęcia, jakie to wszystko jest ciężkie. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrYni0qRJnJ
Wskazał ręką na zdecydowanie młodszego, ale podobnego do siebie mężczyznę, w ubraniu na pierwszy rzut oka zrobionego z jedwabiu. Najpewniej ktoś niesamowicie próżny, pomyślał. Wyraźnie większy brzuch od pozostałych, wskazywał na niezwykle beztroskie życie, a gdy przyjrzał się dokładniej; spostrzegł podkrążone oczy. Chwilę zastanawiał się nad ich przyczyną, aż doszedł do wniosku, że najprawdopodobniej brat władcy nie nadążał nad ilością zabaw.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡx0HGqttbd6
- Ile ma lat, jeśli można spytać? 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDRBBvvzJZt
- Niedawno minęło trzydzieści pięć lat, odkąd przyszedł na świat. - westchnął - Ach, żebyś wiedział Jafecie drogi, jak już mam dosyć... Wiek mój co prawda nie przekracza pięćdziesiątki, ale jestem już tym zmęczony. A jeszcze trochę będę panować, skoro mój syn ma dopiero pięć lat...204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyiPBxu57Mx
Urwał, gdyż podszedł do niego żołnierz, sądząc po ubiorze, wyżej postawiony i powiedział coś szeptem do władcy. Doradca wyraźnie dostrzegł jak mięśnie u rozmówcy się napinają, a po jego twarzy spływają pojedyncze krople potu. Chwilę później wstał, przerosił biesiadników i ku ich zdziwieniu poszedł na komnaty z ów żołnierzem. Ucztujący szybko powrócili do porzuconych zajęć, a Jafet dojadł posiłek w milczeniu. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1GLAHYoYGE
Kiedy skończył i postanowił udać się do swoich poprzednich zajęć, napotkał na korytarzu innego sługę, który go poinformował, że król pozwala mu wrócić do domu, aby odpoczął i zajął się swoim dworem.
Pod bramą napotkał żebraka proszącego o jedzenie, powiedział mu więc, aby udał się z nim na jego dwór. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡe4x3O1VrCR
- Dziękuję ci, o panie! Dziękuję! 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUh2yBd6c5B
Mężczyzna, bo nim był proszący, ubrany był w łachmany, ze zniszczonymi sandałami na stopach, całymi pokrytymi błotem, twarz miał pobrudzoną, a brudne i potargane włosy spięte Jafet sam nie wiedział czym. Widząc, że mężczyzna jest zdrowy, ale wychudzony, postanowił mu zaproponować zatrudnienie na jego dworze. Wesołe iskierki pojawiły się w oczach człowieka, który zgodził się bez chwili wahania.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTOVBTvm9A5
Znalazłszy się wreszcie w domu, Jafet przedstawił pozostałym pracownikom i niewolnikom ich nowego towarzysza, po czym przydzielił mu łóżko w pokoju dla niewolnika i sług. Mieszkali oni tam wtedy, kiedy zostawali dłużej, albo nie mieli gdzie się podziać (jak w wypadku żebraka). Jafet miał zwyczaj zatrudniać właśnie takie osoby, aby mogły stanąć na nogi. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdYugQmckPD
- Chwała Jahwe, za to że na ciebie trafiłem, panie. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLzF2RmLpCI
Mężczyzna jak się okazało miał na imię Symeon, a został żebrakiem ze względu na liczne długi, oraz brak stałego źródła zarobku i miejsca do życia. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡm3e1R8Gp5K
- Jestem takim samym człowiekiem jak ty - po chwili dodał. - Idź proszę do kuchni i pomóż pozostałym w przygotowywaniu wieczerzy. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaxhtmBWeeB
Mężczyzna kiwnął głową i udał się w stronę pomieszczenia z którego dobiegał największy hałas. Jafet w tym czasie wyszedł na ogrody, lustrując je wzrokiem i szukając wnuka z jego babką. Jakub biegał wesoło swoimi krótkimi nóżkami po mikroskopijnej polanie, natomiast jego żona siedziała przy drużce i nie spuszczała z malucha wzroku ani przez moment. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6HQBRTHimB
Podszedł do niej. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiwmp8ZB3mM
- Niepokoję się - zaczęła, nawet na niego nie patrząc. - Długo ich już nie ma. Co jeśli coś im się stało?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZ1LQpMWWuY
- A co miałoby się stać? Pojechała przecież z Joachimem. Mąż wysoki i zwinny, co prawda bić się nie umie, ale najeźdźcy pomyśleliby co najmniej dwa razy, zanim by ich zaatakowali. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwV3GOBuVqs
Było to marne pocieszenie dla jego żony, iż sam nawet nie wierzył w to co mówił. Zbóje mogliby ich zaatakować nawet w troje, a gdyby się postarać; dwoje. Nie mieliby żadnych szans. Ani Estera, ani Joachim nie poradziliby sobie z potężnie zbudowanymi, umięśnionymi ludźmi, którzy żyją z napadów.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcppvia39F4
- A daj mi spokój. Dwoje dzieci zniknęło nam praktycznie z oczu, poza tym, co z małym?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtArsI02WJm
- Mały ma dwójkę rodziców, dziadka i wspaniałą babcię.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmFG1EPuTO1
Słowa które wypowiedział, rozczuliły kobietę. Jej policzki zaczerwieniły się; w tym samym momencie wstała i go przytuliła. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTfpFnF3Yui
- Myślisz? - zapytała. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLLlhfyewMy
- Tak. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡi98BgdjsaN
- Panie, panie! - usłyszał głos Symeona, oraz stukot obuwia uderzającego o drużkę. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡE3OGh5HoXM
- Co się stało?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡby67dyBpBX
- Jakiś dostojny człowiek do pana. Co mam mu przekazać?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbioDNqO1dm
- Że już do niego idę. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkh7jVfmUTX
W tym samym momencie ruszył spokojnym krokiem za Symeonem, pędzącym w te pędy.
- W czym mogę służyć? - rzucił w stronę człowieka, który właśnie wchodził do środka. - Stało się coś?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWw70yLyxz8
- Ależ drogi panie, stało się! Stało się coś strasznego! 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2nC1iRm9RW
Twarz niespodziewanego gościa wyrażała głęboki niepokój, lub żałobę, Jafet szacował że oba z tych odczuć. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3EClcit8ER
- Mów. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡX1xqpmFnk9
- Oczywiście szanowny panie, ale czy byłoby problemem prosić o trochę wody? Spragniony jestem. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ41eGg16khL
- Ależ oczywiście. Chodźmy do sali biesiadnej, tam się napijemy, a moja żona zrobi placek, z trzech miar mąki. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡB79LfRL2yu
- Dziękuję, ale nie ma takiej potrzeby. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyfU2ygjEpT
Spojrzał na Jafeta z wdzięcznością. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQUzP4B6mxq
Chwilę później siedzieli przy stole, a ogień przyjemnie trzaskał w kominie, robiąc przyjemny kontrast z zachodzącym słońcem. Kiedy się napoili, a sługa przyniósł placek, gość zaczął mówić. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeXL4QiF3dZ
- Mam dla ciebie złą wiadomość, panie. Król kazał mi ją przekazać tuż po tym, jak potwierdzone zostały słowa Beniamina.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcgG9YC27pJ
- Chodzi ci o dowódcę wojsk, bliskiego przyjaciela władcy? Czy on aby nie był w drodze powrotnej z powrotem do stoli...204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzhKRjmn7eG
Zamarł. Już powoli jego podświadomość podpowiadała mu, co ten człowiek miał zamiar mu przekazać, ale opierał się. Nie chciał o tym myśleć. Samo to, napawało go takim przerażeniem, o jakim tylko słyszał, ale nigdy nie odczuwał. Teraz mogło się to zmienić. Był wściekły na swoich synów, ale jego córeczka... Jego mała córeczka....204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrSHtmnTT73
- Co się stało? - ledwo zdołał wydusić.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxwxinJd3GY
- Pańska córka...204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUg7eNW9yXn
- Co z nią?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPKaIzxTjSw
- Nie żyje. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1H7mQRfyHL
To co teraz poczuł, sprawiło, że już nic nigdy nie będzie takie samo. Takie ukłucie, takie przebijające jego serce jak jakaś gorąca stal, wywołując niewyobrażalny ból, ból w jego sercu. Ból, jakiego nie doświadczył nawet podczas śmierci jego rodziców, którzy utonęli podczas przeprawy przez morze. To uczucie, jakby rozciągało się nie tylko w przestrzeni jego serca, ale również w czasie. Czasie, będącym kilkunastoma, ba kilkudziesięcioma latami jego życia. Widział wszystkie chwile jej życia w jednym momencie, uderzające w niego z każdej strony. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVt1gIZKmjI
Ból, jaki odczuwał, odebrał mu mowę, wytłaczał wszystkie łzy z jego oczu tak mocno, że wypływały z nich niczym wodospady, spływające nieregularnie po rysach jego twarzy, po szacie, ostatecznie uderzając w podłogę. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyjWThIWoui
- Beniamin wracał ze swoim odziałem do stolicy. Nie tak daleko, bo jakieś dwie godziny drogi konno, znalazł spustoszony mały obóz, a z oddali: sylwetki dwóch ciał. Kiedy zobaczył czyje to ciała, wysłał część swojego oddziału wraz z zastępcą do miasta, a sam został i strzegł twojej córki.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxHAc9kVpMQ
Końcówka zdania posłańca uderzyła w niego jak obuch. „Twojej córki”. Nie docierało do niego jeszcze co się wydarzyło, ale powoli jego ciało zaczęło się trząść. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡk9VR2wBVBA
- Oddział dotarł w czasie, kiedy król ucztował. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡL4MDIGZ056
- To dlatego wyszedł... - mruknął pod nosem. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyvETKgm4Xm
- Co?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYQC7w9YPGp
- Nic. Kontynuuj proszę. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrzo6u7P7Qs
- Król wysłał kogoś, aby to sprawdził. Kiedy wrócił z przykrą wiadomością, niezwłocznie kazano mi do pana przyjść. Za niedługo rusza wóz po ciało. Idzie pan?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZORRYnzSZw
- Oczywiście - rzucił ze łzami w oczach.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvR6JX91T6h
Kilkanaście minut później jechał na swoim białym koniu za wozem, przy towarzystwie nieznajomego.
Słońce właśnie zachodziło, barwiąc tym wydarzeniem niebo na kolor jasnego różu. Chwilę po tym stopniowo przekształcało się w granatowy, przy okazji generując białe dziury na niebie w postaci gwiazd. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6K3rnUATZA
Jafet okrył się szczelniej tkaniną, ponieważ robiło się coraz chłodniej. Byli mniej więcej w połowie drogi w tamtą stronę, gdy temperatura na zewnątrz zaczęła mu na dobre przeszkadzać. Nie odczuwał zmęczenia, wręcz przeciwnie: czuł, że jeśli wróci do domu jeszcze tej nocy, na pewno nie zaśnie. Nie mówił swojej żonie co się stało, nie chciał jej ranić, przynajmniej nie teraz. Teraz musiał się przygotować na to, co zobaczy. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvJ0xisNjHA
Wkrótce ujrzeli pochodnie na dole kanionu, przyjrzawszy się dokładnie i stwierdziwszy, że to na pewno oni, skierowali się w stronę drogi przebiegającej przez wyrwę z łagodnym zejściem na dół. Uważając, by nie uszkodzić wozu, zjechali na dół. Następnie udali się przez prostą część drogi, aż do miejsca, będącego ostatnim, które zobaczyła jego córka.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZGajEnzc4I
Z jednej strony znajdowały się spopielone namioty, a z drugiej mały obóz rozstawiony przez żołnierzy. Na spotkanie wyszedł im mężczyzna o zaokrąglonej czarnej brodzie, odbijającej się wyraźnie od płomienia pochodni, którą trzymał w ręce. Miał surowy wyraz twarzy, ale jego oczy wyraźnie pokazywały, jak bardzo jest zmęczony. Posłał w ich kierunku smutny uśmiech. Prawa brew drgała mu, zauważył Jafet. Ledwo widocznie, ale jednak. Był to sygnał, że jest wyraźnie zdenerwowany tym, co ma mu pokazać, jednocześnie ukrywając swoje prawdziwe emocje. Widok jego zamordowanej córki musiał nim mocno wstrząsnąć. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNS4SIv75R3
- Witaj, panie - zaczął. - Wiem, że musi ci być ciężko.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlfG8NueCj6
- Chcę ją zobaczyć.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHSWmJEutJv
Ledwo powstrzymał ryk, ryk bólu, chcący się wyrwać z jego piersi. Powoli rozpacz pochłaniała jego logiczne myślenie, z sekundy na sekundę tracił nad swoimi emocjami coraz bardziej kontrolę. Obawiał się, że wybuchnie. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgI6bnacNyN
- Doskonale to rozumiem, ale to nie jest najlepszy pomysł. Jesteś panie zapewne wycieńczony, zapadł zmrok, w dodatku jest dosyć chłodno. Proponuję, abyś się przespał w namiocie, aż do świtu; nie ruszaliśmy... - urwał na moment. - Nie ruszaliśmy pańskiej córki, gdyż nie wiedzieliśmy, czy byś sobie tego życzył. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6K9g4UIoyR
- Dobrze. Zaczekajmy więc do świtu. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡr13r2p8PlP
Udali się do pobliskiego największego namiotu, gdzie nalano Jafetowi jak i Benjaminowi po kieliszku wina. Usiedli na suchej ziemi i zaczęli sączyć napój w milczeniu. Skończywszy, Jafet rozłożył posłanie w rogu schronienia i zasnął.
Następnego ranka, od razu po obudzeniu się, Żyd poszedł w stronę pogorzeliska. Poza spopielonymi namiotami i suchym podłożem, oraz unoszącym się; coraz słabszym ale jednak dymem, nie wyróżniał się ten obóz niczym szczególnym. Jafet uruchomił wyobraźnię, widział w niej rzucający się z daleka w oczy obóz. Skrajną głupotą według niego było rozbijanie go na dole kanionu; nie spodziewał się tego po swojej córce oraz jej rozważnym mężu. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡw61TK9kq6s
Żołnierze mogli sobie na coś takiego pozwolić, byli uzbrojeni i liczni, więc potencjalni zbóje nie zaatakowaliby ich. W przeciwieństwie do małżonków. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRShQc5gtKp
Z drugiej strony, jak dobrze zna te tereny, nie było za wiele możliwości, aby rozbić obóz. Nie zmienia to jednak faktu, że lepiej byłoby nieco zboczyć z trasy, aby znaleźć bardziej bezpieczne miejsce na przenocowanie. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡB6gH77PyGO
Wszedłszy na teren miejsca zabójstwa, wytężył swój wzrok. Nie chciał pominąć żadnego szczegółu; zależało mu, aby dowiedzieć się jak najwięcej o mordercach. Najpierw zobaczył zwłoki Joachima. Jego ciało, ciało wysokiego, szczupłego, ale niezbyt umięśnionego mężczyzny zostało brutalnie okaleczone, ponad połowę jego powierzchni pokrywała zaschnięta krew, Jafet wyraźnie widział cienkie, ciemniejsze i dłuższe rany, zapewne po nożu, lub jakimś innym ostrzu. Kucnął przy jego ciele, aby lepiej mu się przyjrzeć. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡW4fiJNFv0D
Rany są zbyt wąskie, pomyślał. Nie mogły być zadane za pomocą siekiery, widać wyraźnie, że zadano ją z pomocą noża, lub innego narzędzia tego typu. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkCRpUuNf8f
Przeniósł wzrok wyżej, na głowę. Nie dopatrzył się u niej żadnych uszkodzeń, nie dał się zmylić krwi brudzącej jego podgłówek. Wokół ciała unosił się lekki, ale nieprzyjemny zapach powoli psującego się ciała, ale nie wyglądało ono źle, najwyraźniej zaczęło się szybciej psuć ze względu na upał panujący w tym miejscu w środku dnia.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1hvKWIiLJA
- Czemu klęczysz przy ciele swojego zięcia? - po głosie rozpoznał Benjamina. - Nie znałeś go długo, czyż nie?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0lL0ojQD2K
- A co to za różnica, czy znałem go długo, czy nie? Był moją rodziną. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2btwOGjNMh
- To w takim razie czemu się mu tak przyglądasz? Przecież go widzisz nie pierwszy, ani nie drugi raz. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcUJD2dl3vy
- Przypatruję się jego ranom. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMS22fJE5Ax
- I co wnioskujesz?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡazkty1Qr7k
Jafet dopiero teraz wstał, po czym odwrócił się w stronę kompana.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2QlqvtISby
- Wnioskuję, że zmarł, tracąc dużą ilość krwi, na wskutek brutalnego i wielokrotnego pocięcia ostrym przedmiotem, najprawdopodobniej nożem, lub sztyletem. Zmarł niedawno, zgaduję, że wczoraj rano, ciało jeszcze się nie zepsuło, ale czuć już lekki zapach.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzmd0SoxsiC
Jego słowa wywołały szok na twarzy Benjamina. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdexDEfqYSQ
- Skąd ty...204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡznZWka3ROl
- Logiczne myślenie, przyjacielu. Wiele razy pomagałem królowi w rozstrzyganiu sporów, miałem sporo czasu, by wyostrzyć zmysły, oraz rozwinąć zdolność logicznego myślenia. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9Ay1pJdpZC
- I co dalej? 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvhc4rU1gnh
- Dopiero zacząłem badanie. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyqpv9GoyAw
Szedł dalej, z każdą sekundą bojąc się coraz bardziej tego, co nieuniknione. Prosił Jahwe w Duchu, aby Dał mu siłę walki ze swoimi emocjami. Aby nie wzięły nad nim kontroli, aby nie pozbawiły go umiejętności logicznego myślenia. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPzzjX3bkDP
Zorientował się, że obóz składał się z czterech namiotów, ułożonych w dwa rzędy po dwa namioty. W środku zrobiono miejsce na ognisko, z odpowiednią ilością wolnego miejsca w kształcie okręgu, aby niczego nie podpaliło. Kiedy podszedł pod jego pozostałości, zamarł. W jednym z czterech przejść leżała jego córka. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2L6HOOYWnf
Nie zorientował się, kiedy rzeki łez zaczęły się wylewać z jego oczu. Nie zorientował się, kiedy wydał ryk bólu, ryk który zdarł mu gardło, pozbawił głosu. Nie zważając na protesty towarzyszy podszedł do ciała jego malutkiej, bezbronnej córeczki. Jedyne co zobaczył, poza jej smutną twarzą, była rana, wąska i krótka, jakby od wbicia czegoś ostrego. Widział krew. I tyle. Nagle opadł z sił, usiadł i oparł swoje ciało o płócienną ścianę namiotu. Potem widział ciemność.
Kiedy się obudził, zorientował się, że znajduje się w jednej z komnat sypialnianych w pałacu króla. Władca siedział przy jego łożu, popijając wino z pucharu i jedząc owoce. Zobaczywszy, że Jafet się obudził, nalał mu również i podał kielich. Zaczęli pić.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCOlAtvC2qG
Sytuacja była bardzo niezręczna. Władca wpatrywał się cały czas w swój kielich, Jafet tak samo, ale ukradkiem na niego spoglądał. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgxDeNNobT1
- Jak się czujesz? - zapytał w końcu. - Po tym wszystkim?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsDjmDcvVxI
- Szczerze mówiąc - westchnął. - Paskudnie. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡD0Tlojuuts
Taka była prawda. Nie silił się na żadne uprzejmości, nie miał po prostu na to siły. Jedyne o czym w tym momencie myślał, było znalezienie się w swoim własnym domu i położeniu się w swoim własnym łożu. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1trZx0cVf2
- Gdzie moja żona? - dodał po chwili. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSaPa25iITA
- W sąsiedniej komnacie z małym Jakubem. Wie o wszystkim. Od razu jej powiedzieliśmy o wszystkim, łącznie z twoim... Stanem. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIk1SXu41TX
- ŻE CO? 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpm78sfTlKw
Wpadł w furię. Jak mogli jej to zrobić, jak mogli to zrobić samej, wrażliwej kobiecie, bez męża u boku, nie wspominając już o tym, że cały czas się opiekowała małym. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡU31mbUxMbM
Jafet zerwał się z łoża i pobiegł szukać żony. Otworzył drzwi i wybiegł na korytarz. Nie zwracał na nic uwagi, ani na to, że był okropnie słaby, ani na to, że jedyne co miał na sobie to tunika, w której wyjechał poprzedniej nocy. Biegł po dywanie, aby nie uszkodzić sobie stóp, oraz aby uniknąć poślizgnięcia się. Chwilę później wpadł na jakiegoś strażnika. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡK2f883FUyf
- GDZIE JEST JUDYTA? 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbCD9nsefUf
Mężczyzna cofnął się, nieco wystraszony, albo zdezorientowany, ciężko było mu stwierdzić ze względu na panujące emocje. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1iMY6P9HVV
- W pierwszej komnacie na prawo za rogiem, panie. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwRirKnIMt2
- Dziękuję. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnrCW4HhgdX
Ostatnie słowo powiedział nie wrzeszcząc, ale już unosząc głos, wyminął ów człowieka i udał się do pokoju który wskazał. Wnętrze, poza inną barwą łóżek, praktycznie niczym się nie wyróżniało od tego, w którym nocował. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ18cjPhHhkK
Judyta, żona Jafeta, siedziała cała we łzach, trzymając w ramionach śpiącego Jakuba. Chłopiec uroczo drzemał, jakby zupełnie sobie nie zdając sprawy z powagi sytuacji. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiW1HcisVWB
Podszedł do żony, dostawił sobie po cichu krzesło, tak aby nie obudzić malucha i usiadł. Wyciągnął długie ramię i objął delikatnie żonę, a ona wtuliła twarz w jego bark. Załkała cicho. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHSbP3mAGxf
- Czy to prawda?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZSYGRm6oCG
- Tak - uciął. Nie było sensu owijać w bawełnę, ani udelikatniać. I tak wiedziała, że to prawda, ale nie chciała w nią uwierzyć. Podobnie jak i on. Jego oddech stawał się coraz bardziej nierówny, oczy stawały się cięższe, jakby mieszczące się w nich łzy dodawały sporo do wagi. Mrugnął, a zaraz po tym poczuł spływające stróżki pojedynczo płynących łez; spływających powoli i bezlitośnie łaskoczących po policzkach. W tej właśnie chwili obiecał sobie, że wyznaczy sprawiedliwość ludziom, którzy to zrobili jego rodzinie. Ludziom, którzy przyprawili jego wnuka o zostanie sierotą, ludziom, którzy odebrali jemu i jego żonie jedyną córkę. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6AAjYGCqDm
.....204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLTFwq3fvfW
204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPhUiKtYhP0
Przypatrywał się powoli swoim ofiarom. Znał ich doskonale, zarówno ją, jak i jego. Spodziewał się, że z wzajemnością, dlatego zakrył twarz chustą. Estera, dziewczyna na którą polował, spacerowała po targu, szukając czegoś dla siebie. Wnioskując po informacjach, które otrzymał, nowe szaty. Taki był jej cel wypadu poza teren stolicy. Uznał to za szczyt głupoty. Po co ryzykować tak bardzo, skoro mogła spokojnie sobie coś kupić u siebie? 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡq37FR88Ure
Bawiło go to. Bardzo. To był jej ostatni błąd. Nie będzie miała okazji go naprawić. Ciekawe tylko, czy jej mąż, zdoła ją przed nim obronić. Oczywiście, że nie. W końcu nie był sam. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhmGyCUKsib
Było ich wielu. Bardzo wielu, jeśli patrzyć na stosunek ilości. Z połową tuzina dorosłych, dobrze wyszkolonych mężczyzn, jedna kobieta i jeden mężczyzna nie mieli większych szans. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8lfBN0Nb1r
.....
- Panie - Jafet skłonił się. - Wiem, że szabat dobiegł końca, ale mam do ciebie osobistą prośbę. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTm3KX2xQrK
Żyd jeszcze tego samego dnia po uniesieniu się na władcę poszedł i go przeprosił. Bądź co bądź, pomimo tego, że są przyjaciółmi, jemu należy się większy szacunek. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIGYzNfDIui
- Słucham? - uśmiechnął się do niego życzliwie, bez cienia żalu za nagły wybuch. Zapewne zrozumiał, że to w wyniku olbrzymich emocji. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEhidayaAXX
- Mógłbym wziąć tuzin mężów na dwa dni oraz wóz, aby posprzątać na miejscu zabójstwa? Chcę jeszcze raz się z tym zmierzyć. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXh1E0g0yLn
Rządzący myślał przez chwilę. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJG9YJv6vEC
- Hmm... Nie wiem, czy to dobry pomysł. Te emocje, te wydarzenia...204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4hn4XaDywr
- Proszę - jeszcze raz pochylił głowę. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmUJD7UzWHY
- Niech ci będzie zgoda. Tylko proszę cię, aby to długo nie trwało. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7nzjtEZsdM
- Dziękuję, panie. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFT76Eif7X7
Niedługo później był już w swojej posiadłości i pakował bagaż. Na dwa dni nie potrzebował wielu rzeczy, głównie posłanie polowe, jakąś szatę, jakby się zrobiło chłodniej, zapas chrustu. Założył na siebie długą, niebiesko-białą szatę, wziął kij z drewna dębowego i ruszył w stronę pałacu, w umówione miejsce z woźnicą, z którą polecił mu się spotkać król. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8gbZynOd7K
- Witaj. Jestem Jakub. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqiPqGzovVh
Uścisnęli się. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlZJyD3ik7d
- Jakub? To tak samo jak mój wnuk. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZ4A5DcSzMC
- Wnuk? Ile ma?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQCv98MrZt0
- Niedługo upłyną trzy lata, odkąd przyszedł na świat. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmNrd0ik93y
- O! Moja córka niedawno skończyła! 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡn951fVpPO7
- Jak się nazywa, jeśli można wiedzieć?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHz2JauawnI
- Sara. Żebyś wiedział, panie jaka z niej rozrabiaka. Wszędzie jej pełno! Ani na chwili nie można spuścić z oka!204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrZxCSW9Dvn
- Podobnie z moim. Żona cały czas pilnuje, aby nie zrobił nic sobie, ani swojemu otoczeniu.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlnc93vZPRK
Nie zauważyli, kiedy zebrali się pozostali mężowie, ale nie było większego problemu, aby się z grać i wyruszyć jeszcze przed zachodem słońca.
- O Jahwe! Ależ zrobiłeś piękny kanion, Swoimi rękoma! - zawołał Jakub.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPGPGMFPGEp
- Nigdy go nie widziałeś? - zawołał ktoś z wozu. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqp304beCwv
- Widziałem, owszem towarzyszu. Ale za każdym razem gdy go widzę, czuję uniesienie na sercu, oraz chęć, by chwalić Pana. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPyKNj4GPi2
- Masz rację - odparł kolejny. - Mam identycznie. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLPZb9nxi6V
- Ten kanion jest piękny - zaczął Jafet. - Szkoda tylko, do czego został wykorzystany, oraz co tu się wydarzyło. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGO5ikmvaPK
Powoli, z czasem aż zaczęli się przybliżać do pozostałości obozowiska, kiedy zaczęło się robić coraz chłodniej, zaczęli dostrzegać namioty, ułożone w dwa rzędy po dwa schronienia. Na samą myśl o nich, po plecach przechodziły Jafetowi dreszcze. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5U8p6Q0Y5o
Swoje namioty rozłożyli nieopodal, później rozpalili ognisko, zostawiając pracę na rano. Zjedli kolację, a kiedy noc już na dobre zawitała na niebie, wraz z gwiazdami i księżycem, kiedy zrobiło się chłodno, każdy z nich udał się do swojego namiotu na spoczynek. Tym razem jednak, Żyd miał trudności z zaśnięciem. Nie mógł się pogodzić z myślą o tym, że nocuje niedaleko miejsca, gdzie zmarła jego córka i jej mąż. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3GbMO8eUpe
W końcu, nie wiedząc która jest godzina, zasnął płytkim snem.
Obudził się jako pierwszy, toteż nie zwlekając ani chwili wstał, założył szatę którą spakował i udał się w kierunku opuszczonego obozowiska. W pierwszej kolejności postanowił jeszcze raz zbadać miejsce, w którym zemdlał. Poza licznymi śladami stóp, odcisków leżących ciał, nie zobaczył niczego, co by się wyróżniało spośród tłumu. Zrobił krok w kierunku ogniska. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIvdeWlbyQN
Kucnął i zbliżył głowę w stronę wypalonego opału. Skierował wzrok od góry do dołu, w stronę ziemi, przy okazji zdając sobie sprawę z tego, że drewno bliżej powierzchni było słabo wypalone, albo wręcz wcale. Dotknął zdawało się, nieruszonego przez ogień drewna, aby się upewnić. Palec potwierdził jego przypuszczenia. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡN1aLyKISJv
- Wygląda na to, że zabójcy po popełnieniu zbrodni od razu zgasili ognisko, sprytnie. Ale w takim wypadku - mówił do siebie. - W takim wypadku, ciała musiały tu leżeć około całego dnia, nocy i dłuższej części następnego dnia, już nie wspominając o tym, że taki obóz wyglądałby normalnie... Coś mi tu nie pasuje.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSVSfnDnleW
Ostrożnie podszedł z powrotem do miejsca, gdzie jeszcze nie dawno leżała Estera. Przyjrzał się dokładniej odciskowi. Kiedy dokładnie zaczął go od nowa badać, zamarł. Odbicie wskazywało, że tors osoby leżącej był zbyt długi. Oznaczało to tylko jedno. Ofiara się czołgała przez jakiś czas. Być może godzinę, a być może cały dzień. Jafet wiedział już, że jego córka nie zmarła od razu. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡu1zVj34vmj
Na samą myśl o tym, uronił jedną łzę. Nie dał jednak słabości wygrać. Miał zadanie, które chciał wykonać. Chciał, by mordercy zgodnie z Prawem Mojżeszowym, zostali ukarani. I dopilnuje tego, jeśli Jahwe pozwoli. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMJ3jhhduVf
Badanie całego obozu zajęło mu jakiś czas, ale zgodnie z jego poczuciem, nie był on długi. Słońce dopiero wschodziło, a Jafet tak naprawdę swój cel, po który tu przybył, osiągnął. Postanowił jednak, póki ma jeszcze trochę czasu, zbadać teren poza obozem. Obszedł w pobliżu cały teren dwa razy, po czym odszedł trochę dalej w kierunku przeciwnym z którego tu przyjechali. Szedł tak dobre kilkanaście minut, aż jego uwagę przykuł jakiś błyszczący przedmiot w oddali. Podbiegł w jego kierunku tak szybko, jak pozwalały mu na to jego doświadczone nogi, co wbrew pozorom nie trwało długo. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡh0tYI1hxaB
Dobiegłszy na miejsce przyjrzał się ów przedmiotowi. Okazało się, że był to sztylet, długi, ale jednocześnie wąski; błyszczący, posiadające złote zdobienia. Rękojeść owinięta była skórą, zabarwioną na szmaragdowy kolor; Jafet jednak nie był w stanie zidentyfikować, jakiego zwierzęcia była to skóra. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyYqKmfOKqB
To co jednak w szczególności zwróciło jego uwagę, to inicjał, mały ale jednak; wygrawerowany na rękojeści bliżej głowicy i rękojeści. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1kbQEVjzfN
- Be, be, be... - pomyślał. - Kogo byłoby stać na taki sztylet, lub kto mógłby taki otrzymać? Wiem, że to ktoś, kto najprawdopodobniej ma imię zaczynające się na literę be. Pomyślmy.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTGDjLkOVYE
Spojrzał w niebo. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡH2YNRCnLgQ
- Jahwe, pomóż! Kto taki mógłby to być? 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhkoqVKMDLu
Odpowiedź przyszła natychmiastowo, jakby wiedza której potrzebował (w co nie wątpił) została wylana mu na głowę. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡothl2sSn2N
- Dziękuję. - odpowiedział. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡf5zuQsEW1w
Okazało się jednak, że to nie koniec niespodzianek. Kiedy spojrzał w dal, dostrzegł; małe bo małe, ale drugie podwyższenie, drugą drogę na górę kanionu. Schował sztylet i znowu wbił wzrok w ziemię. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡf1FyLEsu1U
Zaczął szukać jakiś śladów, jakiś wskazówek, dotyczących możliwego połączenia w tej sprawie sztyletu z drugim wyjazdem z kanionu. Nie musiał długo szukać, gdyż chwilę później znalazł ślady kopyt, wybitych jeszcze wyraźnie w piasku. Patrząc na nie, założył, że było co najmniej tuzin jeźdźców. Brak śladów kół świadczył o braku wozu, przynajmniej tak mu się wydawało. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1jAh4defPx
Uznał, że nie warto iść dalej tropem tych śladów; wszystko przemyśli sobie w domu. Prędko wrócił do obozu, aby nikt nie zauważył jego zniknięcia, oraz z powrotem; skradając się, udał się na odpoczynek. Jednak wiedział jedno: nie może ufać Benjaminowi, ani jego najbliższym podwładnym.
Po wstaniu i zjedzeniu śniadania, Jafet znowu się ubrał w tą samą szatę co wcześniej i zabrał się z innymi do pracy. Złożenie namiotów, posprzątanie po ognisku i spakowanie pozostałości zajęło im stosunkowo niewiele czasu tak, że już po południu znaleźli się z powrotem w stolicy, a pod wieczór Jafet był w domu. Władca pozwolił mu jeszcze spędzić czas z rodziną, zwłaszcza, że następnego dnia miał być pochówek Estery i jej męża. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSeUjkTAZVp
Jafet powiedział o wszystkim w tajemnicy przed sługami i niewolnikami swojej żonie. Sara popłakała się, ale wyraziła poparcie w stosunku co do planów męża. Sama, aby mu nie przeszkadzać, poszła się zająć Jakubem. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡazaoyq2m0g
- Symeonie! - zawołał donośnym głosem. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYXXCHctStK
Nowy sługa prędko stawił się w drzwiach komnaty biesiadnej. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7RF2XrAzqD
- W czym mogę służyć, panie? 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡil7FAaIVch
- Nalej mi proszę trochę wina do kielicha i przynieś jeden z czystych zwoi z biblioteki wraz z piórem i atramentem. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEPbLHw9erl
Symeon niemalże natychmiastowo spełnił prośby Jafeta. Zgodnie z następną, opuścił salę, zostawiając męża samego ze swoimi myślami. Jafet rozłożył zwój i zaczął pisać najważniejsze elementy jego spostrzeżeń. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ87wbhMIZtm
Esterę i Joachima zabito najprawdopodobniej nożem lub sztyletem, przynajmniej tak można sądzić z zadanych ran. Nasuwa mi się do głowy parę pytań:204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnJjcKXJlAF
- Kto to mógł zrobić?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡd9ixBwKPV5
- W jakim czasie doszło do śmierci moich bliskich?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡknEijKYJHj
- Jaki związek z tymi wydarzeniami ma Benjamin, oraz jego sztylet?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCd3X9b8mls
Jafet zaczął myśleć, przy okazji stukając piórem w pergamin, robiąc parę czarnych plam. Po jakimś czasie zaczął znowu pisać.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡs5A2sK3gTW
Ognisko. Ono jest kluczem do ustalenia czasu napaści. Opał nie został wypalony do końca, wręcz przeciwnie, widać dosyć duże ślady nienaruszonego drewna. Najprawdopodobniej został zalany w chwili napaści. Tylko kiedy to było? Mało prawdopodobne, aby zdarzyło się to wieczorem; wtedy ciała leżałyby tam za długo, na pewno zaczęłyby się psuć. W takim razie204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYSiUhTRwmT
Znowu przestał na chwilę, ale po chwili znowu otrzymał odpowiedź od Pana. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtFUcSqIHwF
POSIŁEK! Przygotowywali posiłek! Najprawdopodobniej w środku dnia, albo późnym popołudniem; wtedy zaatakowali, a następnego dnia, jeśli wierzyć w historię Benjamina, zbrodnia została zauważona. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkkxR0kmzoo
Tymczasem Benjamin... Jest bardzo podejrzany. Sztylet znalazłem daleko od miejsca gdzie znajduje się droga do stolicy. Jeśli narzędzie należy do niego, na pewno miał jakiś związek ze zbrodnią. Tylko jaki? Zabił czy był partnerem w zbrodni? Jeśli zabił, to jaka mogłaby być tego przyczyna? Zazdrość o Esterę? Nie miałoby to sensu. Sam, o ile się nie mylę, miał żonę. Poza tym, ślub z Joachimem miał miejsce dawno, zabójstwo nie miałoby sensu, zwłaszcza, że sam zapewne ślub wziął niedawno. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMLuSw4j5NL
Dalej. Pozycja polityczna? Nie, Joachim jeszcze nie został doradcą, poza tym, Benjamin był wojskowym, w dodatku wysoko postawionym. Więc jeśli brał udział w morderstwach, to raczej jako wspólnik. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfLvaRzmo7R
To kto zabił? Musiał to być ktoś zazdrosny albo o pozycję, albo o Esterę. Ale jeśli to drugie, to po co ją zabijał? 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYhPxwkVMZ6
Wyglądało na to, że jest tylko jedna możliwość, jedna opcja, jedna wersja zdarzeń. Jafet odłożył pióro, zwinął pergamin, a następnie odniósł rzeczy na swoje miejsca, poza zwojem; go położył na szafce przy łóżku. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVUI8iHBLDr
204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuodC6Yh3MZ
Później, założył grubą szatę i wyszedł na zewnątrz; wziął ze sobą część majątku, chciał go przeznaczyć na świątynię, w ramach podziękowania Jahwe za pomoc w ustalaniu faktów. Idąc ulicami miasta, rozmyślał o całej sytuacji. Co prawda, pomagał władcy w wydawaniu wyroków, analizował fakty, doradzał w zarządzaniu państwem, ale nie spodziewał się, że ma taki talent analityczny. Wtedy, w obozowisku, nie odczuwał niczego poza silnymi negatywnymi odczuciami; aczkolwiek teraz, kiedy minęło trochę czasu, przeanalizował swój tok myślenia w tamtej chwili, zdając sobie sprawę z dziwnego uczucia, jakie mu wtedy towarzyszyło. On z każdym szczegółem, jaki napotkał, rozumiał całą sytuację jaka miała tam miejsce, z każdym elementem znał ten obszar. Dzisiejszego dnia, kiedy tam był, udało mu się; tym razem sztucznie, uruchomić swój umysł, dar, jaki dał mu Jahwe, a on zdał sobie z niego sprawę dopiero w obliczu takiej tragedii. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡch4hMNDRYG
Idąc, atakowały go, niczym kamienie lecące z katapult, myśli o swojej córce. Widział jej całe życie w jednej chwili, jej lepsze i gorsze chwile, szczęście i smutek jakie mu przyniosła. Nie chciał tego, walczył z tym, wiedział, że nie może sobie na nie pozwolić w tym momencie. Czuł, jak go rozsadzają, czuł napływające do oczu łzy, ale walczył. Nie chciał dać się zwyciężyć rozpaczy, pomimo tego, że ta nie chciała ustąpić. Teraz to on, Jafet, będzie musiał zastąpić Jakubowi Joachima. Będzie musiał pokazać temu malcowi to, co miał mu pokazać jego zięć. Ale nie wiedział, czy znowu temu podoła. Ta wątpliwość pojawiała się za każdym razem, kiedy musiał wychowywać nowe dziecko. Wiedział, że nie może zawieść. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsCMxaCM90w
Podarowawszy pieniądze, mąż wrócił do domu. Ciepło bijące od ognia było przyjemnym kontrastem do zewnętrznego chłodu, toteż Jafet ochoczo zdjął szatę, zjadł ostatni posiłek dzisiejszego dnia i pożegnawszy się ze swoimi sługami oraz niewolnikami, położył się spać. Leżąc w ciemnościach, opowiedział swojej żonie o wszystkich swoich wnioskach; o Benjaminie, najprawdopodobniej jego sztylecie, „prawdziwym” zabójcy, swoim darze od Jahwe, oraz o trosce o Jakuba. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMuFxXKFEpc
- Myślisz, że będzie pamiętał rodziców? - zapytał. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsIYBZFTjt2
- Nie mam pojęcia kochanie. To jeszcze małe dziecko, nieznające świata. Bardziej mnie martwi, co my mu powiemy, gdy się będzie pytał o swoich rodziców. Bo przecież nie powiemy, że to my nimi jesteśmy, prawda? Bo nie mogłabym po tym spokojnie spać. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYVZJ4NHYMS
- Nie, powiemy mu o nich. Ale o ich śmierci, oraz o tym, jak mu ją przekażemy, będziemy myśleć z czasem. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6sugskMbEP
- Oby Jahwe nam pomógł. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1O47OQjiyS
- Pomoże. Grunt to ufać Panu, żono. Straciliśmy żonę i zięcia, ale nasz wnuk stracił mamę i tatę. Teraz to my musimy go wychować, my musimy mu pokazać to, czego już nie mogą Estera i Joachim. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWsFgzT4jOR
Później oboje zamilkli. Zmęczenie szybko dało się we znaki i Jafet nawet nie zauważył, a już spał.
Następny dzień był bardzo wyczerpujący, nie wiedział tylko czy ze względu na ostatnie wydarzenia, to co dopiero miało nadejść, czy może tak po prostu. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOMJrxV0V9r
Podczas uczty, którą jak i pozostałe; spędził u boku króla postanowił poprosić o chwilę dyskrecji. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMfeMRMHc8m
- Panie? - zaczął. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfRdTNYkfuT
- W czym mogę pomóc, Jafecie? Podać ci może wina? Czy więcej tego wyśmienitego mięsa, które zostało podane?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCFUCvprSQx
Nigdy nie przykuwał większej uwagi jedzeniu, które było podawane podczas uczty, ale kiedy król o tym wspomniał, zorientował się że było bardzo dobre. Mięso, które leżało na stole rozpływało się w ustach tak, że nie trzeba było go nawet przeżuwać, a wino które spożywał było cierpkie w smaku, ale w tej cierpkości kryła się ciężka do opisania słodycz. Wziął jeszcze jeden łyk, przy okazji upewniwszy się, co do swojego werdyktu. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqJqUDvUQob
- Jedzenie faktycznie jest wspaniałe panie, ale nie o to chciałem cię spytać. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuauLPW7KsZ
- A więc o co? - odpowiedział z pełnymi ustami.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡp08hcYK8KG
Jafet wziął głęboki oddech, po czym odparł:204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8Yk2FliBuS
- Czy miałbyś coś przeciwko, abyśmy pomówili po uczcie na osobności? 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMxQdHWdjIc
Władca zmarszczył brwi w geście głębokiego namysłu. Wydawałoby się, że to nic wielkiego, ale Jafet rzadko prosił o coś takiego, toteż reakcja monarchy była całkowicie uzasadniona. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQs5dA9FEni
- Stało się coś? 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ36bXlfhThu
- Wolałbym o tym głośno nie mówić. Nie wiadomo, czy nikt nie usłyszy i nie powie komuś czegoś, czego wolałbym, aby ktoś czegoś nie usłyszał. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUNNAkEDt4B
- Cóż za język! - roześmiał się, jakby nie dosłuchując, albo wcale nie słysząc powagi w jego głosie. - Jafecie, mógłbyś tworzyć! 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡa3qr03UPNK
Odczuł lekki dyskomfort na tą zbyt przesadną pochwałę. Co prawda Jahwe dał mu rozwiniętą umiejętność dedukcji i jak to określała jego żona: „Ponad przeciętną inteligencję”, ale w roli poety nigdy siebie nie widział. Łączenie słów w rymy wraz z odpowiednią ilością sylab było ciekawą łamigłówką, ale nie widział w tym żadnej szerszej perspektywy. Poza tym, nigdy go to specjalnie nie pociągało. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFNLtUDrLqk
- Jest to sprawa najwyższej wagi. Obawiam się, i proszę mnie nie brać za szaleńca; że wiem kto mógł pozbawić moją córkę i zięcia życia - szepnął prosto do ucha. - Odkryłem kilka poszlak na miejscu zabójstwa i chciałbym się nimi podzielić z tobą, panie i zapytać się ciebie co ty o tym myślisz. Byłaby taka możliwość?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzMniMlQaBx
Powtórzył pytanie, nakładając na nie nacisk; wyraźny, ale nie na tyle silny, aby władca mógł go potraktować jako obrazę. Spojrzał prosto w oczy rozmówcy. Jego twarz spoważniała, nie było większego śladu po wesołości, jaka panowała na niej jeszcze chwilę temu. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfNBy5tgnyW
- Oczywiście Jafecie, ale dopiero po tym jak skończymy ucztę. Nie mogę zostawić tak biesiadników samych. Mam nadzieję, że rozumiesz. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9kgm1h05uZ
- Ależ oczywiście, dziękuję. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRR2716FKAi
Wrócili do spożywania pokarmów znajdujących się na stole. Standardowo jak nakazał Jahwe, nie było podanych absolutnie żadnych potraw z mięsa zwierząt nieczystych, tak iż świni nie można było uraczyć. Jeśli przybyły chciał zostać włączony do społeczności, musiał się stosować do Prawa danego przez Jahwe, nie ma innego wyjścia, jeśli chciał dołączyć do narodu.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmyfSzpuNwl
204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXwzK4GW5XS
- Jesteś pewien? - król nie ukrywał zdziwienia po całej historii, jaką dane mu było usłyszeć z ust swego doradcy. - To bardzo poważne oskarżenia! 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0Xf7HNT5oS
- Zgadza się mój panie, ale dowody są równie mocne jak poważne są zarzuty, jakimi obarczam Benjamina. Nieprawdą będzie jednak, jak powiem, że działał sam. Jestem niemal pewny, że miał swoich ludzi, ślady wielu kopyt na dnie kanionu o tym świadczą. Ewentualnie, komuś pomagał w zbrodni, w co jestem bardziej skłonny uwierzyć. Sam wojskowy miał wysokie stanowisko, więc czemu miałby zabić moją rodzinę?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8QAZryEVol
- Może jest niebywale żądny krwi?Lata w armii mogły wywołać jakiś uraz... - urwał.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUfEOHQgS2y
- Wtedy mógłby zabić kogoś niżej postawionego, albo jakiegoś normalnego mieszkańca miasta. Mniej by ryzykował.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlGqy6qtZuh
- Hm... - zamyślił się. - Wiesz co, myślę, że powinniśmy z nim porozmawiać. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbVP8IPeCGD
- Jest to dobry pomysł, spekulacje nie mają sensu, ale zalecam panie, aby w trakcie rozmowy przebywali tu również strażnicy. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJv3bx9tJyF
- To logiczne, stary druhu.
- Więc? Co nam powiesz o sztylecie, który zdaje się należy do ciebie? Co powiesz o śladach kopyt, biegnących w przeciwnym kierunku? Spokojnie mogłeś zabić z zimną krwią na dnie kanionu w czasie upału, a następnie uciec wzdłuż ścian, aż nie będziecie bezpieczni za drogą zasłoniętą ścianami? 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEIeiYmCikR
Król zaczął przesłuchiwać Benjamina od razu jak ów wszedł. Chodził w kółko, a z każdym wypowiedzianym słowem, nakręcał się coraz bardziej. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtUHFGwCEQY
- Wiesz jak kończą tacy jak ty? Wiesz jak?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0ua9L0eDQp
Wojskowy nie podniósł wzroku. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWjmr0eIcGc
- Ukamienowani! I ty też tak skończysz, ale najpierw sąd wszystko usłyszy!204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfPWGJ91YZK
Na słowo sąd coś w nim pękło, przełamał się; zaczął mówić. Najpierw ledwo składał słowa, ale chwilę później już odpowiadał pełnymi zdaniami. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOQTXxaTo7D
- Nie ja zabiłem panie. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqH0mSRFrzS
- To kto?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuvHlpE6y4I
- Naharnum. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡU7xQiFQBYE
Naharnum. A więc tak najprawdopodobniej nazywał się morderca mojej córki, pomyślał Jafet, czując napływające do oczu łzy. Ale nie tym razem. Nie pęknie. Stoi przed człowiekiem poniekąd odpowiedzialnym za śmierć jego jedynej córki i nie pozwoli słabości wygrać. Nie pozwoli!204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoSs3apJhBT
- Kim jest ten człowiek? Skąd go znasz? Mów!204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlIQiIGfOd4
- To długa historia...204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡf88RYP0Ov8
- Powiedziałem!204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLEbs5K1Q2G
Pomimo tego, że stał przed nimi oficer, to na dźwięk wrzasku króla wojownik skulił się, jakby go kto za chwilę miał uderzyć. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKp75jn6K1G
- To było kilkanaście lat temu. Byłem wtedy młodym chłopakiem, zaczynałem dopiero służbę. Nie chciałem mieszkać wraz z rodzicami, ale nie miałem pieniędzy na dom. Ale wkrótce, podczas powrotu do miasta napotkałem właśnie Naharnuma. Był to krzepki mąż po czterdziestce z głową bez włosów na głowie, ale za to z bujną, czarną brodą. Po ubraniu widać było, że nie narzeka na niedostatek, więc postanowiłem porozmawiać. Wiedz mój panie, że w okolicy mojego domostwa człowiek takiej klasy to rzadkość.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdfK89wCNFs
Przekonałem go o prezent w postaci pieniędzy, ale w zamian miałem się kiedyś odwdzięczyć. I tu właśnie zaczyna się historia. Powiedział, że potrzebuje pomocy w bardzo tajnej sprawie. Kiedy powiedział mi o co chodzi, odmówiłem. Ale wtedy zagroził, że mnie oskarży o kradzież pieniędzy, a co gorsza miał dowody. Miałem zawiązane ręce, panie.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvmBcpSwANQ
Król po całej opowieści trochę się uspokoił, natomiast Jafetowi zaczęły się trząść ręce ze zdenerwowania, toteż nalał sobie wina z bukłaku do złotego pucharu stojącego nieopodal. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEmrGPT1A9N
- Dlaczego zabił moją córkę i jej męża?204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcXPfJpYR8z
- Ponieważ był zazdrosny. Chciał zająć ich miejsce jako twój następca. Najprawdopodobniej opracował już plan. Nie minie wiele czasu, aż zacznie wprowadzać go w życie. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3eJJK3pUYk
Benjamin mówił to wszystko głosem na skraju załamania. Jafeta zdjęła litość w stosunku do niego. Serce miał ciepłe, ale jednocześnie przepełnione bólem. Wiedział natomiast, co by chciała jego córka, gdyby żyła. Nie wahał się ani chwili.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhqKqUlfIDG
- Benjaminie, pomóż nam go znaleźć, a pomogę ci uniknąć ukamienowania. Nie jesteś bez winy, ale zostało ci postawione ultimatum. Nie chciałeś pomóc w zbrodni, ale zostałeś do tego zmuszony. Proszę, pomóż mi, a ja pomogę tobie. 204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmszWTrrbfH
.....204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfGJUveWHPF
Wkrótce złapano Naharnuma, który został skazany na ukamienowanie, natomiast Benjamin odpokutuje swoje winy w więzieniu w stolicy. Estera i Joachim zostali pochowani, a Jafet mógł spokojnie wychowywać z żoną wnuka Jakuba.204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjMz7zliNr9
204Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWAU4dmKLTH
