Mojemu Panu, Jezusowi Chrystusowi
Jafet I196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsIFCmgfhQb
Sprawa śmierci córki
196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtjpuRiXKPa
Słońce prażyło niemiłosiernie, a gorący piasek parzył jej bose stopy. Mąż leżał obok, cały we krwi, a ona powoli, ale jednak żegnała się z życiem. Podróż z ukochanym do pobliskiej wioski Hamod w celach handlowych nie miała się tak skończyć. Miała tylko sobie kupić szaty, bo stare się zniszczyły, na skutek długiego używania. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3MmxsO7yKa
Nie miała pojęcia, ile już tutaj leżała, ale sądząc po pozycji słońca, była w stanie oszacować od trzech do pięciu godzin. Jej ojciec uczył jej tej techniki. Ojciec... Czuła mocne ukłucia żalu na myśl, że już go więcej nie zobaczy. I jego, i matki, i ich synka... Który skończył dopiero dwa lata. Na samą myśl o nim łzy napłynęły jej do oczu. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqNWCSaAhsL
Potworny ból w brzuchu od ostrza, coraz bardziej się nasilał. Czuła ciepły, czerwony płyn, jej własną krew. Czuła, że robi się coraz słabsza. Czuła, że umiera. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhq0VOzTGQZ
- Jahwe! - pomyślała. - Proszę Cię, skróć moje cierpienie.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5DYoYWTaSn
Odeszła wraz z zachodem słońca.
.....
Mężczyzna w wieku czterdziestu pięciu lat, człowiek prawy, z doświadczeniem, o imieniu Jafet, siedział w swoim ogrodzie, wokół kwitnących na najróżniejsze kolory kwiatów, popijając słodkie czerwone wino i delektując się jego smakiem. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAIByUNQUT4
Był szabat, dzień siódmy, więc zgodnie z nakazem bożym odpoczywał, regenerując siły po ciężkim tygodniu. Jako doradca króla, nie narzekał na niedostatek, cieszył się dobrą opinią, mając jednocześnie pieniądze, którymi się chętnie dzielił z żebrakami. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrJ5HuwpGz9
Miał długą brązową brodę, miejscami siwą, czujne niebieskie oczy, oraz idealnie wygolone włosy. Jego biało-niebieska szata powiewała wesoło na lekkim wietrze, łaskotając go przy okazji po nogach. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkV59VSH0j9
Dopiwszy wino, wrócił do domu, gdzie odniósł do kuchni dopity kielich (zawsze pracownikom i niewolnikom robił w szabat wolne), a potem ruszył do sypialni w której bawił się z jego żoną ich wnuk; Jakub, dwuletni uroczy chłopczyk z bujną blond czupryną i identycznymi oczyma jak Jafet. Ów dziecię, jak na swój wiek, umiało całkiem dobrze chodzić, oraz powoli układał pierwsze zdania. Jego matka, a córka Jafeta nie dała mu drugiego wnuka (lub wnuczki), a dwaj bracia Estery pojechali do dalekich krajów, jednocześnie zapominając o ojcu i matce. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpG1nuzVzjM
Mąż gardził nimi otwarcie, ku niezadowoleniu swojej żony, która liczyła na to, że jej synowie się opamiętają i wrócą do stolicy; do swojej rodziny. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZ1V8opPXKY
Estera natomiast, wraz ze swoim mężem Joachimem wyjechała do pobliskiej wioski, słynącej ze swoich dobrych i tanich szat, aby kupić nowe, bo te których teraz używała coraz bardziej się niszczyły. Zazwyczaj wyprawa zajmowała im około tygodnia; dojazd, kupno, odpoczynek w dzień święty i wyjazd. Takie wypady rzadko się zdarzały, Joachim jej mąż, człowiek nie mniej prawy jak Jafet, chciał się uczyć u niego, aby zostać na dworze u króla. Król lubił jego zięcia, sam Jafet polecał mu go, można by powiedzieć, że on i król byli dobrymi znajomymi, a nawet: przyjaciółmi. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHuKVzPs2GW
Wszedłszy do sypialni, spostrzegł, że Jakub śpi smacznie ze swoją babką w łóżku, toteż wyszedł i zamknął drzwi najciszej jak potrafił. Usiadł w swoim ulubionym fotelu w salonie i zaczął szyć. Wielu mówiło mu, że to zajęcie tylko dla kobiet, ale on osobiście się z tym nie zgadzał. Szycie pozwalało mu się zrelaksować, zwłaszcza przy winie, zapachu wieczoru i świecy. Dolał sobie wina i usiadł. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4xCz83uYiB
196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5kWHrNZevc
Kolejny dzień doradzania królowi zaczął się dosyć przyjemnie. Pomógł w rozstrzyganiu konfliktów, doradzał w sprawie stosunków dyplomatycznych, a teraz przyszedł czas na ucztę. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJ8fZXU1r0v
- Jafecie drogi, ile to lat mi już doradzasz? - zaczął władca. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9Ga1vvBAUs
Nie miał na sobie korony, natomiast prestiżu jego osobie dodawały liczne zdobienia szat w niemalże wszystkich kolorach tęczy. Władca uwielbiał ubierać się kolorowo, Jafet uważał, że oddaje to prawie w stu procentach jego wesoły charakter. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdCejJyNjUx
- Mniej więcej piętnaście, panie. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgl5Wr7kiQ0
- Chcę żebyś wiedział, że bardzo to doceniam - zrobił dłuższą pauzę, dodając swoim słowom dramaturgii. - Widzisz, ani mój młodszy brat, chodź jakże inteligentny, nie ma pojęcia, jakie to wszystko jest ciężkie. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNgaMKfaYAo
Wskazał ręką na zdecydowanie młodszego, ale podobnego do siebie mężczyznę, w ubraniu na pierwszy rzut oka zrobionego z jedwabiu. Najpewniej ktoś niesamowicie próżny, pomyślał. Wyraźnie większy brzuch od pozostałych, wskazywał na niezwykle beztroskie życie, a gdy przyjrzał się dokładniej; spostrzegł podkrążone oczy. Chwilę zastanawiał się nad ich przyczyną, aż doszedł do wniosku, że najprawdopodobniej brat władcy nie nadążał nad ilością zabaw.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIg6w1FhTnd
- Ile ma lat, jeśli można spytać? 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBGeXuLu9SQ
- Niedawno minęło trzydzieści pięć lat, odkąd przyszedł na świat. - westchnął - Ach, żebyś wiedział Jafecie drogi, jak już mam dosyć... Wiek mój co prawda nie przekracza pięćdziesiątki, ale jestem już tym zmęczony. A jeszcze trochę będę panować, skoro mój syn ma dopiero pięć lat...196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4EnL6TTAN7
Urwał, gdyż podszedł do niego żołnierz, sądząc po ubiorze, wyżej postawiony i powiedział coś szeptem do władcy. Doradca wyraźnie dostrzegł jak mięśnie u rozmówcy się napinają, a po jego twarzy spływają pojedyncze krople potu. Chwilę później wstał, przerosił biesiadników i ku ich zdziwieniu poszedł na komnaty z ów żołnierzem. Ucztujący szybko powrócili do porzuconych zajęć, a Jafet dojadł posiłek w milczeniu. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3gJ5NJUJgb
Kiedy skończył i postanowił udać się do swoich poprzednich zajęć, napotkał na korytarzu innego sługę, który go poinformował, że król pozwala mu wrócić do domu, aby odpoczął i zajął się swoim dworem.
Pod bramą napotkał żebraka proszącego o jedzenie, powiedział mu więc, aby udał się z nim na jego dwór. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqPiCM4Z32v
- Dziękuję ci, o panie! Dziękuję! 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡF1Yq8E7o74
Mężczyzna, bo nim był proszący, ubrany był w łachmany, ze zniszczonymi sandałami na stopach, całymi pokrytymi błotem, twarz miał pobrudzoną, a brudne i potargane włosy spięte Jafet sam nie wiedział czym. Widząc, że mężczyzna jest zdrowy, ale wychudzony, postanowił mu zaproponować zatrudnienie na jego dworze. Wesołe iskierki pojawiły się w oczach człowieka, który zgodził się bez chwili wahania.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEPblzOKvaR
Znalazłszy się wreszcie w domu, Jafet przedstawił pozostałym pracownikom i niewolnikom ich nowego towarzysza, po czym przydzielił mu łóżko w pokoju dla niewolnika i sług. Mieszkali oni tam wtedy, kiedy zostawali dłużej, albo nie mieli gdzie się podziać (jak w wypadku żebraka). Jafet miał zwyczaj zatrudniać właśnie takie osoby, aby mogły stanąć na nogi. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7guIC13Qt8
- Chwała Jahwe, za to że na ciebie trafiłem, panie. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡz0Rq0C9Ys9
Mężczyzna jak się okazało miał na imię Symeon, a został żebrakiem ze względu na liczne długi, oraz brak stałego źródła zarobku i miejsca do życia. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRLuHERx6dR
- Jestem takim samym człowiekiem jak ty - po chwili dodał. - Idź proszę do kuchni i pomóż pozostałym w przygotowywaniu wieczerzy. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5iblZZAel8
Mężczyzna kiwnął głową i udał się w stronę pomieszczenia z którego dobiegał największy hałas. Jafet w tym czasie wyszedł na ogrody, lustrując je wzrokiem i szukając wnuka z jego babką. Jakub biegał wesoło swoimi krótkimi nóżkami po mikroskopijnej polanie, natomiast jego żona siedziała przy drużce i nie spuszczała z malucha wzroku ani przez moment. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoI9QTAO1fY
Podszedł do niej. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBi7DxJciIT
- Niepokoję się - zaczęła, nawet na niego nie patrząc. - Długo ich już nie ma. Co jeśli coś im się stało?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4UumKBy4Wr
- A co miałoby się stać? Pojechała przecież z Joachimem. Mąż wysoki i zwinny, co prawda bić się nie umie, ale najeźdźcy pomyśleliby co najmniej dwa razy, zanim by ich zaatakowali. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuosu56bgYY
Było to marne pocieszenie dla jego żony, iż sam nawet nie wierzył w to co mówił. Zbóje mogliby ich zaatakować nawet w troje, a gdyby się postarać; dwoje. Nie mieliby żadnych szans. Ani Estera, ani Joachim nie poradziliby sobie z potężnie zbudowanymi, umięśnionymi ludźmi, którzy żyją z napadów.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡv6q8F9cU99
- A daj mi spokój. Dwoje dzieci zniknęło nam praktycznie z oczu, poza tym, co z małym?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWGTHN8qlri
- Mały ma dwójkę rodziców, dziadka i wspaniałą babcię.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqXT58sn3IX
Słowa które wypowiedział, rozczuliły kobietę. Jej policzki zaczerwieniły się; w tym samym momencie wstała i go przytuliła. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡi46i7yBtcJ
- Myślisz? - zapytała. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHWCy9Yt0Z2
- Tak. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnpDZzxzJgd
- Panie, panie! - usłyszał głos Symeona, oraz stukot obuwia uderzającego o drużkę. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwTn7nCymv6
- Co się stało?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqUcLqaEYtB
- Jakiś dostojny człowiek do pana. Co mam mu przekazać?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaMElfdvInj
- Że już do niego idę. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6hB0Ca5ajL
W tym samym momencie ruszył spokojnym krokiem za Symeonem, pędzącym w te pędy.
- W czym mogę służyć? - rzucił w stronę człowieka, który właśnie wchodził do środka. - Stało się coś?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSkG9bRshJY
- Ależ drogi panie, stało się! Stało się coś strasznego! 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMa5gU2rQBC
Twarz niespodziewanego gościa wyrażała głęboki niepokój, lub żałobę, Jafet szacował że oba z tych odczuć. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4l3mlnPHL8
- Mów. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡti8QBAQFrv
- Oczywiście szanowny panie, ale czy byłoby problemem prosić o trochę wody? Spragniony jestem. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYZz4wAEzhZ
- Ależ oczywiście. Chodźmy do sali biesiadnej, tam się napijemy, a moja żona zrobi placek, z trzech miar mąki. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8D6a3sQPbV
- Dziękuję, ale nie ma takiej potrzeby. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrbHYWc0987
Spojrzał na Jafeta z wdzięcznością. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3orO8DgRDe
Chwilę później siedzieli przy stole, a ogień przyjemnie trzaskał w kominie, robiąc przyjemny kontrast z zachodzącym słońcem. Kiedy się napoili, a sługa przyniósł placek, gość zaczął mówić. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7y0o3A7N0c
- Mam dla ciebie złą wiadomość, panie. Król kazał mi ją przekazać tuż po tym, jak potwierdzone zostały słowa Beniamina.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcLEczx87o3
- Chodzi ci o dowódcę wojsk, bliskiego przyjaciela władcy? Czy on aby nie był w drodze powrotnej z powrotem do stoli...196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNv42Tek80K
Zamarł. Już powoli jego podświadomość podpowiadała mu, co ten człowiek miał zamiar mu przekazać, ale opierał się. Nie chciał o tym myśleć. Samo to, napawało go takim przerażeniem, o jakim tylko słyszał, ale nigdy nie odczuwał. Teraz mogło się to zmienić. Był wściekły na swoich synów, ale jego córeczka... Jego mała córeczka....196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡujyPAbeNRh
- Co się stało? - ledwo zdołał wydusić.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiXtGwexRdv
- Pańska córka...196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9q5fj9SOnT
- Co z nią?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWfPuNQR0GN
- Nie żyje. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyHy0z9PS4y
To co teraz poczuł, sprawiło, że już nic nigdy nie będzie takie samo. Takie ukłucie, takie przebijające jego serce jak jakaś gorąca stal, wywołując niewyobrażalny ból, ból w jego sercu. Ból, jakiego nie doświadczył nawet podczas śmierci jego rodziców, którzy utonęli podczas przeprawy przez morze. To uczucie, jakby rozciągało się nie tylko w przestrzeni jego serca, ale również w czasie. Czasie, będącym kilkunastoma, ba kilkudziesięcioma latami jego życia. Widział wszystkie chwile jej życia w jednym momencie, uderzające w niego z każdej strony. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnUEyUxnDOg
Ból, jaki odczuwał, odebrał mu mowę, wytłaczał wszystkie łzy z jego oczu tak mocno, że wypływały z nich niczym wodospady, spływające nieregularnie po rysach jego twarzy, po szacie, ostatecznie uderzając w podłogę. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrK3iw9dyV8
- Beniamin wracał ze swoim odziałem do stolicy. Nie tak daleko, bo jakieś dwie godziny drogi konno, znalazł spustoszony mały obóz, a z oddali: sylwetki dwóch ciał. Kiedy zobaczył czyje to ciała, wysłał część swojego oddziału wraz z zastępcą do miasta, a sam został i strzegł twojej córki.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtXoIgRRI6f
Końcówka zdania posłańca uderzyła w niego jak obuch. „Twojej córki”. Nie docierało do niego jeszcze co się wydarzyło, ale powoli jego ciało zaczęło się trząść. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwe3dcXmL7O
- Oddział dotarł w czasie, kiedy król ucztował. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ82WRvI12ED
- To dlatego wyszedł... - mruknął pod nosem. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyP7hRy1sIc
- Co?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCO3Wk3f1OO
- Nic. Kontynuuj proszę. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLgQCwPujej
- Król wysłał kogoś, aby to sprawdził. Kiedy wrócił z przykrą wiadomością, niezwłocznie kazano mi do pana przyjść. Za niedługo rusza wóz po ciało. Idzie pan?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡl3jwaie3fy
- Oczywiście - rzucił ze łzami w oczach.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5TkPW1Qz4r
Kilkanaście minut później jechał na swoim białym koniu za wozem, przy towarzystwie nieznajomego.
Słońce właśnie zachodziło, barwiąc tym wydarzeniem niebo na kolor jasnego różu. Chwilę po tym stopniowo przekształcało się w granatowy, przy okazji generując białe dziury na niebie w postaci gwiazd. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡd609HmllLe
Jafet okrył się szczelniej tkaniną, ponieważ robiło się coraz chłodniej. Byli mniej więcej w połowie drogi w tamtą stronę, gdy temperatura na zewnątrz zaczęła mu na dobre przeszkadzać. Nie odczuwał zmęczenia, wręcz przeciwnie: czuł, że jeśli wróci do domu jeszcze tej nocy, na pewno nie zaśnie. Nie mówił swojej żonie co się stało, nie chciał jej ranić, przynajmniej nie teraz. Teraz musiał się przygotować na to, co zobaczy. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfuiaduovT5
Wkrótce ujrzeli pochodnie na dole kanionu, przyjrzawszy się dokładnie i stwierdziwszy, że to na pewno oni, skierowali się w stronę drogi przebiegającej przez wyrwę z łagodnym zejściem na dół. Uważając, by nie uszkodzić wozu, zjechali na dół. Następnie udali się przez prostą część drogi, aż do miejsca, będącego ostatnim, które zobaczyła jego córka.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ89o2gLRwrj
Z jednej strony znajdowały się spopielone namioty, a z drugiej mały obóz rozstawiony przez żołnierzy. Na spotkanie wyszedł im mężczyzna o zaokrąglonej czarnej brodzie, odbijającej się wyraźnie od płomienia pochodni, którą trzymał w ręce. Miał surowy wyraz twarzy, ale jego oczy wyraźnie pokazywały, jak bardzo jest zmęczony. Posłał w ich kierunku smutny uśmiech. Prawa brew drgała mu, zauważył Jafet. Ledwo widocznie, ale jednak. Był to sygnał, że jest wyraźnie zdenerwowany tym, co ma mu pokazać, jednocześnie ukrywając swoje prawdziwe emocje. Widok jego zamordowanej córki musiał nim mocno wstrząsnąć. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfJFwqEIZ2n
- Witaj, panie - zaczął. - Wiem, że musi ci być ciężko.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrVvRvTQJna
- Chcę ją zobaczyć.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡen5Wx5BwBM
Ledwo powstrzymał ryk, ryk bólu, chcący się wyrwać z jego piersi. Powoli rozpacz pochłaniała jego logiczne myślenie, z sekundy na sekundę tracił nad swoimi emocjami coraz bardziej kontrolę. Obawiał się, że wybuchnie. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnWrinSsBHO
- Doskonale to rozumiem, ale to nie jest najlepszy pomysł. Jesteś panie zapewne wycieńczony, zapadł zmrok, w dodatku jest dosyć chłodno. Proponuję, abyś się przespał w namiocie, aż do świtu; nie ruszaliśmy... - urwał na moment. - Nie ruszaliśmy pańskiej córki, gdyż nie wiedzieliśmy, czy byś sobie tego życzył. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGCsIGXisQX
- Dobrze. Zaczekajmy więc do świtu. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡi6nSokbuTj
Udali się do pobliskiego największego namiotu, gdzie nalano Jafetowi jak i Benjaminowi po kieliszku wina. Usiedli na suchej ziemi i zaczęli sączyć napój w milczeniu. Skończywszy, Jafet rozłożył posłanie w rogu schronienia i zasnął.
Następnego ranka, od razu po obudzeniu się, Żyd poszedł w stronę pogorzeliska. Poza spopielonymi namiotami i suchym podłożem, oraz unoszącym się; coraz słabszym ale jednak dymem, nie wyróżniał się ten obóz niczym szczególnym. Jafet uruchomił wyobraźnię, widział w niej rzucający się z daleka w oczy obóz. Skrajną głupotą według niego było rozbijanie go na dole kanionu; nie spodziewał się tego po swojej córce oraz jej rozważnym mężu. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnk7g8dJlse
Żołnierze mogli sobie na coś takiego pozwolić, byli uzbrojeni i liczni, więc potencjalni zbóje nie zaatakowaliby ich. W przeciwieństwie do małżonków. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlykEaTuLOf
Z drugiej strony, jak dobrze zna te tereny, nie było za wiele możliwości, aby rozbić obóz. Nie zmienia to jednak faktu, że lepiej byłoby nieco zboczyć z trasy, aby znaleźć bardziej bezpieczne miejsce na przenocowanie. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMq0O7HthOS
Wszedłszy na teren miejsca zabójstwa, wytężył swój wzrok. Nie chciał pominąć żadnego szczegółu; zależało mu, aby dowiedzieć się jak najwięcej o mordercach. Najpierw zobaczył zwłoki Joachima. Jego ciało, ciało wysokiego, szczupłego, ale niezbyt umięśnionego mężczyzny zostało brutalnie okaleczone, ponad połowę jego powierzchni pokrywała zaschnięta krew, Jafet wyraźnie widział cienkie, ciemniejsze i dłuższe rany, zapewne po nożu, lub jakimś innym ostrzu. Kucnął przy jego ciele, aby lepiej mu się przyjrzeć. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZf3Milj4cW
Rany są zbyt wąskie, pomyślał. Nie mogły być zadane za pomocą siekiery, widać wyraźnie, że zadano ją z pomocą noża, lub innego narzędzia tego typu. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1c5PGhaR7G
Przeniósł wzrok wyżej, na głowę. Nie dopatrzył się u niej żadnych uszkodzeń, nie dał się zmylić krwi brudzącej jego podgłówek. Wokół ciała unosił się lekki, ale nieprzyjemny zapach powoli psującego się ciała, ale nie wyglądało ono źle, najwyraźniej zaczęło się szybciej psuć ze względu na upał panujący w tym miejscu w środku dnia.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHFeVsVVvQS
- Czemu klęczysz przy ciele swojego zięcia? - po głosie rozpoznał Benjamina. - Nie znałeś go długo, czyż nie?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3MO32rCwR0
- A co to za różnica, czy znałem go długo, czy nie? Był moją rodziną. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSIE4ayeTyc
- To w takim razie czemu się mu tak przyglądasz? Przecież go widzisz nie pierwszy, ani nie drugi raz. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡANX03xlQ0l
- Przypatruję się jego ranom. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡK3BvypQN0Q
- I co wnioskujesz?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡh3gQObAwPY
Jafet dopiero teraz wstał, po czym odwrócił się w stronę kompana.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQie5Oayrx2
- Wnioskuję, że zmarł, tracąc dużą ilość krwi, na wskutek brutalnego i wielokrotnego pocięcia ostrym przedmiotem, najprawdopodobniej nożem, lub sztyletem. Zmarł niedawno, zgaduję, że wczoraj rano, ciało jeszcze się nie zepsuło, ale czuć już lekki zapach.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnzyZkXgKXC
Jego słowa wywołały szok na twarzy Benjamina. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡenXMLxTt5e
- Skąd ty...196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIgJBS3ansT
- Logiczne myślenie, przyjacielu. Wiele razy pomagałem królowi w rozstrzyganiu sporów, miałem sporo czasu, by wyostrzyć zmysły, oraz rozwinąć zdolność logicznego myślenia. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡT9itPEBEyk
- I co dalej? 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSylEeguzjP
- Dopiero zacząłem badanie. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIU1yRfsNX3
Szedł dalej, z każdą sekundą bojąc się coraz bardziej tego, co nieuniknione. Prosił Jahwe w Duchu, aby Dał mu siłę walki ze swoimi emocjami. Aby nie wzięły nad nim kontroli, aby nie pozbawiły go umiejętności logicznego myślenia. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJYTOSTx1II
Zorientował się, że obóz składał się z czterech namiotów, ułożonych w dwa rzędy po dwa namioty. W środku zrobiono miejsce na ognisko, z odpowiednią ilością wolnego miejsca w kształcie okręgu, aby niczego nie podpaliło. Kiedy podszedł pod jego pozostałości, zamarł. W jednym z czterech przejść leżała jego córka. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8oFoCcpIIb
Nie zorientował się, kiedy rzeki łez zaczęły się wylewać z jego oczu. Nie zorientował się, kiedy wydał ryk bólu, ryk który zdarł mu gardło, pozbawił głosu. Nie zważając na protesty towarzyszy podszedł do ciała jego malutkiej, bezbronnej córeczki. Jedyne co zobaczył, poza jej smutną twarzą, była rana, wąska i krótka, jakby od wbicia czegoś ostrego. Widział krew. I tyle. Nagle opadł z sił, usiadł i oparł swoje ciało o płócienną ścianę namiotu. Potem widział ciemność.
Kiedy się obudził, zorientował się, że znajduje się w jednej z komnat sypialnianych w pałacu króla. Władca siedział przy jego łożu, popijając wino z pucharu i jedząc owoce. Zobaczywszy, że Jafet się obudził, nalał mu również i podał kielich. Zaczęli pić.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpkaXZiKBax
Sytuacja była bardzo niezręczna. Władca wpatrywał się cały czas w swój kielich, Jafet tak samo, ale ukradkiem na niego spoglądał. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡN8LJD10s8i
- Jak się czujesz? - zapytał w końcu. - Po tym wszystkim?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnF1snGm7WG
- Szczerze mówiąc - westchnął. - Paskudnie. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡH2iOK2Dr6q
Taka była prawda. Nie silił się na żadne uprzejmości, nie miał po prostu na to siły. Jedyne o czym w tym momencie myślał, było znalezienie się w swoim własnym domu i położeniu się w swoim własnym łożu. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRzmZmnpOun
- Gdzie moja żona? - dodał po chwili. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡh92CNwftKQ
- W sąsiedniej komnacie z małym Jakubem. Wie o wszystkim. Od razu jej powiedzieliśmy o wszystkim, łącznie z twoim... Stanem. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhDVkAI9Q7r
- ŻE CO? 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7KIERWdM81
Wpadł w furię. Jak mogli jej to zrobić, jak mogli to zrobić samej, wrażliwej kobiecie, bez męża u boku, nie wspominając już o tym, że cały czas się opiekowała małym. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9ff8IPTn1o
Jafet zerwał się z łoża i pobiegł szukać żony. Otworzył drzwi i wybiegł na korytarz. Nie zwracał na nic uwagi, ani na to, że był okropnie słaby, ani na to, że jedyne co miał na sobie to tunika, w której wyjechał poprzedniej nocy. Biegł po dywanie, aby nie uszkodzić sobie stóp, oraz aby uniknąć poślizgnięcia się. Chwilę później wpadł na jakiegoś strażnika. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWcSo0bRwd7
- GDZIE JEST JUDYTA? 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2zdSZ8lzH1
Mężczyzna cofnął się, nieco wystraszony, albo zdezorientowany, ciężko było mu stwierdzić ze względu na panujące emocje. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡK7nodI1u90
- W pierwszej komnacie na prawo za rogiem, panie. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡf8eNPmukXQ
- Dziękuję. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkSR2d8HKXv
Ostatnie słowo powiedział nie wrzeszcząc, ale już unosząc głos, wyminął ów człowieka i udał się do pokoju który wskazał. Wnętrze, poza inną barwą łóżek, praktycznie niczym się nie wyróżniało od tego, w którym nocował. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWkQCkFBxWm
Judyta, żona Jafeta, siedziała cała we łzach, trzymając w ramionach śpiącego Jakuba. Chłopiec uroczo drzemał, jakby zupełnie sobie nie zdając sprawy z powagi sytuacji. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡE5MoAhfqkM
Podszedł do żony, dostawił sobie po cichu krzesło, tak aby nie obudzić malucha i usiadł. Wyciągnął długie ramię i objął delikatnie żonę, a ona wtuliła twarz w jego bark. Załkała cicho. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiqXCcylbDL
- Czy to prawda?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsJBnot1Nde
- Tak - uciął. Nie było sensu owijać w bawełnę, ani udelikatniać. I tak wiedziała, że to prawda, ale nie chciała w nią uwierzyć. Podobnie jak i on. Jego oddech stawał się coraz bardziej nierówny, oczy stawały się cięższe, jakby mieszczące się w nich łzy dodawały sporo do wagi. Mrugnął, a zaraz po tym poczuł spływające stróżki pojedynczo płynących łez; spływających powoli i bezlitośnie łaskoczących po policzkach. W tej właśnie chwili obiecał sobie, że wyznaczy sprawiedliwość ludziom, którzy to zrobili jego rodzinie. Ludziom, którzy przyprawili jego wnuka o zostanie sierotą, ludziom, którzy odebrali jemu i jego żonie jedyną córkę. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡH7EcWOE0j2
.....196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuHteBybCF8
196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfDzJVFaOqP
Przypatrywał się powoli swoim ofiarom. Znał ich doskonale, zarówno ją, jak i jego. Spodziewał się, że z wzajemnością, dlatego zakrył twarz chustą. Estera, dziewczyna na którą polował, spacerowała po targu, szukając czegoś dla siebie. Wnioskując po informacjach, które otrzymał, nowe szaty. Taki był jej cel wypadu poza teren stolicy. Uznał to za szczyt głupoty. Po co ryzykować tak bardzo, skoro mogła spokojnie sobie coś kupić u siebie? 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDrEkkHkZjc
Bawiło go to. Bardzo. To był jej ostatni błąd. Nie będzie miała okazji go naprawić. Ciekawe tylko, czy jej mąż, zdoła ją przed nim obronić. Oczywiście, że nie. W końcu nie był sam. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaQtSS9iXJt
Było ich wielu. Bardzo wielu, jeśli patrzyć na stosunek ilości. Z połową tuzina dorosłych, dobrze wyszkolonych mężczyzn, jedna kobieta i jeden mężczyzna nie mieli większych szans. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgUjJ6Zi5E6
.....
- Panie - Jafet skłonił się. - Wiem, że szabat dobiegł końca, ale mam do ciebie osobistą prośbę. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡy4mnsOLA3Q
Żyd jeszcze tego samego dnia po uniesieniu się na władcę poszedł i go przeprosił. Bądź co bądź, pomimo tego, że są przyjaciółmi, jemu należy się większy szacunek. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMsXBxAU7PT
- Słucham? - uśmiechnął się do niego życzliwie, bez cienia żalu za nagły wybuch. Zapewne zrozumiał, że to w wyniku olbrzymich emocji. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8XCZzabRVu
- Mógłbym wziąć tuzin mężów na dwa dni oraz wóz, aby posprzątać na miejscu zabójstwa? Chcę jeszcze raz się z tym zmierzyć. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4DlVgzY85P
Rządzący myślał przez chwilę. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAqZnn03liw
- Hmm... Nie wiem, czy to dobry pomysł. Te emocje, te wydarzenia...196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpEx9oDU3R8
- Proszę - jeszcze raz pochylił głowę. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5vQiNT4uy7
- Niech ci będzie zgoda. Tylko proszę cię, aby to długo nie trwało. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBui33IuJnu
- Dziękuję, panie. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡC6Yn8jkhIA
Niedługo później był już w swojej posiadłości i pakował bagaż. Na dwa dni nie potrzebował wielu rzeczy, głównie posłanie polowe, jakąś szatę, jakby się zrobiło chłodniej, zapas chrustu. Założył na siebie długą, niebiesko-białą szatę, wziął kij z drewna dębowego i ruszył w stronę pałacu, w umówione miejsce z woźnicą, z którą polecił mu się spotkać król. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYib0PwqVzH
- Witaj. Jestem Jakub. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJsI2I4EAAG
Uścisnęli się. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfopLAroIJb
- Jakub? To tak samo jak mój wnuk. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8dN7op1HJ8
- Wnuk? Ile ma?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUQzyQqlnm5
- Niedługo upłyną trzy lata, odkąd przyszedł na świat. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyrF9CpHtfs
- O! Moja córka niedawno skończyła! 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmF8y3AKFkM
- Jak się nazywa, jeśli można wiedzieć?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTnnPgOErxH
- Sara. Żebyś wiedział, panie jaka z niej rozrabiaka. Wszędzie jej pełno! Ani na chwili nie można spuścić z oka!196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡg4ZETSybgn
- Podobnie z moim. Żona cały czas pilnuje, aby nie zrobił nic sobie, ani swojemu otoczeniu.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGLiY7vuBUH
Nie zauważyli, kiedy zebrali się pozostali mężowie, ale nie było większego problemu, aby się z grać i wyruszyć jeszcze przed zachodem słońca.
- O Jahwe! Ależ zrobiłeś piękny kanion, Swoimi rękoma! - zawołał Jakub.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyfDrd3Ly4x
- Nigdy go nie widziałeś? - zawołał ktoś z wozu. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQRsPugRFVy
- Widziałem, owszem towarzyszu. Ale za każdym razem gdy go widzę, czuję uniesienie na sercu, oraz chęć, by chwalić Pana. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqfWkgGWJVp
- Masz rację - odparł kolejny. - Mam identycznie. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPbCn3mwex8
- Ten kanion jest piękny - zaczął Jafet. - Szkoda tylko, do czego został wykorzystany, oraz co tu się wydarzyło. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeKBsAo6YbR
Powoli, z czasem aż zaczęli się przybliżać do pozostałości obozowiska, kiedy zaczęło się robić coraz chłodniej, zaczęli dostrzegać namioty, ułożone w dwa rzędy po dwa schronienia. Na samą myśl o nich, po plecach przechodziły Jafetowi dreszcze. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡE26FtDdczi
Swoje namioty rozłożyli nieopodal, później rozpalili ognisko, zostawiając pracę na rano. Zjedli kolację, a kiedy noc już na dobre zawitała na niebie, wraz z gwiazdami i księżycem, kiedy zrobiło się chłodno, każdy z nich udał się do swojego namiotu na spoczynek. Tym razem jednak, Żyd miał trudności z zaśnięciem. Nie mógł się pogodzić z myślą o tym, że nocuje niedaleko miejsca, gdzie zmarła jego córka i jej mąż. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡm6l06Eehzr
W końcu, nie wiedząc która jest godzina, zasnął płytkim snem.
Obudził się jako pierwszy, toteż nie zwlekając ani chwili wstał, założył szatę którą spakował i udał się w kierunku opuszczonego obozowiska. W pierwszej kolejności postanowił jeszcze raz zbadać miejsce, w którym zemdlał. Poza licznymi śladami stóp, odcisków leżących ciał, nie zobaczył niczego, co by się wyróżniało spośród tłumu. Zrobił krok w kierunku ogniska. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1CED3ofrU7
Kucnął i zbliżył głowę w stronę wypalonego opału. Skierował wzrok od góry do dołu, w stronę ziemi, przy okazji zdając sobie sprawę z tego, że drewno bliżej powierzchni było słabo wypalone, albo wręcz wcale. Dotknął zdawało się, nieruszonego przez ogień drewna, aby się upewnić. Palec potwierdził jego przypuszczenia. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvx4Ch58obx
- Wygląda na to, że zabójcy po popełnieniu zbrodni od razu zgasili ognisko, sprytnie. Ale w takim wypadku - mówił do siebie. - W takim wypadku, ciała musiały tu leżeć około całego dnia, nocy i dłuższej części następnego dnia, już nie wspominając o tym, że taki obóz wyglądałby normalnie... Coś mi tu nie pasuje.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0Oojd4rdcw
Ostrożnie podszedł z powrotem do miejsca, gdzie jeszcze nie dawno leżała Estera. Przyjrzał się dokładniej odciskowi. Kiedy dokładnie zaczął go od nowa badać, zamarł. Odbicie wskazywało, że tors osoby leżącej był zbyt długi. Oznaczało to tylko jedno. Ofiara się czołgała przez jakiś czas. Być może godzinę, a być może cały dzień. Jafet wiedział już, że jego córka nie zmarła od razu. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAeisFx9Ijx
Na samą myśl o tym, uronił jedną łzę. Nie dał jednak słabości wygrać. Miał zadanie, które chciał wykonać. Chciał, by mordercy zgodnie z Prawem Mojżeszowym, zostali ukarani. I dopilnuje tego, jeśli Jahwe pozwoli. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡX48Bkbs1ZK
Badanie całego obozu zajęło mu jakiś czas, ale zgodnie z jego poczuciem, nie był on długi. Słońce dopiero wschodziło, a Jafet tak naprawdę swój cel, po który tu przybył, osiągnął. Postanowił jednak, póki ma jeszcze trochę czasu, zbadać teren poza obozem. Obszedł w pobliżu cały teren dwa razy, po czym odszedł trochę dalej w kierunku przeciwnym z którego tu przyjechali. Szedł tak dobre kilkanaście minut, aż jego uwagę przykuł jakiś błyszczący przedmiot w oddali. Podbiegł w jego kierunku tak szybko, jak pozwalały mu na to jego doświadczone nogi, co wbrew pozorom nie trwało długo. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTO3mOBQ5ac
Dobiegłszy na miejsce przyjrzał się ów przedmiotowi. Okazało się, że był to sztylet, długi, ale jednocześnie wąski; błyszczący, posiadające złote zdobienia. Rękojeść owinięta była skórą, zabarwioną na szmaragdowy kolor; Jafet jednak nie był w stanie zidentyfikować, jakiego zwierzęcia była to skóra. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbX88tBMnlV
To co jednak w szczególności zwróciło jego uwagę, to inicjał, mały ale jednak; wygrawerowany na rękojeści bliżej głowicy i rękojeści. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCcnxuFBnKG
- Be, be, be... - pomyślał. - Kogo byłoby stać na taki sztylet, lub kto mógłby taki otrzymać? Wiem, że to ktoś, kto najprawdopodobniej ma imię zaczynające się na literę be. Pomyślmy.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXwKFePH1gp
Spojrzał w niebo. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrfTjzDEulT
- Jahwe, pomóż! Kto taki mógłby to być? 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4q72O10FlB
Odpowiedź przyszła natychmiastowo, jakby wiedza której potrzebował (w co nie wątpił) została wylana mu na głowę. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEn2gOWs6rA
- Dziękuję. - odpowiedział. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4e8kTWCntb
Okazało się jednak, że to nie koniec niespodzianek. Kiedy spojrzał w dal, dostrzegł; małe bo małe, ale drugie podwyższenie, drugą drogę na górę kanionu. Schował sztylet i znowu wbił wzrok w ziemię. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBw6PkVexuP
Zaczął szukać jakiś śladów, jakiś wskazówek, dotyczących możliwego połączenia w tej sprawie sztyletu z drugim wyjazdem z kanionu. Nie musiał długo szukać, gdyż chwilę później znalazł ślady kopyt, wybitych jeszcze wyraźnie w piasku. Patrząc na nie, założył, że było co najmniej tuzin jeźdźców. Brak śladów kół świadczył o braku wozu, przynajmniej tak mu się wydawało. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡesDh305NzW
Uznał, że nie warto iść dalej tropem tych śladów; wszystko przemyśli sobie w domu. Prędko wrócił do obozu, aby nikt nie zauważył jego zniknięcia, oraz z powrotem; skradając się, udał się na odpoczynek. Jednak wiedział jedno: nie może ufać Benjaminowi, ani jego najbliższym podwładnym.
Po wstaniu i zjedzeniu śniadania, Jafet znowu się ubrał w tą samą szatę co wcześniej i zabrał się z innymi do pracy. Złożenie namiotów, posprzątanie po ognisku i spakowanie pozostałości zajęło im stosunkowo niewiele czasu tak, że już po południu znaleźli się z powrotem w stolicy, a pod wieczór Jafet był w domu. Władca pozwolił mu jeszcze spędzić czas z rodziną, zwłaszcza, że następnego dnia miał być pochówek Estery i jej męża. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAuSY9TCSzY
Jafet powiedział o wszystkim w tajemnicy przed sługami i niewolnikami swojej żonie. Sara popłakała się, ale wyraziła poparcie w stosunku co do planów męża. Sama, aby mu nie przeszkadzać, poszła się zająć Jakubem. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKn0KPG8pyg
- Symeonie! - zawołał donośnym głosem. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgFBV58aK7i
Nowy sługa prędko stawił się w drzwiach komnaty biesiadnej. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsJvqD1MSZ6
- W czym mogę służyć, panie? 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡN92RumkmCt
- Nalej mi proszę trochę wina do kielicha i przynieś jeden z czystych zwoi z biblioteki wraz z piórem i atramentem. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXfiW7iIUWC
Symeon niemalże natychmiastowo spełnił prośby Jafeta. Zgodnie z następną, opuścił salę, zostawiając męża samego ze swoimi myślami. Jafet rozłożył zwój i zaczął pisać najważniejsze elementy jego spostrzeżeń. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTV5PQQr01l
Esterę i Joachima zabito najprawdopodobniej nożem lub sztyletem, przynajmniej tak można sądzić z zadanych ran. Nasuwa mi się do głowy parę pytań:196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBzcsU98mMy
- Kto to mógł zrobić?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡU7piiEPJnI
- W jakim czasie doszło do śmierci moich bliskich?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5Y1pHk3bJ8
- Jaki związek z tymi wydarzeniami ma Benjamin, oraz jego sztylet?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwBrtJm7Vy7
Jafet zaczął myśleć, przy okazji stukając piórem w pergamin, robiąc parę czarnych plam. Po jakimś czasie zaczął znowu pisać.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4KpCccMWcG
Ognisko. Ono jest kluczem do ustalenia czasu napaści. Opał nie został wypalony do końca, wręcz przeciwnie, widać dosyć duże ślady nienaruszonego drewna. Najprawdopodobniej został zalany w chwili napaści. Tylko kiedy to było? Mało prawdopodobne, aby zdarzyło się to wieczorem; wtedy ciała leżałyby tam za długo, na pewno zaczęłyby się psuć. W takim razie196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3vnMtgtfQ2
Znowu przestał na chwilę, ale po chwili znowu otrzymał odpowiedź od Pana. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkWXLi1rHzM
POSIŁEK! Przygotowywali posiłek! Najprawdopodobniej w środku dnia, albo późnym popołudniem; wtedy zaatakowali, a następnego dnia, jeśli wierzyć w historię Benjamina, zbrodnia została zauważona. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfGmg9Vv5zM
Tymczasem Benjamin... Jest bardzo podejrzany. Sztylet znalazłem daleko od miejsca gdzie znajduje się droga do stolicy. Jeśli narzędzie należy do niego, na pewno miał jakiś związek ze zbrodnią. Tylko jaki? Zabił czy był partnerem w zbrodni? Jeśli zabił, to jaka mogłaby być tego przyczyna? Zazdrość o Esterę? Nie miałoby to sensu. Sam, o ile się nie mylę, miał żonę. Poza tym, ślub z Joachimem miał miejsce dawno, zabójstwo nie miałoby sensu, zwłaszcza, że sam zapewne ślub wziął niedawno. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQtvW3RRGq4
Dalej. Pozycja polityczna? Nie, Joachim jeszcze nie został doradcą, poza tym, Benjamin był wojskowym, w dodatku wysoko postawionym. Więc jeśli brał udział w morderstwach, to raczej jako wspólnik. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ60h5UUOb5h
To kto zabił? Musiał to być ktoś zazdrosny albo o pozycję, albo o Esterę. Ale jeśli to drugie, to po co ją zabijał? 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8gKaOkey29
Wyglądało na to, że jest tylko jedna możliwość, jedna opcja, jedna wersja zdarzeń. Jafet odłożył pióro, zwinął pergamin, a następnie odniósł rzeczy na swoje miejsca, poza zwojem; go położył na szafce przy łóżku. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcnecsYph7G
196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡL9Kyi3pHG9
Później, założył grubą szatę i wyszedł na zewnątrz; wziął ze sobą część majątku, chciał go przeznaczyć na świątynię, w ramach podziękowania Jahwe za pomoc w ustalaniu faktów. Idąc ulicami miasta, rozmyślał o całej sytuacji. Co prawda, pomagał władcy w wydawaniu wyroków, analizował fakty, doradzał w zarządzaniu państwem, ale nie spodziewał się, że ma taki talent analityczny. Wtedy, w obozowisku, nie odczuwał niczego poza silnymi negatywnymi odczuciami; aczkolwiek teraz, kiedy minęło trochę czasu, przeanalizował swój tok myślenia w tamtej chwili, zdając sobie sprawę z dziwnego uczucia, jakie mu wtedy towarzyszyło. On z każdym szczegółem, jaki napotkał, rozumiał całą sytuację jaka miała tam miejsce, z każdym elementem znał ten obszar. Dzisiejszego dnia, kiedy tam był, udało mu się; tym razem sztucznie, uruchomić swój umysł, dar, jaki dał mu Jahwe, a on zdał sobie z niego sprawę dopiero w obliczu takiej tragedii. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHPkqGRWVpK
Idąc, atakowały go, niczym kamienie lecące z katapult, myśli o swojej córce. Widział jej całe życie w jednej chwili, jej lepsze i gorsze chwile, szczęście i smutek jakie mu przyniosła. Nie chciał tego, walczył z tym, wiedział, że nie może sobie na nie pozwolić w tym momencie. Czuł, jak go rozsadzają, czuł napływające do oczu łzy, ale walczył. Nie chciał dać się zwyciężyć rozpaczy, pomimo tego, że ta nie chciała ustąpić. Teraz to on, Jafet, będzie musiał zastąpić Jakubowi Joachima. Będzie musiał pokazać temu malcowi to, co miał mu pokazać jego zięć. Ale nie wiedział, czy znowu temu podoła. Ta wątpliwość pojawiała się za każdym razem, kiedy musiał wychowywać nowe dziecko. Wiedział, że nie może zawieść. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡK2pXD0STT3
Podarowawszy pieniądze, mąż wrócił do domu. Ciepło bijące od ognia było przyjemnym kontrastem do zewnętrznego chłodu, toteż Jafet ochoczo zdjął szatę, zjadł ostatni posiłek dzisiejszego dnia i pożegnawszy się ze swoimi sługami oraz niewolnikami, położył się spać. Leżąc w ciemnościach, opowiedział swojej żonie o wszystkich swoich wnioskach; o Benjaminie, najprawdopodobniej jego sztylecie, „prawdziwym” zabójcy, swoim darze od Jahwe, oraz o trosce o Jakuba. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSblfDc2Krw
- Myślisz, że będzie pamiętał rodziców? - zapytał. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwW6QeV5dJg
- Nie mam pojęcia kochanie. To jeszcze małe dziecko, nieznające świata. Bardziej mnie martwi, co my mu powiemy, gdy się będzie pytał o swoich rodziców. Bo przecież nie powiemy, że to my nimi jesteśmy, prawda? Bo nie mogłabym po tym spokojnie spać. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfiDgWdMZIf
- Nie, powiemy mu o nich. Ale o ich śmierci, oraz o tym, jak mu ją przekażemy, będziemy myśleć z czasem. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkz6d8Wu2Xj
- Oby Jahwe nam pomógł. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsnDqOFXzXd
- Pomoże. Grunt to ufać Panu, żono. Straciliśmy żonę i zięcia, ale nasz wnuk stracił mamę i tatę. Teraz to my musimy go wychować, my musimy mu pokazać to, czego już nie mogą Estera i Joachim. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGN1Lzqb6wd
Później oboje zamilkli. Zmęczenie szybko dało się we znaki i Jafet nawet nie zauważył, a już spał.
Następny dzień był bardzo wyczerpujący, nie wiedział tylko czy ze względu na ostatnie wydarzenia, to co dopiero miało nadejść, czy może tak po prostu. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ10UCgkOdN4
Podczas uczty, którą jak i pozostałe; spędził u boku króla postanowił poprosić o chwilę dyskrecji. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhtgihwyCtX
- Panie? - zaczął. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIYs8S1hajx
- W czym mogę pomóc, Jafecie? Podać ci może wina? Czy więcej tego wyśmienitego mięsa, które zostało podane?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkIKnxkFsAJ
Nigdy nie przykuwał większej uwagi jedzeniu, które było podawane podczas uczty, ale kiedy król o tym wspomniał, zorientował się że było bardzo dobre. Mięso, które leżało na stole rozpływało się w ustach tak, że nie trzeba było go nawet przeżuwać, a wino które spożywał było cierpkie w smaku, ale w tej cierpkości kryła się ciężka do opisania słodycz. Wziął jeszcze jeden łyk, przy okazji upewniwszy się, co do swojego werdyktu. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2bPRzoN43Q
- Jedzenie faktycznie jest wspaniałe panie, ale nie o to chciałem cię spytać. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLn5kAo72tu
- A więc o co? - odpowiedział z pełnymi ustami.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡps0JzYhmtt
Jafet wziął głęboki oddech, po czym odparł:196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9VSeHqUm9P
- Czy miałbyś coś przeciwko, abyśmy pomówili po uczcie na osobności? 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvhOiIsH6km
Władca zmarszczył brwi w geście głębokiego namysłu. Wydawałoby się, że to nic wielkiego, ale Jafet rzadko prosił o coś takiego, toteż reakcja monarchy była całkowicie uzasadniona. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEmk9gVh2bg
- Stało się coś? 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡC7OHsckIWd
- Wolałbym o tym głośno nie mówić. Nie wiadomo, czy nikt nie usłyszy i nie powie komuś czegoś, czego wolałbym, aby ktoś czegoś nie usłyszał. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQXt75Yt2sx
- Cóż za język! - roześmiał się, jakby nie dosłuchując, albo wcale nie słysząc powagi w jego głosie. - Jafecie, mógłbyś tworzyć! 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡc5TH5f8OND
Odczuł lekki dyskomfort na tą zbyt przesadną pochwałę. Co prawda Jahwe dał mu rozwiniętą umiejętność dedukcji i jak to określała jego żona: „Ponad przeciętną inteligencję”, ale w roli poety nigdy siebie nie widział. Łączenie słów w rymy wraz z odpowiednią ilością sylab było ciekawą łamigłówką, ale nie widział w tym żadnej szerszej perspektywy. Poza tym, nigdy go to specjalnie nie pociągało. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡN2qOGMLqGa
- Jest to sprawa najwyższej wagi. Obawiam się, i proszę mnie nie brać za szaleńca; że wiem kto mógł pozbawić moją córkę i zięcia życia - szepnął prosto do ucha. - Odkryłem kilka poszlak na miejscu zabójstwa i chciałbym się nimi podzielić z tobą, panie i zapytać się ciebie co ty o tym myślisz. Byłaby taka możliwość?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQHLm8RucH4
Powtórzył pytanie, nakładając na nie nacisk; wyraźny, ale nie na tyle silny, aby władca mógł go potraktować jako obrazę. Spojrzał prosto w oczy rozmówcy. Jego twarz spoważniała, nie było większego śladu po wesołości, jaka panowała na niej jeszcze chwilę temu. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNko5SYlj9J
- Oczywiście Jafecie, ale dopiero po tym jak skończymy ucztę. Nie mogę zostawić tak biesiadników samych. Mam nadzieję, że rozumiesz. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPkL0abeZYf
- Ależ oczywiście, dziękuję. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdeylU26ZQ8
Wrócili do spożywania pokarmów znajdujących się na stole. Standardowo jak nakazał Jahwe, nie było podanych absolutnie żadnych potraw z mięsa zwierząt nieczystych, tak iż świni nie można było uraczyć. Jeśli przybyły chciał zostać włączony do społeczności, musiał się stosować do Prawa danego przez Jahwe, nie ma innego wyjścia, jeśli chciał dołączyć do narodu.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJWof4kZS5I
196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlZnct9UIMc
- Jesteś pewien? - król nie ukrywał zdziwienia po całej historii, jaką dane mu było usłyszeć z ust swego doradcy. - To bardzo poważne oskarżenia! 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ43wxclTXZO
- Zgadza się mój panie, ale dowody są równie mocne jak poważne są zarzuty, jakimi obarczam Benjamina. Nieprawdą będzie jednak, jak powiem, że działał sam. Jestem niemal pewny, że miał swoich ludzi, ślady wielu kopyt na dnie kanionu o tym świadczą. Ewentualnie, komuś pomagał w zbrodni, w co jestem bardziej skłonny uwierzyć. Sam wojskowy miał wysokie stanowisko, więc czemu miałby zabić moją rodzinę?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ30qoGiHSSp
- Może jest niebywale żądny krwi?Lata w armii mogły wywołać jakiś uraz... - urwał.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTnFb86hPcg
- Wtedy mógłby zabić kogoś niżej postawionego, albo jakiegoś normalnego mieszkańca miasta. Mniej by ryzykował.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGkH3hDHF4g
- Hm... - zamyślił się. - Wiesz co, myślę, że powinniśmy z nim porozmawiać. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCzb7zeCOa5
- Jest to dobry pomysł, spekulacje nie mają sensu, ale zalecam panie, aby w trakcie rozmowy przebywali tu również strażnicy. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuEi4zGGRz3
- To logiczne, stary druhu.
- Więc? Co nam powiesz o sztylecie, który zdaje się należy do ciebie? Co powiesz o śladach kopyt, biegnących w przeciwnym kierunku? Spokojnie mogłeś zabić z zimną krwią na dnie kanionu w czasie upału, a następnie uciec wzdłuż ścian, aż nie będziecie bezpieczni za drogą zasłoniętą ścianami? 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡF3tguqMFrw
Król zaczął przesłuchiwać Benjamina od razu jak ów wszedł. Chodził w kółko, a z każdym wypowiedzianym słowem, nakręcał się coraz bardziej. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvofwTymcJE
- Wiesz jak kończą tacy jak ty? Wiesz jak?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3MB5NkumAJ
Wojskowy nie podniósł wzroku. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZahsXY3IiE
- Ukamienowani! I ty też tak skończysz, ale najpierw sąd wszystko usłyszy!196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMCVtZT66sR
Na słowo sąd coś w nim pękło, przełamał się; zaczął mówić. Najpierw ledwo składał słowa, ale chwilę później już odpowiadał pełnymi zdaniami. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOjnxRr5ITF
- Nie ja zabiłem panie. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXEBWHEsO6E
- To kto?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNqBldeeJTM
- Naharnum. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyVNtzWLleD
Naharnum. A więc tak najprawdopodobniej nazywał się morderca mojej córki, pomyślał Jafet, czując napływające do oczu łzy. Ale nie tym razem. Nie pęknie. Stoi przed człowiekiem poniekąd odpowiedzialnym za śmierć jego jedynej córki i nie pozwoli słabości wygrać. Nie pozwoli!196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQY1t9I24bI
- Kim jest ten człowiek? Skąd go znasz? Mów!196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDzm59J9888
- To długa historia...196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNVJjdq7R34
- Powiedziałem!196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmWEOE29hjo
Pomimo tego, że stał przed nimi oficer, to na dźwięk wrzasku króla wojownik skulił się, jakby go kto za chwilę miał uderzyć. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRDR9YVLYle
- To było kilkanaście lat temu. Byłem wtedy młodym chłopakiem, zaczynałem dopiero służbę. Nie chciałem mieszkać wraz z rodzicami, ale nie miałem pieniędzy na dom. Ale wkrótce, podczas powrotu do miasta napotkałem właśnie Naharnuma. Był to krzepki mąż po czterdziestce z głową bez włosów na głowie, ale za to z bujną, czarną brodą. Po ubraniu widać było, że nie narzeka na niedostatek, więc postanowiłem porozmawiać. Wiedz mój panie, że w okolicy mojego domostwa człowiek takiej klasy to rzadkość.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡl8MwoutkgF
Przekonałem go o prezent w postaci pieniędzy, ale w zamian miałem się kiedyś odwdzięczyć. I tu właśnie zaczyna się historia. Powiedział, że potrzebuje pomocy w bardzo tajnej sprawie. Kiedy powiedział mi o co chodzi, odmówiłem. Ale wtedy zagroził, że mnie oskarży o kradzież pieniędzy, a co gorsza miał dowody. Miałem zawiązane ręce, panie.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡo1n6g2xlvZ
Król po całej opowieści trochę się uspokoił, natomiast Jafetowi zaczęły się trząść ręce ze zdenerwowania, toteż nalał sobie wina z bukłaku do złotego pucharu stojącego nieopodal. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCvqc9Br0gz
- Dlaczego zabił moją córkę i jej męża?196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjuGHdQyDoi
- Ponieważ był zazdrosny. Chciał zająć ich miejsce jako twój następca. Najprawdopodobniej opracował już plan. Nie minie wiele czasu, aż zacznie wprowadzać go w życie. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBYrYscknA9
Benjamin mówił to wszystko głosem na skraju załamania. Jafeta zdjęła litość w stosunku do niego. Serce miał ciepłe, ale jednocześnie przepełnione bólem. Wiedział natomiast, co by chciała jego córka, gdyby żyła. Nie wahał się ani chwili.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOgUHgqfbfU
- Benjaminie, pomóż nam go znaleźć, a pomogę ci uniknąć ukamienowania. Nie jesteś bez winy, ale zostało ci postawione ultimatum. Nie chciałeś pomóc w zbrodni, ale zostałeś do tego zmuszony. Proszę, pomóż mi, a ja pomogę tobie. 196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDZ1mS4r1ax
.....196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKGrr6TC0F5
Wkrótce złapano Naharnuma, który został skazany na ukamienowanie, natomiast Benjamin odpokutuje swoje winy w więzieniu w stolicy. Estera i Joachim zostali pochowani, a Jafet mógł spokojnie wychowywać z żoną wnuka Jakuba.196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFBLvxerx9d
196Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBJNFDdljOH
