Mojemu Panu, Jezusowi Chrystusowi
Jafet I228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNzlXY7tyag
Sprawa śmierci córki
228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKPtR05nigO
Słońce prażyło niemiłosiernie, a gorący piasek parzył jej bose stopy. Mąż leżał obok, cały we krwi, a ona powoli, ale jednak żegnała się z życiem. Podróż z ukochanym do pobliskiej wioski Hamod w celach handlowych nie miała się tak skończyć. Miała tylko sobie kupić szaty, bo stare się zniszczyły, na skutek długiego używania. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkJUsGgmgfh
Nie miała pojęcia, ile już tutaj leżała, ale sądząc po pozycji słońca, była w stanie oszacować od trzech do pięciu godzin. Jej ojciec uczył jej tej techniki. Ojciec... Czuła mocne ukłucia żalu na myśl, że już go więcej nie zobaczy. I jego, i matki, i ich synka... Który skończył dopiero dwa lata. Na samą myśl o nim łzy napłynęły jej do oczu. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfAl4spwDaM
Potworny ból w brzuchu od ostrza, coraz bardziej się nasilał. Czuła ciepły, czerwony płyn, jej własną krew. Czuła, że robi się coraz słabsza. Czuła, że umiera. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDNDxXk7aK5
- Jahwe! - pomyślała. - Proszę Cię, skróć moje cierpienie.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡi5Q7skMTI4
Odeszła wraz z zachodem słońca.
.....
Mężczyzna w wieku czterdziestu pięciu lat, człowiek prawy, z doświadczeniem, o imieniu Jafet, siedział w swoim ogrodzie, wokół kwitnących na najróżniejsze kolory kwiatów, popijając słodkie czerwone wino i delektując się jego smakiem. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBRRZ2OA4RL
Był szabat, dzień siódmy, więc zgodnie z nakazem bożym odpoczywał, regenerując siły po ciężkim tygodniu. Jako doradca króla, nie narzekał na niedostatek, cieszył się dobrą opinią, mając jednocześnie pieniądze, którymi się chętnie dzielił z żebrakami. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡU1bQOVP80n
Miał długą brązową brodę, miejscami siwą, czujne niebieskie oczy, oraz idealnie wygolone włosy. Jego biało-niebieska szata powiewała wesoło na lekkim wietrze, łaskotając go przy okazji po nogach. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwPHJkMCs28
Dopiwszy wino, wrócił do domu, gdzie odniósł do kuchni dopity kielich (zawsze pracownikom i niewolnikom robił w szabat wolne), a potem ruszył do sypialni w której bawił się z jego żoną ich wnuk; Jakub, dwuletni uroczy chłopczyk z bujną blond czupryną i identycznymi oczyma jak Jafet. Ów dziecię, jak na swój wiek, umiało całkiem dobrze chodzić, oraz powoli układał pierwsze zdania. Jego matka, a córka Jafeta nie dała mu drugiego wnuka (lub wnuczki), a dwaj bracia Estery pojechali do dalekich krajów, jednocześnie zapominając o ojcu i matce. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFAlHeMq9gq
Mąż gardził nimi otwarcie, ku niezadowoleniu swojej żony, która liczyła na to, że jej synowie się opamiętają i wrócą do stolicy; do swojej rodziny. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTDCN5ChNrZ
Estera natomiast, wraz ze swoim mężem Joachimem wyjechała do pobliskiej wioski, słynącej ze swoich dobrych i tanich szat, aby kupić nowe, bo te których teraz używała coraz bardziej się niszczyły. Zazwyczaj wyprawa zajmowała im około tygodnia; dojazd, kupno, odpoczynek w dzień święty i wyjazd. Takie wypady rzadko się zdarzały, Joachim jej mąż, człowiek nie mniej prawy jak Jafet, chciał się uczyć u niego, aby zostać na dworze u króla. Król lubił jego zięcia, sam Jafet polecał mu go, można by powiedzieć, że on i król byli dobrymi znajomymi, a nawet: przyjaciółmi. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5P3F9Arp33
Wszedłszy do sypialni, spostrzegł, że Jakub śpi smacznie ze swoją babką w łóżku, toteż wyszedł i zamknął drzwi najciszej jak potrafił. Usiadł w swoim ulubionym fotelu w salonie i zaczął szyć. Wielu mówiło mu, że to zajęcie tylko dla kobiet, ale on osobiście się z tym nie zgadzał. Szycie pozwalało mu się zrelaksować, zwłaszcza przy winie, zapachu wieczoru i świecy. Dolał sobie wina i usiadł. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTLuPOccQVS
228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzrCQWYu7fv
Kolejny dzień doradzania królowi zaczął się dosyć przyjemnie. Pomógł w rozstrzyganiu konfliktów, doradzał w sprawie stosunków dyplomatycznych, a teraz przyszedł czas na ucztę. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpLESl3G1Lq
- Jafecie drogi, ile to lat mi już doradzasz? - zaczął władca. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3L26y8f6tD
Nie miał na sobie korony, natomiast prestiżu jego osobie dodawały liczne zdobienia szat w niemalże wszystkich kolorach tęczy. Władca uwielbiał ubierać się kolorowo, Jafet uważał, że oddaje to prawie w stu procentach jego wesoły charakter. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡP6DWg4cTtA
- Mniej więcej piętnaście, panie. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDwowcK5Rdc
- Chcę żebyś wiedział, że bardzo to doceniam - zrobił dłuższą pauzę, dodając swoim słowom dramaturgii. - Widzisz, ani mój młodszy brat, chodź jakże inteligentny, nie ma pojęcia, jakie to wszystko jest ciężkie. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVoA3HqSPFR
Wskazał ręką na zdecydowanie młodszego, ale podobnego do siebie mężczyznę, w ubraniu na pierwszy rzut oka zrobionego z jedwabiu. Najpewniej ktoś niesamowicie próżny, pomyślał. Wyraźnie większy brzuch od pozostałych, wskazywał na niezwykle beztroskie życie, a gdy przyjrzał się dokładniej; spostrzegł podkrążone oczy. Chwilę zastanawiał się nad ich przyczyną, aż doszedł do wniosku, że najprawdopodobniej brat władcy nie nadążał nad ilością zabaw.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡh81WJ7ytq2
- Ile ma lat, jeśli można spytać? 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAxAh7AkIvK
- Niedawno minęło trzydzieści pięć lat, odkąd przyszedł na świat. - westchnął - Ach, żebyś wiedział Jafecie drogi, jak już mam dosyć... Wiek mój co prawda nie przekracza pięćdziesiątki, ale jestem już tym zmęczony. A jeszcze trochę będę panować, skoro mój syn ma dopiero pięć lat...228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYf9y6fgH4Z
Urwał, gdyż podszedł do niego żołnierz, sądząc po ubiorze, wyżej postawiony i powiedział coś szeptem do władcy. Doradca wyraźnie dostrzegł jak mięśnie u rozmówcy się napinają, a po jego twarzy spływają pojedyncze krople potu. Chwilę później wstał, przerosił biesiadników i ku ich zdziwieniu poszedł na komnaty z ów żołnierzem. Ucztujący szybko powrócili do porzuconych zajęć, a Jafet dojadł posiłek w milczeniu. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmO27YmOkUw
Kiedy skończył i postanowił udać się do swoich poprzednich zajęć, napotkał na korytarzu innego sługę, który go poinformował, że król pozwala mu wrócić do domu, aby odpoczął i zajął się swoim dworem.
Pod bramą napotkał żebraka proszącego o jedzenie, powiedział mu więc, aby udał się z nim na jego dwór. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVdHBqUbQDr
- Dziękuję ci, o panie! Dziękuję! 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmkBg7nkwfz
Mężczyzna, bo nim był proszący, ubrany był w łachmany, ze zniszczonymi sandałami na stopach, całymi pokrytymi błotem, twarz miał pobrudzoną, a brudne i potargane włosy spięte Jafet sam nie wiedział czym. Widząc, że mężczyzna jest zdrowy, ale wychudzony, postanowił mu zaproponować zatrudnienie na jego dworze. Wesołe iskierki pojawiły się w oczach człowieka, który zgodził się bez chwili wahania.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOyvy5CJe48
Znalazłszy się wreszcie w domu, Jafet przedstawił pozostałym pracownikom i niewolnikom ich nowego towarzysza, po czym przydzielił mu łóżko w pokoju dla niewolnika i sług. Mieszkali oni tam wtedy, kiedy zostawali dłużej, albo nie mieli gdzie się podziać (jak w wypadku żebraka). Jafet miał zwyczaj zatrudniać właśnie takie osoby, aby mogły stanąć na nogi. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjpNvrZmAcm
- Chwała Jahwe, za to że na ciebie trafiłem, panie. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTxPa7Ls71T
Mężczyzna jak się okazało miał na imię Symeon, a został żebrakiem ze względu na liczne długi, oraz brak stałego źródła zarobku i miejsca do życia. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWkjliqQDUW
- Jestem takim samym człowiekiem jak ty - po chwili dodał. - Idź proszę do kuchni i pomóż pozostałym w przygotowywaniu wieczerzy. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfmDSpNyj4H
Mężczyzna kiwnął głową i udał się w stronę pomieszczenia z którego dobiegał największy hałas. Jafet w tym czasie wyszedł na ogrody, lustrując je wzrokiem i szukając wnuka z jego babką. Jakub biegał wesoło swoimi krótkimi nóżkami po mikroskopijnej polanie, natomiast jego żona siedziała przy drużce i nie spuszczała z malucha wzroku ani przez moment. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxHDc31T5ft
Podszedł do niej. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWHVu6rW3Xh
- Niepokoję się - zaczęła, nawet na niego nie patrząc. - Długo ich już nie ma. Co jeśli coś im się stało?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUR9A7Saeju
- A co miałoby się stać? Pojechała przecież z Joachimem. Mąż wysoki i zwinny, co prawda bić się nie umie, ale najeźdźcy pomyśleliby co najmniej dwa razy, zanim by ich zaatakowali. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡi2Pb0PnpID
Było to marne pocieszenie dla jego żony, iż sam nawet nie wierzył w to co mówił. Zbóje mogliby ich zaatakować nawet w troje, a gdyby się postarać; dwoje. Nie mieliby żadnych szans. Ani Estera, ani Joachim nie poradziliby sobie z potężnie zbudowanymi, umięśnionymi ludźmi, którzy żyją z napadów.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXT3cfklJzS
- A daj mi spokój. Dwoje dzieci zniknęło nam praktycznie z oczu, poza tym, co z małym?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQT0rMsbWD0
- Mały ma dwójkę rodziców, dziadka i wspaniałą babcię.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡt9aMulbyN6
Słowa które wypowiedział, rozczuliły kobietę. Jej policzki zaczerwieniły się; w tym samym momencie wstała i go przytuliła. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhpAdevRUmr
- Myślisz? - zapytała. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJsOd1X7Vdy
- Tak. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeroKR9ANjN
- Panie, panie! - usłyszał głos Symeona, oraz stukot obuwia uderzającego o drużkę. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLB4SBkNV9l
- Co się stało?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQ2rmPetFT5
- Jakiś dostojny człowiek do pana. Co mam mu przekazać?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡW8lLQJjQgl
- Że już do niego idę. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡX28zkK3xSR
W tym samym momencie ruszył spokojnym krokiem za Symeonem, pędzącym w te pędy.
- W czym mogę służyć? - rzucił w stronę człowieka, który właśnie wchodził do środka. - Stało się coś?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡb9OawAk5KE
- Ależ drogi panie, stało się! Stało się coś strasznego! 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkLtWIxqqdP
Twarz niespodziewanego gościa wyrażała głęboki niepokój, lub żałobę, Jafet szacował że oba z tych odczuć. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQz2jPexHjZ
- Mów. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwAIbESik5D
- Oczywiście szanowny panie, ale czy byłoby problemem prosić o trochę wody? Spragniony jestem. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsuILuQcjSX
- Ależ oczywiście. Chodźmy do sali biesiadnej, tam się napijemy, a moja żona zrobi placek, z trzech miar mąki. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcKcgRKpO4p
- Dziękuję, ale nie ma takiej potrzeby. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡA72xdAxMAs
Spojrzał na Jafeta z wdzięcznością. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLJaKbHBzQy
Chwilę później siedzieli przy stole, a ogień przyjemnie trzaskał w kominie, robiąc przyjemny kontrast z zachodzącym słońcem. Kiedy się napoili, a sługa przyniósł placek, gość zaczął mówić. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡP9HJiaWfL5
- Mam dla ciebie złą wiadomość, panie. Król kazał mi ją przekazać tuż po tym, jak potwierdzone zostały słowa Beniamina.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiGNoteoqym
- Chodzi ci o dowódcę wojsk, bliskiego przyjaciela władcy? Czy on aby nie był w drodze powrotnej z powrotem do stoli...228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjbwUKurs56
Zamarł. Już powoli jego podświadomość podpowiadała mu, co ten człowiek miał zamiar mu przekazać, ale opierał się. Nie chciał o tym myśleć. Samo to, napawało go takim przerażeniem, o jakim tylko słyszał, ale nigdy nie odczuwał. Teraz mogło się to zmienić. Był wściekły na swoich synów, ale jego córeczka... Jego mała córeczka....228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpYwolfWL3G
- Co się stało? - ledwo zdołał wydusić.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhDAaB7DzJ7
- Pańska córka...228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxPaQ6wj4DN
- Co z nią?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaczjyXEHL7
- Nie żyje. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡy3LiW8KZ1l
To co teraz poczuł, sprawiło, że już nic nigdy nie będzie takie samo. Takie ukłucie, takie przebijające jego serce jak jakaś gorąca stal, wywołując niewyobrażalny ból, ból w jego sercu. Ból, jakiego nie doświadczył nawet podczas śmierci jego rodziców, którzy utonęli podczas przeprawy przez morze. To uczucie, jakby rozciągało się nie tylko w przestrzeni jego serca, ale również w czasie. Czasie, będącym kilkunastoma, ba kilkudziesięcioma latami jego życia. Widział wszystkie chwile jej życia w jednym momencie, uderzające w niego z każdej strony. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjuE3MDZgFd
Ból, jaki odczuwał, odebrał mu mowę, wytłaczał wszystkie łzy z jego oczu tak mocno, że wypływały z nich niczym wodospady, spływające nieregularnie po rysach jego twarzy, po szacie, ostatecznie uderzając w podłogę. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpl4ZhSgdLi
- Beniamin wracał ze swoim odziałem do stolicy. Nie tak daleko, bo jakieś dwie godziny drogi konno, znalazł spustoszony mały obóz, a z oddali: sylwetki dwóch ciał. Kiedy zobaczył czyje to ciała, wysłał część swojego oddziału wraz z zastępcą do miasta, a sam został i strzegł twojej córki.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡo8Mpnzp4Zz
Końcówka zdania posłańca uderzyła w niego jak obuch. „Twojej córki”. Nie docierało do niego jeszcze co się wydarzyło, ale powoli jego ciało zaczęło się trząść. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmRG5Q7UE0d
- Oddział dotarł w czasie, kiedy król ucztował. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVV2KB5W1JR
- To dlatego wyszedł... - mruknął pod nosem. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpI5srZlE44
- Co?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡu237hNSePk
- Nic. Kontynuuj proszę. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6TJtTCPmZ9
- Król wysłał kogoś, aby to sprawdził. Kiedy wrócił z przykrą wiadomością, niezwłocznie kazano mi do pana przyjść. Za niedługo rusza wóz po ciało. Idzie pan?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXMzfSBveyP
- Oczywiście - rzucił ze łzami w oczach.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuSaATwUxju
Kilkanaście minut później jechał na swoim białym koniu za wozem, przy towarzystwie nieznajomego.
Słońce właśnie zachodziło, barwiąc tym wydarzeniem niebo na kolor jasnego różu. Chwilę po tym stopniowo przekształcało się w granatowy, przy okazji generując białe dziury na niebie w postaci gwiazd. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3oSonWRzwR
Jafet okrył się szczelniej tkaniną, ponieważ robiło się coraz chłodniej. Byli mniej więcej w połowie drogi w tamtą stronę, gdy temperatura na zewnątrz zaczęła mu na dobre przeszkadzać. Nie odczuwał zmęczenia, wręcz przeciwnie: czuł, że jeśli wróci do domu jeszcze tej nocy, na pewno nie zaśnie. Nie mówił swojej żonie co się stało, nie chciał jej ranić, przynajmniej nie teraz. Teraz musiał się przygotować na to, co zobaczy. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjPOpy8KA2Y
Wkrótce ujrzeli pochodnie na dole kanionu, przyjrzawszy się dokładnie i stwierdziwszy, że to na pewno oni, skierowali się w stronę drogi przebiegającej przez wyrwę z łagodnym zejściem na dół. Uważając, by nie uszkodzić wozu, zjechali na dół. Następnie udali się przez prostą część drogi, aż do miejsca, będącego ostatnim, które zobaczyła jego córka.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡD8TBs0OR6q
Z jednej strony znajdowały się spopielone namioty, a z drugiej mały obóz rozstawiony przez żołnierzy. Na spotkanie wyszedł im mężczyzna o zaokrąglonej czarnej brodzie, odbijającej się wyraźnie od płomienia pochodni, którą trzymał w ręce. Miał surowy wyraz twarzy, ale jego oczy wyraźnie pokazywały, jak bardzo jest zmęczony. Posłał w ich kierunku smutny uśmiech. Prawa brew drgała mu, zauważył Jafet. Ledwo widocznie, ale jednak. Był to sygnał, że jest wyraźnie zdenerwowany tym, co ma mu pokazać, jednocześnie ukrywając swoje prawdziwe emocje. Widok jego zamordowanej córki musiał nim mocno wstrząsnąć. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡodCWvsK0jx
- Witaj, panie - zaczął. - Wiem, że musi ci być ciężko.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2Uj3Xo2UIq
- Chcę ją zobaczyć.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9ZWSQSFyoR
Ledwo powstrzymał ryk, ryk bólu, chcący się wyrwać z jego piersi. Powoli rozpacz pochłaniała jego logiczne myślenie, z sekundy na sekundę tracił nad swoimi emocjami coraz bardziej kontrolę. Obawiał się, że wybuchnie. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZmqxUOUwFU
- Doskonale to rozumiem, ale to nie jest najlepszy pomysł. Jesteś panie zapewne wycieńczony, zapadł zmrok, w dodatku jest dosyć chłodno. Proponuję, abyś się przespał w namiocie, aż do świtu; nie ruszaliśmy... - urwał na moment. - Nie ruszaliśmy pańskiej córki, gdyż nie wiedzieliśmy, czy byś sobie tego życzył. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhDvLD3AjjE
- Dobrze. Zaczekajmy więc do świtu. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0gjKBpteEM
Udali się do pobliskiego największego namiotu, gdzie nalano Jafetowi jak i Benjaminowi po kieliszku wina. Usiedli na suchej ziemi i zaczęli sączyć napój w milczeniu. Skończywszy, Jafet rozłożył posłanie w rogu schronienia i zasnął.
Następnego ranka, od razu po obudzeniu się, Żyd poszedł w stronę pogorzeliska. Poza spopielonymi namiotami i suchym podłożem, oraz unoszącym się; coraz słabszym ale jednak dymem, nie wyróżniał się ten obóz niczym szczególnym. Jafet uruchomił wyobraźnię, widział w niej rzucający się z daleka w oczy obóz. Skrajną głupotą według niego było rozbijanie go na dole kanionu; nie spodziewał się tego po swojej córce oraz jej rozważnym mężu. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBZSCfMzXom
Żołnierze mogli sobie na coś takiego pozwolić, byli uzbrojeni i liczni, więc potencjalni zbóje nie zaatakowaliby ich. W przeciwieństwie do małżonków. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡt5FFvT1p03
Z drugiej strony, jak dobrze zna te tereny, nie było za wiele możliwości, aby rozbić obóz. Nie zmienia to jednak faktu, że lepiej byłoby nieco zboczyć z trasy, aby znaleźć bardziej bezpieczne miejsce na przenocowanie. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡm8LzI4YBaj
Wszedłszy na teren miejsca zabójstwa, wytężył swój wzrok. Nie chciał pominąć żadnego szczegółu; zależało mu, aby dowiedzieć się jak najwięcej o mordercach. Najpierw zobaczył zwłoki Joachima. Jego ciało, ciało wysokiego, szczupłego, ale niezbyt umięśnionego mężczyzny zostało brutalnie okaleczone, ponad połowę jego powierzchni pokrywała zaschnięta krew, Jafet wyraźnie widział cienkie, ciemniejsze i dłuższe rany, zapewne po nożu, lub jakimś innym ostrzu. Kucnął przy jego ciele, aby lepiej mu się przyjrzeć. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7UCYsqTMKY
Rany są zbyt wąskie, pomyślał. Nie mogły być zadane za pomocą siekiery, widać wyraźnie, że zadano ją z pomocą noża, lub innego narzędzia tego typu. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjFwaJinTTB
Przeniósł wzrok wyżej, na głowę. Nie dopatrzył się u niej żadnych uszkodzeń, nie dał się zmylić krwi brudzącej jego podgłówek. Wokół ciała unosił się lekki, ale nieprzyjemny zapach powoli psującego się ciała, ale nie wyglądało ono źle, najwyraźniej zaczęło się szybciej psuć ze względu na upał panujący w tym miejscu w środku dnia.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLUjqKKMbbC
- Czemu klęczysz przy ciele swojego zięcia? - po głosie rozpoznał Benjamina. - Nie znałeś go długo, czyż nie?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡolyuUJEczI
- A co to za różnica, czy znałem go długo, czy nie? Był moją rodziną. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMQGFT5skMA
- To w takim razie czemu się mu tak przyglądasz? Przecież go widzisz nie pierwszy, ani nie drugi raz. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHcBKGW2IZ8
- Przypatruję się jego ranom. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLFyLXUq8nW
- I co wnioskujesz?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoOQ7RwMUHC
Jafet dopiero teraz wstał, po czym odwrócił się w stronę kompana.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmO0ptt05Kz
- Wnioskuję, że zmarł, tracąc dużą ilość krwi, na wskutek brutalnego i wielokrotnego pocięcia ostrym przedmiotem, najprawdopodobniej nożem, lub sztyletem. Zmarł niedawno, zgaduję, że wczoraj rano, ciało jeszcze się nie zepsuło, ale czuć już lekki zapach.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvFGUFdGFPH
Jego słowa wywołały szok na twarzy Benjamina. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1UHgw2j6ej
- Skąd ty...228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKid7BmwqxG
- Logiczne myślenie, przyjacielu. Wiele razy pomagałem królowi w rozstrzyganiu sporów, miałem sporo czasu, by wyostrzyć zmysły, oraz rozwinąć zdolność logicznego myślenia. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ80HgFar1AM
- I co dalej? 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3X2nh6y7HE
- Dopiero zacząłem badanie. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡamQcGDEmQ5
Szedł dalej, z każdą sekundą bojąc się coraz bardziej tego, co nieuniknione. Prosił Jahwe w Duchu, aby Dał mu siłę walki ze swoimi emocjami. Aby nie wzięły nad nim kontroli, aby nie pozbawiły go umiejętności logicznego myślenia. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUwZovmczvB
Zorientował się, że obóz składał się z czterech namiotów, ułożonych w dwa rzędy po dwa namioty. W środku zrobiono miejsce na ognisko, z odpowiednią ilością wolnego miejsca w kształcie okręgu, aby niczego nie podpaliło. Kiedy podszedł pod jego pozostałości, zamarł. W jednym z czterech przejść leżała jego córka. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡp0PZrS7T6r
Nie zorientował się, kiedy rzeki łez zaczęły się wylewać z jego oczu. Nie zorientował się, kiedy wydał ryk bólu, ryk który zdarł mu gardło, pozbawił głosu. Nie zważając na protesty towarzyszy podszedł do ciała jego malutkiej, bezbronnej córeczki. Jedyne co zobaczył, poza jej smutną twarzą, była rana, wąska i krótka, jakby od wbicia czegoś ostrego. Widział krew. I tyle. Nagle opadł z sił, usiadł i oparł swoje ciało o płócienną ścianę namiotu. Potem widział ciemność.
Kiedy się obudził, zorientował się, że znajduje się w jednej z komnat sypialnianych w pałacu króla. Władca siedział przy jego łożu, popijając wino z pucharu i jedząc owoce. Zobaczywszy, że Jafet się obudził, nalał mu również i podał kielich. Zaczęli pić.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjeT4DTb0TZ
Sytuacja była bardzo niezręczna. Władca wpatrywał się cały czas w swój kielich, Jafet tak samo, ale ukradkiem na niego spoglądał. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCLu2m40fQq
- Jak się czujesz? - zapytał w końcu. - Po tym wszystkim?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNOA7Z7XQN4
- Szczerze mówiąc - westchnął. - Paskudnie. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMasl8FZSPP
Taka była prawda. Nie silił się na żadne uprzejmości, nie miał po prostu na to siły. Jedyne o czym w tym momencie myślał, było znalezienie się w swoim własnym domu i położeniu się w swoim własnym łożu. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡe1dKYJWanD
- Gdzie moja żona? - dodał po chwili. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡj8wscqA7s0
- W sąsiedniej komnacie z małym Jakubem. Wie o wszystkim. Od razu jej powiedzieliśmy o wszystkim, łącznie z twoim... Stanem. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5X50Wjvru9
- ŻE CO? 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡp90PWFUv8S
Wpadł w furię. Jak mogli jej to zrobić, jak mogli to zrobić samej, wrażliwej kobiecie, bez męża u boku, nie wspominając już o tym, że cały czas się opiekowała małym. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡenm0iFjWU3
Jafet zerwał się z łoża i pobiegł szukać żony. Otworzył drzwi i wybiegł na korytarz. Nie zwracał na nic uwagi, ani na to, że był okropnie słaby, ani na to, że jedyne co miał na sobie to tunika, w której wyjechał poprzedniej nocy. Biegł po dywanie, aby nie uszkodzić sobie stóp, oraz aby uniknąć poślizgnięcia się. Chwilę później wpadł na jakiegoś strażnika. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxNggLj1EKM
- GDZIE JEST JUDYTA? 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoCQ0aH2k1x
Mężczyzna cofnął się, nieco wystraszony, albo zdezorientowany, ciężko było mu stwierdzić ze względu na panujące emocje. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6U0YmmESib
- W pierwszej komnacie na prawo za rogiem, panie. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWToKkgZGUw
- Dziękuję. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwtWb7mVRoG
Ostatnie słowo powiedział nie wrzeszcząc, ale już unosząc głos, wyminął ów człowieka i udał się do pokoju który wskazał. Wnętrze, poza inną barwą łóżek, praktycznie niczym się nie wyróżniało od tego, w którym nocował. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSCcmMRp8Ds
Judyta, żona Jafeta, siedziała cała we łzach, trzymając w ramionach śpiącego Jakuba. Chłopiec uroczo drzemał, jakby zupełnie sobie nie zdając sprawy z powagi sytuacji. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFj2CU3oCEc
Podszedł do żony, dostawił sobie po cichu krzesło, tak aby nie obudzić malucha i usiadł. Wyciągnął długie ramię i objął delikatnie żonę, a ona wtuliła twarz w jego bark. Załkała cicho. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyzHxMFLaph
- Czy to prawda?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMdgHJKy4FN
- Tak - uciął. Nie było sensu owijać w bawełnę, ani udelikatniać. I tak wiedziała, że to prawda, ale nie chciała w nią uwierzyć. Podobnie jak i on. Jego oddech stawał się coraz bardziej nierówny, oczy stawały się cięższe, jakby mieszczące się w nich łzy dodawały sporo do wagi. Mrugnął, a zaraz po tym poczuł spływające stróżki pojedynczo płynących łez; spływających powoli i bezlitośnie łaskoczących po policzkach. W tej właśnie chwili obiecał sobie, że wyznaczy sprawiedliwość ludziom, którzy to zrobili jego rodzinie. Ludziom, którzy przyprawili jego wnuka o zostanie sierotą, ludziom, którzy odebrali jemu i jego żonie jedyną córkę. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlAPwQvKRJL
.....228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ41OuJKPV4u
228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ43vBQbLuro
Przypatrywał się powoli swoim ofiarom. Znał ich doskonale, zarówno ją, jak i jego. Spodziewał się, że z wzajemnością, dlatego zakrył twarz chustą. Estera, dziewczyna na którą polował, spacerowała po targu, szukając czegoś dla siebie. Wnioskując po informacjach, które otrzymał, nowe szaty. Taki był jej cel wypadu poza teren stolicy. Uznał to za szczyt głupoty. Po co ryzykować tak bardzo, skoro mogła spokojnie sobie coś kupić u siebie? 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqsubyeAvQJ
Bawiło go to. Bardzo. To był jej ostatni błąd. Nie będzie miała okazji go naprawić. Ciekawe tylko, czy jej mąż, zdoła ją przed nim obronić. Oczywiście, że nie. W końcu nie był sam. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMDVbPtQEyC
Było ich wielu. Bardzo wielu, jeśli patrzyć na stosunek ilości. Z połową tuzina dorosłych, dobrze wyszkolonych mężczyzn, jedna kobieta i jeden mężczyzna nie mieli większych szans. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNtlFPTfQB9
.....
- Panie - Jafet skłonił się. - Wiem, że szabat dobiegł końca, ale mam do ciebie osobistą prośbę. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFlZMDybc2p
Żyd jeszcze tego samego dnia po uniesieniu się na władcę poszedł i go przeprosił. Bądź co bądź, pomimo tego, że są przyjaciółmi, jemu należy się większy szacunek. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsz4JlT5m91
- Słucham? - uśmiechnął się do niego życzliwie, bez cienia żalu za nagły wybuch. Zapewne zrozumiał, że to w wyniku olbrzymich emocji. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwHQAwLZZsp
- Mógłbym wziąć tuzin mężów na dwa dni oraz wóz, aby posprzątać na miejscu zabójstwa? Chcę jeszcze raz się z tym zmierzyć. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBOYSCjdyB3
Rządzący myślał przez chwilę. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡO2Z04Z323W
- Hmm... Nie wiem, czy to dobry pomysł. Te emocje, te wydarzenia...228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ64w6CFc2MO
- Proszę - jeszcze raz pochylił głowę. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhUOn5veAqZ
- Niech ci będzie zgoda. Tylko proszę cię, aby to długo nie trwało. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVt7mCrN1g0
- Dziękuję, panie. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDTfUY94Id5
Niedługo później był już w swojej posiadłości i pakował bagaż. Na dwa dni nie potrzebował wielu rzeczy, głównie posłanie polowe, jakąś szatę, jakby się zrobiło chłodniej, zapas chrustu. Założył na siebie długą, niebiesko-białą szatę, wziął kij z drewna dębowego i ruszył w stronę pałacu, w umówione miejsce z woźnicą, z którą polecił mu się spotkać król. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKKjWnx8eII
- Witaj. Jestem Jakub. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaHiZMKRB9s
Uścisnęli się. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuNrhFeQ67t
- Jakub? To tak samo jak mój wnuk. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4NlvUZLVn7
- Wnuk? Ile ma?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIOYF1TXQL6
- Niedługo upłyną trzy lata, odkąd przyszedł na świat. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0k84oHwg9o
- O! Moja córka niedawno skończyła! 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8zO0bZrdtu
- Jak się nazywa, jeśli można wiedzieć?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmTQBGIbt0i
- Sara. Żebyś wiedział, panie jaka z niej rozrabiaka. Wszędzie jej pełno! Ani na chwili nie można spuścić z oka!228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYXZddd388C
- Podobnie z moim. Żona cały czas pilnuje, aby nie zrobił nic sobie, ani swojemu otoczeniu.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEsgndRchrG
Nie zauważyli, kiedy zebrali się pozostali mężowie, ale nie było większego problemu, aby się z grać i wyruszyć jeszcze przed zachodem słońca.
- O Jahwe! Ależ zrobiłeś piękny kanion, Swoimi rękoma! - zawołał Jakub.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsRQ20KusiM
- Nigdy go nie widziałeś? - zawołał ktoś z wozu. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8ZrXLDdFmz
- Widziałem, owszem towarzyszu. Ale za każdym razem gdy go widzę, czuję uniesienie na sercu, oraz chęć, by chwalić Pana. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwJF0AU8NZq
- Masz rację - odparł kolejny. - Mam identycznie. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqabI3Y6Dfg
- Ten kanion jest piękny - zaczął Jafet. - Szkoda tylko, do czego został wykorzystany, oraz co tu się wydarzyło. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡw74S6OhT0Y
Powoli, z czasem aż zaczęli się przybliżać do pozostałości obozowiska, kiedy zaczęło się robić coraz chłodniej, zaczęli dostrzegać namioty, ułożone w dwa rzędy po dwa schronienia. Na samą myśl o nich, po plecach przechodziły Jafetowi dreszcze. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeK3HxUiCyJ
Swoje namioty rozłożyli nieopodal, później rozpalili ognisko, zostawiając pracę na rano. Zjedli kolację, a kiedy noc już na dobre zawitała na niebie, wraz z gwiazdami i księżycem, kiedy zrobiło się chłodno, każdy z nich udał się do swojego namiotu na spoczynek. Tym razem jednak, Żyd miał trudności z zaśnięciem. Nie mógł się pogodzić z myślą o tym, że nocuje niedaleko miejsca, gdzie zmarła jego córka i jej mąż. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwV1oySiwwY
W końcu, nie wiedząc która jest godzina, zasnął płytkim snem.
Obudził się jako pierwszy, toteż nie zwlekając ani chwili wstał, założył szatę którą spakował i udał się w kierunku opuszczonego obozowiska. W pierwszej kolejności postanowił jeszcze raz zbadać miejsce, w którym zemdlał. Poza licznymi śladami stóp, odcisków leżących ciał, nie zobaczył niczego, co by się wyróżniało spośród tłumu. Zrobił krok w kierunku ogniska. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡd6aTrOKvTr
Kucnął i zbliżył głowę w stronę wypalonego opału. Skierował wzrok od góry do dołu, w stronę ziemi, przy okazji zdając sobie sprawę z tego, że drewno bliżej powierzchni było słabo wypalone, albo wręcz wcale. Dotknął zdawało się, nieruszonego przez ogień drewna, aby się upewnić. Palec potwierdził jego przypuszczenia. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡs0c55WsPqG
- Wygląda na to, że zabójcy po popełnieniu zbrodni od razu zgasili ognisko, sprytnie. Ale w takim wypadku - mówił do siebie. - W takim wypadku, ciała musiały tu leżeć około całego dnia, nocy i dłuższej części następnego dnia, już nie wspominając o tym, że taki obóz wyglądałby normalnie... Coś mi tu nie pasuje.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡN4urfhrJL5
Ostrożnie podszedł z powrotem do miejsca, gdzie jeszcze nie dawno leżała Estera. Przyjrzał się dokładniej odciskowi. Kiedy dokładnie zaczął go od nowa badać, zamarł. Odbicie wskazywało, że tors osoby leżącej był zbyt długi. Oznaczało to tylko jedno. Ofiara się czołgała przez jakiś czas. Być może godzinę, a być może cały dzień. Jafet wiedział już, że jego córka nie zmarła od razu. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8X5uzQB248
Na samą myśl o tym, uronił jedną łzę. Nie dał jednak słabości wygrać. Miał zadanie, które chciał wykonać. Chciał, by mordercy zgodnie z Prawem Mojżeszowym, zostali ukarani. I dopilnuje tego, jeśli Jahwe pozwoli. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNxcfqRovqf
Badanie całego obozu zajęło mu jakiś czas, ale zgodnie z jego poczuciem, nie był on długi. Słońce dopiero wschodziło, a Jafet tak naprawdę swój cel, po który tu przybył, osiągnął. Postanowił jednak, póki ma jeszcze trochę czasu, zbadać teren poza obozem. Obszedł w pobliżu cały teren dwa razy, po czym odszedł trochę dalej w kierunku przeciwnym z którego tu przyjechali. Szedł tak dobre kilkanaście minut, aż jego uwagę przykuł jakiś błyszczący przedmiot w oddali. Podbiegł w jego kierunku tak szybko, jak pozwalały mu na to jego doświadczone nogi, co wbrew pozorom nie trwało długo. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0wAgM01nPq
Dobiegłszy na miejsce przyjrzał się ów przedmiotowi. Okazało się, że był to sztylet, długi, ale jednocześnie wąski; błyszczący, posiadające złote zdobienia. Rękojeść owinięta była skórą, zabarwioną na szmaragdowy kolor; Jafet jednak nie był w stanie zidentyfikować, jakiego zwierzęcia była to skóra. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDBLJfYcoIL
To co jednak w szczególności zwróciło jego uwagę, to inicjał, mały ale jednak; wygrawerowany na rękojeści bliżej głowicy i rękojeści. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRpo9AxFJ0d
- Be, be, be... - pomyślał. - Kogo byłoby stać na taki sztylet, lub kto mógłby taki otrzymać? Wiem, że to ktoś, kto najprawdopodobniej ma imię zaczynające się na literę be. Pomyślmy.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvQMOAYeL0L
Spojrzał w niebo. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsXnUcqJ6xR
- Jahwe, pomóż! Kto taki mógłby to być? 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡP3s7cxvNkM
Odpowiedź przyszła natychmiastowo, jakby wiedza której potrzebował (w co nie wątpił) została wylana mu na głowę. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQZgXhVphIw
- Dziękuję. - odpowiedział. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡphWbl25d9K
Okazało się jednak, że to nie koniec niespodzianek. Kiedy spojrzał w dal, dostrzegł; małe bo małe, ale drugie podwyższenie, drugą drogę na górę kanionu. Schował sztylet i znowu wbił wzrok w ziemię. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡM3W1uoEJ0V
Zaczął szukać jakiś śladów, jakiś wskazówek, dotyczących możliwego połączenia w tej sprawie sztyletu z drugim wyjazdem z kanionu. Nie musiał długo szukać, gdyż chwilę później znalazł ślady kopyt, wybitych jeszcze wyraźnie w piasku. Patrząc na nie, założył, że było co najmniej tuzin jeźdźców. Brak śladów kół świadczył o braku wozu, przynajmniej tak mu się wydawało. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4KGEIs8FPw
Uznał, że nie warto iść dalej tropem tych śladów; wszystko przemyśli sobie w domu. Prędko wrócił do obozu, aby nikt nie zauważył jego zniknięcia, oraz z powrotem; skradając się, udał się na odpoczynek. Jednak wiedział jedno: nie może ufać Benjaminowi, ani jego najbliższym podwładnym.
Po wstaniu i zjedzeniu śniadania, Jafet znowu się ubrał w tą samą szatę co wcześniej i zabrał się z innymi do pracy. Złożenie namiotów, posprzątanie po ognisku i spakowanie pozostałości zajęło im stosunkowo niewiele czasu tak, że już po południu znaleźli się z powrotem w stolicy, a pod wieczór Jafet był w domu. Władca pozwolił mu jeszcze spędzić czas z rodziną, zwłaszcza, że następnego dnia miał być pochówek Estery i jej męża. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2VkxVQQVqJ
Jafet powiedział o wszystkim w tajemnicy przed sługami i niewolnikami swojej żonie. Sara popłakała się, ale wyraziła poparcie w stosunku co do planów męża. Sama, aby mu nie przeszkadzać, poszła się zająć Jakubem. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDbBKduWSni
- Symeonie! - zawołał donośnym głosem. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcMbR91cVU2
Nowy sługa prędko stawił się w drzwiach komnaty biesiadnej. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDXp8uTQy40
- W czym mogę służyć, panie? 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbu8TJfndZM
- Nalej mi proszę trochę wina do kielicha i przynieś jeden z czystych zwoi z biblioteki wraz z piórem i atramentem. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEpjHs3C42J
Symeon niemalże natychmiastowo spełnił prośby Jafeta. Zgodnie z następną, opuścił salę, zostawiając męża samego ze swoimi myślami. Jafet rozłożył zwój i zaczął pisać najważniejsze elementy jego spostrzeżeń. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡs46XlYIfSF
Esterę i Joachima zabito najprawdopodobniej nożem lub sztyletem, przynajmniej tak można sądzić z zadanych ran. Nasuwa mi się do głowy parę pytań:228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnqBwyN47Xt
- Kto to mógł zrobić?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIbtuQn4tHF
- W jakim czasie doszło do śmierci moich bliskich?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHS1RuYRVFM
- Jaki związek z tymi wydarzeniami ma Benjamin, oraz jego sztylet?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmIDfZpWzNq
Jafet zaczął myśleć, przy okazji stukając piórem w pergamin, robiąc parę czarnych plam. Po jakimś czasie zaczął znowu pisać.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJegAPyPZAE
Ognisko. Ono jest kluczem do ustalenia czasu napaści. Opał nie został wypalony do końca, wręcz przeciwnie, widać dosyć duże ślady nienaruszonego drewna. Najprawdopodobniej został zalany w chwili napaści. Tylko kiedy to było? Mało prawdopodobne, aby zdarzyło się to wieczorem; wtedy ciała leżałyby tam za długo, na pewno zaczęłyby się psuć. W takim razie228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVUTdQrKmer
Znowu przestał na chwilę, ale po chwili znowu otrzymał odpowiedź od Pana. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCI7tajXvJI
POSIŁEK! Przygotowywali posiłek! Najprawdopodobniej w środku dnia, albo późnym popołudniem; wtedy zaatakowali, a następnego dnia, jeśli wierzyć w historię Benjamina, zbrodnia została zauważona. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUgtccrDLj9
Tymczasem Benjamin... Jest bardzo podejrzany. Sztylet znalazłem daleko od miejsca gdzie znajduje się droga do stolicy. Jeśli narzędzie należy do niego, na pewno miał jakiś związek ze zbrodnią. Tylko jaki? Zabił czy był partnerem w zbrodni? Jeśli zabił, to jaka mogłaby być tego przyczyna? Zazdrość o Esterę? Nie miałoby to sensu. Sam, o ile się nie mylę, miał żonę. Poza tym, ślub z Joachimem miał miejsce dawno, zabójstwo nie miałoby sensu, zwłaszcza, że sam zapewne ślub wziął niedawno. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdZZrGNxW3F
Dalej. Pozycja polityczna? Nie, Joachim jeszcze nie został doradcą, poza tym, Benjamin był wojskowym, w dodatku wysoko postawionym. Więc jeśli brał udział w morderstwach, to raczej jako wspólnik. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡz1UOUYJn3h
To kto zabił? Musiał to być ktoś zazdrosny albo o pozycję, albo o Esterę. Ale jeśli to drugie, to po co ją zabijał? 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyXaRGuPEGe
Wyglądało na to, że jest tylko jedna możliwość, jedna opcja, jedna wersja zdarzeń. Jafet odłożył pióro, zwinął pergamin, a następnie odniósł rzeczy na swoje miejsca, poza zwojem; go położył na szafce przy łóżku. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6FUnv5WkYh
228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkQW4QyENxa
Później, założył grubą szatę i wyszedł na zewnątrz; wziął ze sobą część majątku, chciał go przeznaczyć na świątynię, w ramach podziękowania Jahwe za pomoc w ustalaniu faktów. Idąc ulicami miasta, rozmyślał o całej sytuacji. Co prawda, pomagał władcy w wydawaniu wyroków, analizował fakty, doradzał w zarządzaniu państwem, ale nie spodziewał się, że ma taki talent analityczny. Wtedy, w obozowisku, nie odczuwał niczego poza silnymi negatywnymi odczuciami; aczkolwiek teraz, kiedy minęło trochę czasu, przeanalizował swój tok myślenia w tamtej chwili, zdając sobie sprawę z dziwnego uczucia, jakie mu wtedy towarzyszyło. On z każdym szczegółem, jaki napotkał, rozumiał całą sytuację jaka miała tam miejsce, z każdym elementem znał ten obszar. Dzisiejszego dnia, kiedy tam był, udało mu się; tym razem sztucznie, uruchomić swój umysł, dar, jaki dał mu Jahwe, a on zdał sobie z niego sprawę dopiero w obliczu takiej tragedii. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiLrmIbz6To
Idąc, atakowały go, niczym kamienie lecące z katapult, myśli o swojej córce. Widział jej całe życie w jednej chwili, jej lepsze i gorsze chwile, szczęście i smutek jakie mu przyniosła. Nie chciał tego, walczył z tym, wiedział, że nie może sobie na nie pozwolić w tym momencie. Czuł, jak go rozsadzają, czuł napływające do oczu łzy, ale walczył. Nie chciał dać się zwyciężyć rozpaczy, pomimo tego, że ta nie chciała ustąpić. Teraz to on, Jafet, będzie musiał zastąpić Jakubowi Joachima. Będzie musiał pokazać temu malcowi to, co miał mu pokazać jego zięć. Ale nie wiedział, czy znowu temu podoła. Ta wątpliwość pojawiała się za każdym razem, kiedy musiał wychowywać nowe dziecko. Wiedział, że nie może zawieść. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡF5wzrof2nm
Podarowawszy pieniądze, mąż wrócił do domu. Ciepło bijące od ognia było przyjemnym kontrastem do zewnętrznego chłodu, toteż Jafet ochoczo zdjął szatę, zjadł ostatni posiłek dzisiejszego dnia i pożegnawszy się ze swoimi sługami oraz niewolnikami, położył się spać. Leżąc w ciemnościach, opowiedział swojej żonie o wszystkich swoich wnioskach; o Benjaminie, najprawdopodobniej jego sztylecie, „prawdziwym” zabójcy, swoim darze od Jahwe, oraz o trosce o Jakuba. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQULeVWWxHz
- Myślisz, że będzie pamiętał rodziców? - zapytał. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiPLbW0L5L7
- Nie mam pojęcia kochanie. To jeszcze małe dziecko, nieznające świata. Bardziej mnie martwi, co my mu powiemy, gdy się będzie pytał o swoich rodziców. Bo przecież nie powiemy, że to my nimi jesteśmy, prawda? Bo nie mogłabym po tym spokojnie spać. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡryzPGEktJn
- Nie, powiemy mu o nich. Ale o ich śmierci, oraz o tym, jak mu ją przekażemy, będziemy myśleć z czasem. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLQ9TZ8u4BV
- Oby Jahwe nam pomógł. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrOOfonB8GP
- Pomoże. Grunt to ufać Panu, żono. Straciliśmy żonę i zięcia, ale nasz wnuk stracił mamę i tatę. Teraz to my musimy go wychować, my musimy mu pokazać to, czego już nie mogą Estera i Joachim. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLXKkbsLQbX
Później oboje zamilkli. Zmęczenie szybko dało się we znaki i Jafet nawet nie zauważył, a już spał.
Następny dzień był bardzo wyczerpujący, nie wiedział tylko czy ze względu na ostatnie wydarzenia, to co dopiero miało nadejść, czy może tak po prostu. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKyHbonIryS
Podczas uczty, którą jak i pozostałe; spędził u boku króla postanowił poprosić o chwilę dyskrecji. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlpbYfJapkm
- Panie? - zaczął. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡy3MneEpSGb
- W czym mogę pomóc, Jafecie? Podać ci może wina? Czy więcej tego wyśmienitego mięsa, które zostało podane?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcf7Gt8Ce8G
Nigdy nie przykuwał większej uwagi jedzeniu, które było podawane podczas uczty, ale kiedy król o tym wspomniał, zorientował się że było bardzo dobre. Mięso, które leżało na stole rozpływało się w ustach tak, że nie trzeba było go nawet przeżuwać, a wino które spożywał było cierpkie w smaku, ale w tej cierpkości kryła się ciężka do opisania słodycz. Wziął jeszcze jeden łyk, przy okazji upewniwszy się, co do swojego werdyktu. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcEXAkLM0iQ
- Jedzenie faktycznie jest wspaniałe panie, ale nie o to chciałem cię spytać. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJxI0yDV0CI
- A więc o co? - odpowiedział z pełnymi ustami.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUj0PJr3Ot0
Jafet wziął głęboki oddech, po czym odparł:228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8bv2eIuwQ8
- Czy miałbyś coś przeciwko, abyśmy pomówili po uczcie na osobności? 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ44iq4ULUHQ
Władca zmarszczył brwi w geście głębokiego namysłu. Wydawałoby się, że to nic wielkiego, ale Jafet rzadko prosił o coś takiego, toteż reakcja monarchy była całkowicie uzasadniona. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9nBBq2JRvh
- Stało się coś? 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyEG2Vx6hv4
- Wolałbym o tym głośno nie mówić. Nie wiadomo, czy nikt nie usłyszy i nie powie komuś czegoś, czego wolałbym, aby ktoś czegoś nie usłyszał. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡx7sVK30D5g
- Cóż za język! - roześmiał się, jakby nie dosłuchując, albo wcale nie słysząc powagi w jego głosie. - Jafecie, mógłbyś tworzyć! 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGQWoc4jueL
Odczuł lekki dyskomfort na tą zbyt przesadną pochwałę. Co prawda Jahwe dał mu rozwiniętą umiejętność dedukcji i jak to określała jego żona: „Ponad przeciętną inteligencję”, ale w roli poety nigdy siebie nie widział. Łączenie słów w rymy wraz z odpowiednią ilością sylab było ciekawą łamigłówką, ale nie widział w tym żadnej szerszej perspektywy. Poza tym, nigdy go to specjalnie nie pociągało. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEKtneADFBF
- Jest to sprawa najwyższej wagi. Obawiam się, i proszę mnie nie brać za szaleńca; że wiem kto mógł pozbawić moją córkę i zięcia życia - szepnął prosto do ucha. - Odkryłem kilka poszlak na miejscu zabójstwa i chciałbym się nimi podzielić z tobą, panie i zapytać się ciebie co ty o tym myślisz. Byłaby taka możliwość?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWKRYri9I9R
Powtórzył pytanie, nakładając na nie nacisk; wyraźny, ale nie na tyle silny, aby władca mógł go potraktować jako obrazę. Spojrzał prosto w oczy rozmówcy. Jego twarz spoważniała, nie było większego śladu po wesołości, jaka panowała na niej jeszcze chwilę temu. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnWlLZYnyLd
- Oczywiście Jafecie, ale dopiero po tym jak skończymy ucztę. Nie mogę zostawić tak biesiadników samych. Mam nadzieję, że rozumiesz. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQMrWkcAxOF
- Ależ oczywiście, dziękuję. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTC7NnI5zMa
Wrócili do spożywania pokarmów znajdujących się na stole. Standardowo jak nakazał Jahwe, nie było podanych absolutnie żadnych potraw z mięsa zwierząt nieczystych, tak iż świni nie można było uraczyć. Jeśli przybyły chciał zostać włączony do społeczności, musiał się stosować do Prawa danego przez Jahwe, nie ma innego wyjścia, jeśli chciał dołączyć do narodu.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJvGs0SmIEg
228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJsT37tP8qp
- Jesteś pewien? - król nie ukrywał zdziwienia po całej historii, jaką dane mu było usłyszeć z ust swego doradcy. - To bardzo poważne oskarżenia! 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsvB27DML9c
- Zgadza się mój panie, ale dowody są równie mocne jak poważne są zarzuty, jakimi obarczam Benjamina. Nieprawdą będzie jednak, jak powiem, że działał sam. Jestem niemal pewny, że miał swoich ludzi, ślady wielu kopyt na dnie kanionu o tym świadczą. Ewentualnie, komuś pomagał w zbrodni, w co jestem bardziej skłonny uwierzyć. Sam wojskowy miał wysokie stanowisko, więc czemu miałby zabić moją rodzinę?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡr1jbxKzNUM
- Może jest niebywale żądny krwi?Lata w armii mogły wywołać jakiś uraz... - urwał.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzqucCKcz13
- Wtedy mógłby zabić kogoś niżej postawionego, albo jakiegoś normalnego mieszkańca miasta. Mniej by ryzykował.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjJcf9X5LfK
- Hm... - zamyślił się. - Wiesz co, myślę, że powinniśmy z nim porozmawiać. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBWvWT5lnKK
- Jest to dobry pomysł, spekulacje nie mają sensu, ale zalecam panie, aby w trakcie rozmowy przebywali tu również strażnicy. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0NskmdYAMd
- To logiczne, stary druhu.
- Więc? Co nam powiesz o sztylecie, który zdaje się należy do ciebie? Co powiesz o śladach kopyt, biegnących w przeciwnym kierunku? Spokojnie mogłeś zabić z zimną krwią na dnie kanionu w czasie upału, a następnie uciec wzdłuż ścian, aż nie będziecie bezpieczni za drogą zasłoniętą ścianami? 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWIcSoYhA1k
Król zaczął przesłuchiwać Benjamina od razu jak ów wszedł. Chodził w kółko, a z każdym wypowiedzianym słowem, nakręcał się coraz bardziej. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiYneEIIMp9
- Wiesz jak kończą tacy jak ty? Wiesz jak?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQABFeluT5W
Wojskowy nie podniósł wzroku. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlRpqK1GnFS
- Ukamienowani! I ty też tak skończysz, ale najpierw sąd wszystko usłyszy!228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeuYXiCBQyN
Na słowo sąd coś w nim pękło, przełamał się; zaczął mówić. Najpierw ledwo składał słowa, ale chwilę później już odpowiadał pełnymi zdaniami. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBJ8i0P3fIV
- Nie ja zabiłem panie. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡE245QyOFoo
- To kto?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKshm8Qdo4H
- Naharnum. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrbP1RKtrTs
Naharnum. A więc tak najprawdopodobniej nazywał się morderca mojej córki, pomyślał Jafet, czując napływające do oczu łzy. Ale nie tym razem. Nie pęknie. Stoi przed człowiekiem poniekąd odpowiedzialnym za śmierć jego jedynej córki i nie pozwoli słabości wygrać. Nie pozwoli!228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡas73FWLTNo
- Kim jest ten człowiek? Skąd go znasz? Mów!228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjTto2xj34e
- To długa historia...228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6OFr0YMF5u
- Powiedziałem!228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaKUJwqoCbX
Pomimo tego, że stał przed nimi oficer, to na dźwięk wrzasku króla wojownik skulił się, jakby go kto za chwilę miał uderzyć. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiDFUR2xTLw
- To było kilkanaście lat temu. Byłem wtedy młodym chłopakiem, zaczynałem dopiero służbę. Nie chciałem mieszkać wraz z rodzicami, ale nie miałem pieniędzy na dom. Ale wkrótce, podczas powrotu do miasta napotkałem właśnie Naharnuma. Był to krzepki mąż po czterdziestce z głową bez włosów na głowie, ale za to z bujną, czarną brodą. Po ubraniu widać było, że nie narzeka na niedostatek, więc postanowiłem porozmawiać. Wiedz mój panie, że w okolicy mojego domostwa człowiek takiej klasy to rzadkość.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡT0bbrNt40i
Przekonałem go o prezent w postaci pieniędzy, ale w zamian miałem się kiedyś odwdzięczyć. I tu właśnie zaczyna się historia. Powiedział, że potrzebuje pomocy w bardzo tajnej sprawie. Kiedy powiedział mi o co chodzi, odmówiłem. Ale wtedy zagroził, że mnie oskarży o kradzież pieniędzy, a co gorsza miał dowody. Miałem zawiązane ręce, panie.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡv6Qj3odLhG
Król po całej opowieści trochę się uspokoił, natomiast Jafetowi zaczęły się trząść ręce ze zdenerwowania, toteż nalał sobie wina z bukłaku do złotego pucharu stojącego nieopodal. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNuMQz22gN6
- Dlaczego zabił moją córkę i jej męża?228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrQaerb0lwt
- Ponieważ był zazdrosny. Chciał zająć ich miejsce jako twój następca. Najprawdopodobniej opracował już plan. Nie minie wiele czasu, aż zacznie wprowadzać go w życie. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUGjJr1n6Sd
Benjamin mówił to wszystko głosem na skraju załamania. Jafeta zdjęła litość w stosunku do niego. Serce miał ciepłe, ale jednocześnie przepełnione bólem. Wiedział natomiast, co by chciała jego córka, gdyby żyła. Nie wahał się ani chwili.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgWLZ9ZfUHM
- Benjaminie, pomóż nam go znaleźć, a pomogę ci uniknąć ukamienowania. Nie jesteś bez winy, ale zostało ci postawione ultimatum. Nie chciałeś pomóc w zbrodni, ale zostałeś do tego zmuszony. Proszę, pomóż mi, a ja pomogę tobie. 228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRVytfRZbZT
.....228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2mhXocPE52
Wkrótce złapano Naharnuma, który został skazany na ukamienowanie, natomiast Benjamin odpokutuje swoje winy w więzieniu w stolicy. Estera i Joachim zostali pochowani, a Jafet mógł spokojnie wychowywać z żoną wnuka Jakuba.228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGoPUkFK3WY
228Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXvmC5ajvki
