Mojemu Panu, Jezusowi Chrystusowi
Jafet I314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfT72OQ4Bpv
Sprawa śmierci córki
314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡonpV4PHlWw
Słońce prażyło niemiłosiernie, a gorący piasek parzył jej bose stopy. Mąż leżał obok, cały we krwi, a ona powoli, ale jednak żegnała się z życiem. Podróż z ukochanym do pobliskiej wioski Hamod w celach handlowych nie miała się tak skończyć. Miała tylko sobie kupić szaty, bo stare się zniszczyły, na skutek długiego używania. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡD2vuoB9bCR
Nie miała pojęcia, ile już tutaj leżała, ale sądząc po pozycji słońca, była w stanie oszacować od trzech do pięciu godzin. Jej ojciec uczył jej tej techniki. Ojciec... Czuła mocne ukłucia żalu na myśl, że już go więcej nie zobaczy. I jego, i matki, i ich synka... Który skończył dopiero dwa lata. Na samą myśl o nim łzy napłynęły jej do oczu. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCxoG5HyGLB
Potworny ból w brzuchu od ostrza, coraz bardziej się nasilał. Czuła ciepły, czerwony płyn, jej własną krew. Czuła, że robi się coraz słabsza. Czuła, że umiera. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡF6RwkvLmYT
- Jahwe! - pomyślała. - Proszę Cię, skróć moje cierpienie.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTgTYFHugHp
Odeszła wraz z zachodem słońca.
.....
Mężczyzna w wieku czterdziestu pięciu lat, człowiek prawy, z doświadczeniem, o imieniu Jafet, siedział w swoim ogrodzie, wokół kwitnących na najróżniejsze kolory kwiatów, popijając słodkie czerwone wino i delektując się jego smakiem. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9MgWHX1rCp
Był szabat, dzień siódmy, więc zgodnie z nakazem bożym odpoczywał, regenerując siły po ciężkim tygodniu. Jako doradca króla, nie narzekał na niedostatek, cieszył się dobrą opinią, mając jednocześnie pieniądze, którymi się chętnie dzielił z żebrakami. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxTueCiS8aY
Miał długą brązową brodę, miejscami siwą, czujne niebieskie oczy, oraz idealnie wygolone włosy. Jego biało-niebieska szata powiewała wesoło na lekkim wietrze, łaskotając go przy okazji po nogach. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3hnmgFojuD
Dopiwszy wino, wrócił do domu, gdzie odniósł do kuchni dopity kielich (zawsze pracownikom i niewolnikom robił w szabat wolne), a potem ruszył do sypialni w której bawił się z jego żoną ich wnuk; Jakub, dwuletni uroczy chłopczyk z bujną blond czupryną i identycznymi oczyma jak Jafet. Ów dziecię, jak na swój wiek, umiało całkiem dobrze chodzić, oraz powoli układał pierwsze zdania. Jego matka, a córka Jafeta nie dała mu drugiego wnuka (lub wnuczki), a dwaj bracia Estery pojechali do dalekich krajów, jednocześnie zapominając o ojcu i matce. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnGvLHahDnm
Mąż gardził nimi otwarcie, ku niezadowoleniu swojej żony, która liczyła na to, że jej synowie się opamiętają i wrócą do stolicy; do swojej rodziny. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQDwJVToMOy
Estera natomiast, wraz ze swoim mężem Joachimem wyjechała do pobliskiej wioski, słynącej ze swoich dobrych i tanich szat, aby kupić nowe, bo te których teraz używała coraz bardziej się niszczyły. Zazwyczaj wyprawa zajmowała im około tygodnia; dojazd, kupno, odpoczynek w dzień święty i wyjazd. Takie wypady rzadko się zdarzały, Joachim jej mąż, człowiek nie mniej prawy jak Jafet, chciał się uczyć u niego, aby zostać na dworze u króla. Król lubił jego zięcia, sam Jafet polecał mu go, można by powiedzieć, że on i król byli dobrymi znajomymi, a nawet: przyjaciółmi. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWcN1fBTuRv
Wszedłszy do sypialni, spostrzegł, że Jakub śpi smacznie ze swoją babką w łóżku, toteż wyszedł i zamknął drzwi najciszej jak potrafił. Usiadł w swoim ulubionym fotelu w salonie i zaczął szyć. Wielu mówiło mu, że to zajęcie tylko dla kobiet, ale on osobiście się z tym nie zgadzał. Szycie pozwalało mu się zrelaksować, zwłaszcza przy winie, zapachu wieczoru i świecy. Dolał sobie wina i usiadł. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7pAGD6MPif
314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCgWfIAN2em
Kolejny dzień doradzania królowi zaczął się dosyć przyjemnie. Pomógł w rozstrzyganiu konfliktów, doradzał w sprawie stosunków dyplomatycznych, a teraz przyszedł czas na ucztę. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXAKvEPkPMX
- Jafecie drogi, ile to lat mi już doradzasz? - zaczął władca. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqJ7fSXTPDH
Nie miał na sobie korony, natomiast prestiżu jego osobie dodawały liczne zdobienia szat w niemalże wszystkich kolorach tęczy. Władca uwielbiał ubierać się kolorowo, Jafet uważał, że oddaje to prawie w stu procentach jego wesoły charakter. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPwidYDKy7j
- Mniej więcej piętnaście, panie. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡILQLkCLWJK
- Chcę żebyś wiedział, że bardzo to doceniam - zrobił dłuższą pauzę, dodając swoim słowom dramaturgii. - Widzisz, ani mój młodszy brat, chodź jakże inteligentny, nie ma pojęcia, jakie to wszystko jest ciężkie. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWKxnIVfroz
Wskazał ręką na zdecydowanie młodszego, ale podobnego do siebie mężczyznę, w ubraniu na pierwszy rzut oka zrobionego z jedwabiu. Najpewniej ktoś niesamowicie próżny, pomyślał. Wyraźnie większy brzuch od pozostałych, wskazywał na niezwykle beztroskie życie, a gdy przyjrzał się dokładniej; spostrzegł podkrążone oczy. Chwilę zastanawiał się nad ich przyczyną, aż doszedł do wniosku, że najprawdopodobniej brat władcy nie nadążał nad ilością zabaw.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzxF0u3tkgT
- Ile ma lat, jeśli można spytać? 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkiQqUBQ3Se
- Niedawno minęło trzydzieści pięć lat, odkąd przyszedł na świat. - westchnął - Ach, żebyś wiedział Jafecie drogi, jak już mam dosyć... Wiek mój co prawda nie przekracza pięćdziesiątki, ale jestem już tym zmęczony. A jeszcze trochę będę panować, skoro mój syn ma dopiero pięć lat...314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHeCC0vtFwb
Urwał, gdyż podszedł do niego żołnierz, sądząc po ubiorze, wyżej postawiony i powiedział coś szeptem do władcy. Doradca wyraźnie dostrzegł jak mięśnie u rozmówcy się napinają, a po jego twarzy spływają pojedyncze krople potu. Chwilę później wstał, przerosił biesiadników i ku ich zdziwieniu poszedł na komnaty z ów żołnierzem. Ucztujący szybko powrócili do porzuconych zajęć, a Jafet dojadł posiłek w milczeniu. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFByVjK5Nif
Kiedy skończył i postanowił udać się do swoich poprzednich zajęć, napotkał na korytarzu innego sługę, który go poinformował, że król pozwala mu wrócić do domu, aby odpoczął i zajął się swoim dworem.
Pod bramą napotkał żebraka proszącego o jedzenie, powiedział mu więc, aby udał się z nim na jego dwór. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ08sM9dSF9m
- Dziękuję ci, o panie! Dziękuję! 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnPjOaKKXmH
Mężczyzna, bo nim był proszący, ubrany był w łachmany, ze zniszczonymi sandałami na stopach, całymi pokrytymi błotem, twarz miał pobrudzoną, a brudne i potargane włosy spięte Jafet sam nie wiedział czym. Widząc, że mężczyzna jest zdrowy, ale wychudzony, postanowił mu zaproponować zatrudnienie na jego dworze. Wesołe iskierki pojawiły się w oczach człowieka, który zgodził się bez chwili wahania.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEVoejxL5u7
Znalazłszy się wreszcie w domu, Jafet przedstawił pozostałym pracownikom i niewolnikom ich nowego towarzysza, po czym przydzielił mu łóżko w pokoju dla niewolnika i sług. Mieszkali oni tam wtedy, kiedy zostawali dłużej, albo nie mieli gdzie się podziać (jak w wypadku żebraka). Jafet miał zwyczaj zatrudniać właśnie takie osoby, aby mogły stanąć na nogi. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1rRWVn37vP
- Chwała Jahwe, za to że na ciebie trafiłem, panie. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSx95vp77ZZ
Mężczyzna jak się okazało miał na imię Symeon, a został żebrakiem ze względu na liczne długi, oraz brak stałego źródła zarobku i miejsca do życia. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmYxdGMmAsr
- Jestem takim samym człowiekiem jak ty - po chwili dodał. - Idź proszę do kuchni i pomóż pozostałym w przygotowywaniu wieczerzy. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNVie7Y9EO8
Mężczyzna kiwnął głową i udał się w stronę pomieszczenia z którego dobiegał największy hałas. Jafet w tym czasie wyszedł na ogrody, lustrując je wzrokiem i szukając wnuka z jego babką. Jakub biegał wesoło swoimi krótkimi nóżkami po mikroskopijnej polanie, natomiast jego żona siedziała przy drużce i nie spuszczała z malucha wzroku ani przez moment. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1O0cOW5ihl
Podszedł do niej. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXP3YDV5u6o
- Niepokoję się - zaczęła, nawet na niego nie patrząc. - Długo ich już nie ma. Co jeśli coś im się stało?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNlrO81j1Fk
- A co miałoby się stać? Pojechała przecież z Joachimem. Mąż wysoki i zwinny, co prawda bić się nie umie, ale najeźdźcy pomyśleliby co najmniej dwa razy, zanim by ich zaatakowali. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡi5IFZnRRYb
Było to marne pocieszenie dla jego żony, iż sam nawet nie wierzył w to co mówił. Zbóje mogliby ich zaatakować nawet w troje, a gdyby się postarać; dwoje. Nie mieliby żadnych szans. Ani Estera, ani Joachim nie poradziliby sobie z potężnie zbudowanymi, umięśnionymi ludźmi, którzy żyją z napadów.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZJPZJ1kr0j
- A daj mi spokój. Dwoje dzieci zniknęło nam praktycznie z oczu, poza tym, co z małym?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡurMS0tU2Oc
- Mały ma dwójkę rodziców, dziadka i wspaniałą babcię.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkUBhvnBtLE
Słowa które wypowiedział, rozczuliły kobietę. Jej policzki zaczerwieniły się; w tym samym momencie wstała i go przytuliła. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRZPTgbTc2c
- Myślisz? - zapytała. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEGgmoghopd
- Tak. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAcKBZZ8Cly
- Panie, panie! - usłyszał głos Symeona, oraz stukot obuwia uderzającego o drużkę. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqYp4ujhhEV
- Co się stało?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOwOCLFODEh
- Jakiś dostojny człowiek do pana. Co mam mu przekazać?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkITCgVzKoU
- Że już do niego idę. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgU8p7PR2ns
W tym samym momencie ruszył spokojnym krokiem za Symeonem, pędzącym w te pędy.
- W czym mogę służyć? - rzucił w stronę człowieka, który właśnie wchodził do środka. - Stało się coś?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvoeQYs4ixZ
- Ależ drogi panie, stało się! Stało się coś strasznego! 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡW88PKAwutZ
Twarz niespodziewanego gościa wyrażała głęboki niepokój, lub żałobę, Jafet szacował że oba z tych odczuć. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXwaOSsKDG0
- Mów. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKtcUpXk1Og
- Oczywiście szanowny panie, ale czy byłoby problemem prosić o trochę wody? Spragniony jestem. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0cKEyOofg8
- Ależ oczywiście. Chodźmy do sali biesiadnej, tam się napijemy, a moja żona zrobi placek, z trzech miar mąki. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpTWzdxTB54
- Dziękuję, ale nie ma takiej potrzeby. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyCCm6CeWt4
Spojrzał na Jafeta z wdzięcznością. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6LoFO3w3vC
Chwilę później siedzieli przy stole, a ogień przyjemnie trzaskał w kominie, robiąc przyjemny kontrast z zachodzącym słońcem. Kiedy się napoili, a sługa przyniósł placek, gość zaczął mówić. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡymKNXVEcpC
- Mam dla ciebie złą wiadomość, panie. Król kazał mi ją przekazać tuż po tym, jak potwierdzone zostały słowa Beniamina.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzaWc9JSH2d
- Chodzi ci o dowódcę wojsk, bliskiego przyjaciela władcy? Czy on aby nie był w drodze powrotnej z powrotem do stoli...314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxRfeXMlttL
Zamarł. Już powoli jego podświadomość podpowiadała mu, co ten człowiek miał zamiar mu przekazać, ale opierał się. Nie chciał o tym myśleć. Samo to, napawało go takim przerażeniem, o jakim tylko słyszał, ale nigdy nie odczuwał. Teraz mogło się to zmienić. Był wściekły na swoich synów, ale jego córeczka... Jego mała córeczka....314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡymqbYPiBLI
- Co się stało? - ledwo zdołał wydusić.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVvt0XDloq8
- Pańska córka...314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvKKk6Kyc6z
- Co z nią?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNhMXudp5JK
- Nie żyje. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ44bdenrGgv
To co teraz poczuł, sprawiło, że już nic nigdy nie będzie takie samo. Takie ukłucie, takie przebijające jego serce jak jakaś gorąca stal, wywołując niewyobrażalny ból, ból w jego sercu. Ból, jakiego nie doświadczył nawet podczas śmierci jego rodziców, którzy utonęli podczas przeprawy przez morze. To uczucie, jakby rozciągało się nie tylko w przestrzeni jego serca, ale również w czasie. Czasie, będącym kilkunastoma, ba kilkudziesięcioma latami jego życia. Widział wszystkie chwile jej życia w jednym momencie, uderzające w niego z każdej strony. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrGubdJeYIj
Ból, jaki odczuwał, odebrał mu mowę, wytłaczał wszystkie łzy z jego oczu tak mocno, że wypływały z nich niczym wodospady, spływające nieregularnie po rysach jego twarzy, po szacie, ostatecznie uderzając w podłogę. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlTbr6Xzgvq
- Beniamin wracał ze swoim odziałem do stolicy. Nie tak daleko, bo jakieś dwie godziny drogi konno, znalazł spustoszony mały obóz, a z oddali: sylwetki dwóch ciał. Kiedy zobaczył czyje to ciała, wysłał część swojego oddziału wraz z zastępcą do miasta, a sam został i strzegł twojej córki.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZK3qdshKAs
Końcówka zdania posłańca uderzyła w niego jak obuch. „Twojej córki”. Nie docierało do niego jeszcze co się wydarzyło, ale powoli jego ciało zaczęło się trząść. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6KjimzhHOV
- Oddział dotarł w czasie, kiedy król ucztował. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtuNzves7tE
- To dlatego wyszedł... - mruknął pod nosem. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJpHFCFzAre
- Co?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡo4B10ojrOi
- Nic. Kontynuuj proszę. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIycUDUGtMC
- Król wysłał kogoś, aby to sprawdził. Kiedy wrócił z przykrą wiadomością, niezwłocznie kazano mi do pana przyjść. Za niedługo rusza wóz po ciało. Idzie pan?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6pVM8YhQUQ
- Oczywiście - rzucił ze łzami w oczach.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpCP3xASA8E
Kilkanaście minut później jechał na swoim białym koniu za wozem, przy towarzystwie nieznajomego.
Słońce właśnie zachodziło, barwiąc tym wydarzeniem niebo na kolor jasnego różu. Chwilę po tym stopniowo przekształcało się w granatowy, przy okazji generując białe dziury na niebie w postaci gwiazd. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSiDxOaLGyi
Jafet okrył się szczelniej tkaniną, ponieważ robiło się coraz chłodniej. Byli mniej więcej w połowie drogi w tamtą stronę, gdy temperatura na zewnątrz zaczęła mu na dobre przeszkadzać. Nie odczuwał zmęczenia, wręcz przeciwnie: czuł, że jeśli wróci do domu jeszcze tej nocy, na pewno nie zaśnie. Nie mówił swojej żonie co się stało, nie chciał jej ranić, przynajmniej nie teraz. Teraz musiał się przygotować na to, co zobaczy. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1QU17NzC2p
Wkrótce ujrzeli pochodnie na dole kanionu, przyjrzawszy się dokładnie i stwierdziwszy, że to na pewno oni, skierowali się w stronę drogi przebiegającej przez wyrwę z łagodnym zejściem na dół. Uważając, by nie uszkodzić wozu, zjechali na dół. Następnie udali się przez prostą część drogi, aż do miejsca, będącego ostatnim, które zobaczyła jego córka.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAEah7Qyo4N
Z jednej strony znajdowały się spopielone namioty, a z drugiej mały obóz rozstawiony przez żołnierzy. Na spotkanie wyszedł im mężczyzna o zaokrąglonej czarnej brodzie, odbijającej się wyraźnie od płomienia pochodni, którą trzymał w ręce. Miał surowy wyraz twarzy, ale jego oczy wyraźnie pokazywały, jak bardzo jest zmęczony. Posłał w ich kierunku smutny uśmiech. Prawa brew drgała mu, zauważył Jafet. Ledwo widocznie, ale jednak. Był to sygnał, że jest wyraźnie zdenerwowany tym, co ma mu pokazać, jednocześnie ukrywając swoje prawdziwe emocje. Widok jego zamordowanej córki musiał nim mocno wstrząsnąć. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpSSnEnNQo1
- Witaj, panie - zaczął. - Wiem, że musi ci być ciężko.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQiT7ua6YkY
- Chcę ją zobaczyć.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYTEUk55pLt
Ledwo powstrzymał ryk, ryk bólu, chcący się wyrwać z jego piersi. Powoli rozpacz pochłaniała jego logiczne myślenie, z sekundy na sekundę tracił nad swoimi emocjami coraz bardziej kontrolę. Obawiał się, że wybuchnie. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEYNIVOhEEH
- Doskonale to rozumiem, ale to nie jest najlepszy pomysł. Jesteś panie zapewne wycieńczony, zapadł zmrok, w dodatku jest dosyć chłodno. Proponuję, abyś się przespał w namiocie, aż do świtu; nie ruszaliśmy... - urwał na moment. - Nie ruszaliśmy pańskiej córki, gdyż nie wiedzieliśmy, czy byś sobie tego życzył. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeDYNz7bHui
- Dobrze. Zaczekajmy więc do świtu. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6cHMbCHIjz
Udali się do pobliskiego największego namiotu, gdzie nalano Jafetowi jak i Benjaminowi po kieliszku wina. Usiedli na suchej ziemi i zaczęli sączyć napój w milczeniu. Skończywszy, Jafet rozłożył posłanie w rogu schronienia i zasnął.
Następnego ranka, od razu po obudzeniu się, Żyd poszedł w stronę pogorzeliska. Poza spopielonymi namiotami i suchym podłożem, oraz unoszącym się; coraz słabszym ale jednak dymem, nie wyróżniał się ten obóz niczym szczególnym. Jafet uruchomił wyobraźnię, widział w niej rzucający się z daleka w oczy obóz. Skrajną głupotą według niego było rozbijanie go na dole kanionu; nie spodziewał się tego po swojej córce oraz jej rozważnym mężu. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNhy5GBOacm
Żołnierze mogli sobie na coś takiego pozwolić, byli uzbrojeni i liczni, więc potencjalni zbóje nie zaatakowaliby ich. W przeciwieństwie do małżonków. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYQ3tMtK3tP
Z drugiej strony, jak dobrze zna te tereny, nie było za wiele możliwości, aby rozbić obóz. Nie zmienia to jednak faktu, że lepiej byłoby nieco zboczyć z trasy, aby znaleźć bardziej bezpieczne miejsce na przenocowanie. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZgkJYqGsSZ
Wszedłszy na teren miejsca zabójstwa, wytężył swój wzrok. Nie chciał pominąć żadnego szczegółu; zależało mu, aby dowiedzieć się jak najwięcej o mordercach. Najpierw zobaczył zwłoki Joachima. Jego ciało, ciało wysokiego, szczupłego, ale niezbyt umięśnionego mężczyzny zostało brutalnie okaleczone, ponad połowę jego powierzchni pokrywała zaschnięta krew, Jafet wyraźnie widział cienkie, ciemniejsze i dłuższe rany, zapewne po nożu, lub jakimś innym ostrzu. Kucnął przy jego ciele, aby lepiej mu się przyjrzeć. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡP64SkZBv7A
Rany są zbyt wąskie, pomyślał. Nie mogły być zadane za pomocą siekiery, widać wyraźnie, że zadano ją z pomocą noża, lub innego narzędzia tego typu. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgQlqtY5l58
Przeniósł wzrok wyżej, na głowę. Nie dopatrzył się u niej żadnych uszkodzeń, nie dał się zmylić krwi brudzącej jego podgłówek. Wokół ciała unosił się lekki, ale nieprzyjemny zapach powoli psującego się ciała, ale nie wyglądało ono źle, najwyraźniej zaczęło się szybciej psuć ze względu na upał panujący w tym miejscu w środku dnia.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPZIMOVGtGK
- Czemu klęczysz przy ciele swojego zięcia? - po głosie rozpoznał Benjamina. - Nie znałeś go długo, czyż nie?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡL56LERhC9R
- A co to za różnica, czy znałem go długo, czy nie? Był moją rodziną. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4bxid0klAY
- To w takim razie czemu się mu tak przyglądasz? Przecież go widzisz nie pierwszy, ani nie drugi raz. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGyrj8H2VnS
- Przypatruję się jego ranom. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8Ic6BmARBO
- I co wnioskujesz?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6U52Zj2QIv
Jafet dopiero teraz wstał, po czym odwrócił się w stronę kompana.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtvFTYtF3Iu
- Wnioskuję, że zmarł, tracąc dużą ilość krwi, na wskutek brutalnego i wielokrotnego pocięcia ostrym przedmiotem, najprawdopodobniej nożem, lub sztyletem. Zmarł niedawno, zgaduję, że wczoraj rano, ciało jeszcze się nie zepsuło, ale czuć już lekki zapach.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ54RxO6s0Vv
Jego słowa wywołały szok na twarzy Benjamina. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2cNebQ2vpE
- Skąd ty...314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlTZ7v8qYFP
- Logiczne myślenie, przyjacielu. Wiele razy pomagałem królowi w rozstrzyganiu sporów, miałem sporo czasu, by wyostrzyć zmysły, oraz rozwinąć zdolność logicznego myślenia. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJvAzpY7CTu
- I co dalej? 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYznE2YqvHl
- Dopiero zacząłem badanie. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8mVEABaOho
Szedł dalej, z każdą sekundą bojąc się coraz bardziej tego, co nieuniknione. Prosił Jahwe w Duchu, aby Dał mu siłę walki ze swoimi emocjami. Aby nie wzięły nad nim kontroli, aby nie pozbawiły go umiejętności logicznego myślenia. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHh8kfWtdcN
Zorientował się, że obóz składał się z czterech namiotów, ułożonych w dwa rzędy po dwa namioty. W środku zrobiono miejsce na ognisko, z odpowiednią ilością wolnego miejsca w kształcie okręgu, aby niczego nie podpaliło. Kiedy podszedł pod jego pozostałości, zamarł. W jednym z czterech przejść leżała jego córka. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPPYRmMAFdh
Nie zorientował się, kiedy rzeki łez zaczęły się wylewać z jego oczu. Nie zorientował się, kiedy wydał ryk bólu, ryk który zdarł mu gardło, pozbawił głosu. Nie zważając na protesty towarzyszy podszedł do ciała jego malutkiej, bezbronnej córeczki. Jedyne co zobaczył, poza jej smutną twarzą, była rana, wąska i krótka, jakby od wbicia czegoś ostrego. Widział krew. I tyle. Nagle opadł z sił, usiadł i oparł swoje ciało o płócienną ścianę namiotu. Potem widział ciemność.
Kiedy się obudził, zorientował się, że znajduje się w jednej z komnat sypialnianych w pałacu króla. Władca siedział przy jego łożu, popijając wino z pucharu i jedząc owoce. Zobaczywszy, że Jafet się obudził, nalał mu również i podał kielich. Zaczęli pić.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfHH4r9zSfW
Sytuacja była bardzo niezręczna. Władca wpatrywał się cały czas w swój kielich, Jafet tak samo, ale ukradkiem na niego spoglądał. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvmu5RGoaRO
- Jak się czujesz? - zapytał w końcu. - Po tym wszystkim?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNC4Pg051Ux
- Szczerze mówiąc - westchnął. - Paskudnie. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwCflZY7w9Q
Taka była prawda. Nie silił się na żadne uprzejmości, nie miał po prostu na to siły. Jedyne o czym w tym momencie myślał, było znalezienie się w swoim własnym domu i położeniu się w swoim własnym łożu. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEqtmzwzj1k
- Gdzie moja żona? - dodał po chwili. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3eV9zjoOq6
- W sąsiedniej komnacie z małym Jakubem. Wie o wszystkim. Od razu jej powiedzieliśmy o wszystkim, łącznie z twoim... Stanem. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡel2B4GwBp1
- ŻE CO? 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHYKzk5lZWF
Wpadł w furię. Jak mogli jej to zrobić, jak mogli to zrobić samej, wrażliwej kobiecie, bez męża u boku, nie wspominając już o tym, że cały czas się opiekowała małym. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxPRgH1nH11
Jafet zerwał się z łoża i pobiegł szukać żony. Otworzył drzwi i wybiegł na korytarz. Nie zwracał na nic uwagi, ani na to, że był okropnie słaby, ani na to, że jedyne co miał na sobie to tunika, w której wyjechał poprzedniej nocy. Biegł po dywanie, aby nie uszkodzić sobie stóp, oraz aby uniknąć poślizgnięcia się. Chwilę później wpadł na jakiegoś strażnika. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6XVCWQm0v1
- GDZIE JEST JUDYTA? 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡS3rH9wB142
Mężczyzna cofnął się, nieco wystraszony, albo zdezorientowany, ciężko było mu stwierdzić ze względu na panujące emocje. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4SFzdnwZTM
- W pierwszej komnacie na prawo za rogiem, panie. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiAawNUngxu
- Dziękuję. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvtF1bUBvvE
Ostatnie słowo powiedział nie wrzeszcząc, ale już unosząc głos, wyminął ów człowieka i udał się do pokoju który wskazał. Wnętrze, poza inną barwą łóżek, praktycznie niczym się nie wyróżniało od tego, w którym nocował. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtZ3PMvMaz0
Judyta, żona Jafeta, siedziała cała we łzach, trzymając w ramionach śpiącego Jakuba. Chłopiec uroczo drzemał, jakby zupełnie sobie nie zdając sprawy z powagi sytuacji. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIjONgvL5Kt
Podszedł do żony, dostawił sobie po cichu krzesło, tak aby nie obudzić malucha i usiadł. Wyciągnął długie ramię i objął delikatnie żonę, a ona wtuliła twarz w jego bark. Załkała cicho. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjSX8pkJTLY
- Czy to prawda?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡod91a2ATmj
- Tak - uciął. Nie było sensu owijać w bawełnę, ani udelikatniać. I tak wiedziała, że to prawda, ale nie chciała w nią uwierzyć. Podobnie jak i on. Jego oddech stawał się coraz bardziej nierówny, oczy stawały się cięższe, jakby mieszczące się w nich łzy dodawały sporo do wagi. Mrugnął, a zaraz po tym poczuł spływające stróżki pojedynczo płynących łez; spływających powoli i bezlitośnie łaskoczących po policzkach. W tej właśnie chwili obiecał sobie, że wyznaczy sprawiedliwość ludziom, którzy to zrobili jego rodzinie. Ludziom, którzy przyprawili jego wnuka o zostanie sierotą, ludziom, którzy odebrali jemu i jego żonie jedyną córkę. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhb25xAC4aB
.....314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMTzc3oml4u
314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJuZ4tFQx5f
Przypatrywał się powoli swoim ofiarom. Znał ich doskonale, zarówno ją, jak i jego. Spodziewał się, że z wzajemnością, dlatego zakrył twarz chustą. Estera, dziewczyna na którą polował, spacerowała po targu, szukając czegoś dla siebie. Wnioskując po informacjach, które otrzymał, nowe szaty. Taki był jej cel wypadu poza teren stolicy. Uznał to za szczyt głupoty. Po co ryzykować tak bardzo, skoro mogła spokojnie sobie coś kupić u siebie? 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQYeFwhlS1k
Bawiło go to. Bardzo. To był jej ostatni błąd. Nie będzie miała okazji go naprawić. Ciekawe tylko, czy jej mąż, zdoła ją przed nim obronić. Oczywiście, że nie. W końcu nie był sam. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaiwkAjvECp
Było ich wielu. Bardzo wielu, jeśli patrzyć na stosunek ilości. Z połową tuzina dorosłych, dobrze wyszkolonych mężczyzn, jedna kobieta i jeden mężczyzna nie mieli większych szans. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3dkEW5dDLb
.....
- Panie - Jafet skłonił się. - Wiem, że szabat dobiegł końca, ale mam do ciebie osobistą prośbę. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLBWZshPFs7
Żyd jeszcze tego samego dnia po uniesieniu się na władcę poszedł i go przeprosił. Bądź co bądź, pomimo tego, że są przyjaciółmi, jemu należy się większy szacunek. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUq1jwHrRxz
- Słucham? - uśmiechnął się do niego życzliwie, bez cienia żalu za nagły wybuch. Zapewne zrozumiał, że to w wyniku olbrzymich emocji. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJWWeKEt6W4
- Mógłbym wziąć tuzin mężów na dwa dni oraz wóz, aby posprzątać na miejscu zabójstwa? Chcę jeszcze raz się z tym zmierzyć. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLFjSWZEBOu
Rządzący myślał przez chwilę. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbjOM4AqzcI
- Hmm... Nie wiem, czy to dobry pomysł. Te emocje, te wydarzenia...314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡebgdUIY0Ly
- Proszę - jeszcze raz pochylił głowę. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpPrk4uF8s3
- Niech ci będzie zgoda. Tylko proszę cię, aby to długo nie trwało. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ07GgHQ6Bgw
- Dziękuję, panie. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡM0iIfmAVyC
Niedługo później był już w swojej posiadłości i pakował bagaż. Na dwa dni nie potrzebował wielu rzeczy, głównie posłanie polowe, jakąś szatę, jakby się zrobiło chłodniej, zapas chrustu. Założył na siebie długą, niebiesko-białą szatę, wziął kij z drewna dębowego i ruszył w stronę pałacu, w umówione miejsce z woźnicą, z którą polecił mu się spotkać król. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡf2hcYdWw5a
- Witaj. Jestem Jakub. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8q8cNdTAsH
Uścisnęli się. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ29IGm6bQgV
- Jakub? To tak samo jak mój wnuk. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4Vjg7scV5c
- Wnuk? Ile ma?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCdVWD79zx0
- Niedługo upłyną trzy lata, odkąd przyszedł na świat. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFcpKWzCfl3
- O! Moja córka niedawno skończyła! 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2a2W7OAZHU
- Jak się nazywa, jeśli można wiedzieć?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡslmfMTIO9l
- Sara. Żebyś wiedział, panie jaka z niej rozrabiaka. Wszędzie jej pełno! Ani na chwili nie można spuścić z oka!314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhlpLpISUzH
- Podobnie z moim. Żona cały czas pilnuje, aby nie zrobił nic sobie, ani swojemu otoczeniu.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFUj4l3vtHk
Nie zauważyli, kiedy zebrali się pozostali mężowie, ale nie było większego problemu, aby się z grać i wyruszyć jeszcze przed zachodem słońca.
- O Jahwe! Ależ zrobiłeś piękny kanion, Swoimi rękoma! - zawołał Jakub.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYGXVmC7hLC
- Nigdy go nie widziałeś? - zawołał ktoś z wozu. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡM3vtEy7bC0
- Widziałem, owszem towarzyszu. Ale za każdym razem gdy go widzę, czuję uniesienie na sercu, oraz chęć, by chwalić Pana. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3EVeINYLm7
- Masz rację - odparł kolejny. - Mam identycznie. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ76iYcCSSrm
- Ten kanion jest piękny - zaczął Jafet. - Szkoda tylko, do czego został wykorzystany, oraz co tu się wydarzyło. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYO1DN5RG1s
Powoli, z czasem aż zaczęli się przybliżać do pozostałości obozowiska, kiedy zaczęło się robić coraz chłodniej, zaczęli dostrzegać namioty, ułożone w dwa rzędy po dwa schronienia. Na samą myśl o nich, po plecach przechodziły Jafetowi dreszcze. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQ7DwNIJF4T
Swoje namioty rozłożyli nieopodal, później rozpalili ognisko, zostawiając pracę na rano. Zjedli kolację, a kiedy noc już na dobre zawitała na niebie, wraz z gwiazdami i księżycem, kiedy zrobiło się chłodno, każdy z nich udał się do swojego namiotu na spoczynek. Tym razem jednak, Żyd miał trudności z zaśnięciem. Nie mógł się pogodzić z myślą o tym, że nocuje niedaleko miejsca, gdzie zmarła jego córka i jej mąż. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvfFV9HVxMi
W końcu, nie wiedząc która jest godzina, zasnął płytkim snem.
Obudził się jako pierwszy, toteż nie zwlekając ani chwili wstał, założył szatę którą spakował i udał się w kierunku opuszczonego obozowiska. W pierwszej kolejności postanowił jeszcze raz zbadać miejsce, w którym zemdlał. Poza licznymi śladami stóp, odcisków leżących ciał, nie zobaczył niczego, co by się wyróżniało spośród tłumu. Zrobił krok w kierunku ogniska. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡATaIvt4OdF
Kucnął i zbliżył głowę w stronę wypalonego opału. Skierował wzrok od góry do dołu, w stronę ziemi, przy okazji zdając sobie sprawę z tego, że drewno bliżej powierzchni było słabo wypalone, albo wręcz wcale. Dotknął zdawało się, nieruszonego przez ogień drewna, aby się upewnić. Palec potwierdził jego przypuszczenia. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡR8STIkmNjd
- Wygląda na to, że zabójcy po popełnieniu zbrodni od razu zgasili ognisko, sprytnie. Ale w takim wypadku - mówił do siebie. - W takim wypadku, ciała musiały tu leżeć około całego dnia, nocy i dłuższej części następnego dnia, już nie wspominając o tym, że taki obóz wyglądałby normalnie... Coś mi tu nie pasuje.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpwyQZA6uK8
Ostrożnie podszedł z powrotem do miejsca, gdzie jeszcze nie dawno leżała Estera. Przyjrzał się dokładniej odciskowi. Kiedy dokładnie zaczął go od nowa badać, zamarł. Odbicie wskazywało, że tors osoby leżącej był zbyt długi. Oznaczało to tylko jedno. Ofiara się czołgała przez jakiś czas. Być może godzinę, a być może cały dzień. Jafet wiedział już, że jego córka nie zmarła od razu. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCUGWBLo5Iz
Na samą myśl o tym, uronił jedną łzę. Nie dał jednak słabości wygrać. Miał zadanie, które chciał wykonać. Chciał, by mordercy zgodnie z Prawem Mojżeszowym, zostali ukarani. I dopilnuje tego, jeśli Jahwe pozwoli. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqhJmFxOfDs
Badanie całego obozu zajęło mu jakiś czas, ale zgodnie z jego poczuciem, nie był on długi. Słońce dopiero wschodziło, a Jafet tak naprawdę swój cel, po który tu przybył, osiągnął. Postanowił jednak, póki ma jeszcze trochę czasu, zbadać teren poza obozem. Obszedł w pobliżu cały teren dwa razy, po czym odszedł trochę dalej w kierunku przeciwnym z którego tu przyjechali. Szedł tak dobre kilkanaście minut, aż jego uwagę przykuł jakiś błyszczący przedmiot w oddali. Podbiegł w jego kierunku tak szybko, jak pozwalały mu na to jego doświadczone nogi, co wbrew pozorom nie trwało długo. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLkVvPLlHqk
Dobiegłszy na miejsce przyjrzał się ów przedmiotowi. Okazało się, że był to sztylet, długi, ale jednocześnie wąski; błyszczący, posiadające złote zdobienia. Rękojeść owinięta była skórą, zabarwioną na szmaragdowy kolor; Jafet jednak nie był w stanie zidentyfikować, jakiego zwierzęcia była to skóra. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡU8fGUoZOmi
To co jednak w szczególności zwróciło jego uwagę, to inicjał, mały ale jednak; wygrawerowany na rękojeści bliżej głowicy i rękojeści. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8dPTJa4jDz
- Be, be, be... - pomyślał. - Kogo byłoby stać na taki sztylet, lub kto mógłby taki otrzymać? Wiem, że to ktoś, kto najprawdopodobniej ma imię zaczynające się na literę be. Pomyślmy.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡowCxeJdQA1
Spojrzał w niebo. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvzHBnpqNwJ
- Jahwe, pomóż! Kto taki mógłby to być? 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡn4axhHCb9Y
Odpowiedź przyszła natychmiastowo, jakby wiedza której potrzebował (w co nie wątpił) została wylana mu na głowę. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKMP1fVBahc
- Dziękuję. - odpowiedział. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ82CXA8G4zV
Okazało się jednak, że to nie koniec niespodzianek. Kiedy spojrzał w dal, dostrzegł; małe bo małe, ale drugie podwyższenie, drugą drogę na górę kanionu. Schował sztylet i znowu wbił wzrok w ziemię. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8m7pNTKBLP
Zaczął szukać jakiś śladów, jakiś wskazówek, dotyczących możliwego połączenia w tej sprawie sztyletu z drugim wyjazdem z kanionu. Nie musiał długo szukać, gdyż chwilę później znalazł ślady kopyt, wybitych jeszcze wyraźnie w piasku. Patrząc na nie, założył, że było co najmniej tuzin jeźdźców. Brak śladów kół świadczył o braku wozu, przynajmniej tak mu się wydawało. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡM9pIijfWHx
Uznał, że nie warto iść dalej tropem tych śladów; wszystko przemyśli sobie w domu. Prędko wrócił do obozu, aby nikt nie zauważył jego zniknięcia, oraz z powrotem; skradając się, udał się na odpoczynek. Jednak wiedział jedno: nie może ufać Benjaminowi, ani jego najbliższym podwładnym.
Po wstaniu i zjedzeniu śniadania, Jafet znowu się ubrał w tą samą szatę co wcześniej i zabrał się z innymi do pracy. Złożenie namiotów, posprzątanie po ognisku i spakowanie pozostałości zajęło im stosunkowo niewiele czasu tak, że już po południu znaleźli się z powrotem w stolicy, a pod wieczór Jafet był w domu. Władca pozwolił mu jeszcze spędzić czas z rodziną, zwłaszcza, że następnego dnia miał być pochówek Estery i jej męża. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtZRmNimTqE
Jafet powiedział o wszystkim w tajemnicy przed sługami i niewolnikami swojej żonie. Sara popłakała się, ale wyraziła poparcie w stosunku co do planów męża. Sama, aby mu nie przeszkadzać, poszła się zająć Jakubem. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3ug0YYdbUj
- Symeonie! - zawołał donośnym głosem. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoZ7LMJ8n7p
Nowy sługa prędko stawił się w drzwiach komnaty biesiadnej. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKpDqsAzzr3
- W czym mogę służyć, panie? 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHC32VFaX0Z
- Nalej mi proszę trochę wina do kielicha i przynieś jeden z czystych zwoi z biblioteki wraz z piórem i atramentem. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4OeLNwsNl1
Symeon niemalże natychmiastowo spełnił prośby Jafeta. Zgodnie z następną, opuścił salę, zostawiając męża samego ze swoimi myślami. Jafet rozłożył zwój i zaczął pisać najważniejsze elementy jego spostrzeżeń. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIdp3OlNxXa
Esterę i Joachima zabito najprawdopodobniej nożem lub sztyletem, przynajmniej tak można sądzić z zadanych ran. Nasuwa mi się do głowy parę pytań:314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRSIuUKAhgH
- Kto to mógł zrobić?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡz2BETnYGTD
- W jakim czasie doszło do śmierci moich bliskich?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsPxXQ53sPb
- Jaki związek z tymi wydarzeniami ma Benjamin, oraz jego sztylet?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡR5x1w0Oiek
Jafet zaczął myśleć, przy okazji stukając piórem w pergamin, robiąc parę czarnych plam. Po jakimś czasie zaczął znowu pisać.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8mHmyxCme7
Ognisko. Ono jest kluczem do ustalenia czasu napaści. Opał nie został wypalony do końca, wręcz przeciwnie, widać dosyć duże ślady nienaruszonego drewna. Najprawdopodobniej został zalany w chwili napaści. Tylko kiedy to było? Mało prawdopodobne, aby zdarzyło się to wieczorem; wtedy ciała leżałyby tam za długo, na pewno zaczęłyby się psuć. W takim razie314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRCTeGsGSUS
Znowu przestał na chwilę, ale po chwili znowu otrzymał odpowiedź od Pana. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbMwBkKfotf
POSIŁEK! Przygotowywali posiłek! Najprawdopodobniej w środku dnia, albo późnym popołudniem; wtedy zaatakowali, a następnego dnia, jeśli wierzyć w historię Benjamina, zbrodnia została zauważona. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAJXydNug4D
Tymczasem Benjamin... Jest bardzo podejrzany. Sztylet znalazłem daleko od miejsca gdzie znajduje się droga do stolicy. Jeśli narzędzie należy do niego, na pewno miał jakiś związek ze zbrodnią. Tylko jaki? Zabił czy był partnerem w zbrodni? Jeśli zabił, to jaka mogłaby być tego przyczyna? Zazdrość o Esterę? Nie miałoby to sensu. Sam, o ile się nie mylę, miał żonę. Poza tym, ślub z Joachimem miał miejsce dawno, zabójstwo nie miałoby sensu, zwłaszcza, że sam zapewne ślub wziął niedawno. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0lShw6fJhe
Dalej. Pozycja polityczna? Nie, Joachim jeszcze nie został doradcą, poza tym, Benjamin był wojskowym, w dodatku wysoko postawionym. Więc jeśli brał udział w morderstwach, to raczej jako wspólnik. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJ1GQzP2vbu
To kto zabił? Musiał to być ktoś zazdrosny albo o pozycję, albo o Esterę. Ale jeśli to drugie, to po co ją zabijał? 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDvc3QY8LVu
Wyglądało na to, że jest tylko jedna możliwość, jedna opcja, jedna wersja zdarzeń. Jafet odłożył pióro, zwinął pergamin, a następnie odniósł rzeczy na swoje miejsca, poza zwojem; go położył na szafce przy łóżku. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtDoDGa98Wx
314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuVG08IDigk
Później, założył grubą szatę i wyszedł na zewnątrz; wziął ze sobą część majątku, chciał go przeznaczyć na świątynię, w ramach podziękowania Jahwe za pomoc w ustalaniu faktów. Idąc ulicami miasta, rozmyślał o całej sytuacji. Co prawda, pomagał władcy w wydawaniu wyroków, analizował fakty, doradzał w zarządzaniu państwem, ale nie spodziewał się, że ma taki talent analityczny. Wtedy, w obozowisku, nie odczuwał niczego poza silnymi negatywnymi odczuciami; aczkolwiek teraz, kiedy minęło trochę czasu, przeanalizował swój tok myślenia w tamtej chwili, zdając sobie sprawę z dziwnego uczucia, jakie mu wtedy towarzyszyło. On z każdym szczegółem, jaki napotkał, rozumiał całą sytuację jaka miała tam miejsce, z każdym elementem znał ten obszar. Dzisiejszego dnia, kiedy tam był, udało mu się; tym razem sztucznie, uruchomić swój umysł, dar, jaki dał mu Jahwe, a on zdał sobie z niego sprawę dopiero w obliczu takiej tragedii. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOu3MwuwB7D
Idąc, atakowały go, niczym kamienie lecące z katapult, myśli o swojej córce. Widział jej całe życie w jednej chwili, jej lepsze i gorsze chwile, szczęście i smutek jakie mu przyniosła. Nie chciał tego, walczył z tym, wiedział, że nie może sobie na nie pozwolić w tym momencie. Czuł, jak go rozsadzają, czuł napływające do oczu łzy, ale walczył. Nie chciał dać się zwyciężyć rozpaczy, pomimo tego, że ta nie chciała ustąpić. Teraz to on, Jafet, będzie musiał zastąpić Jakubowi Joachima. Będzie musiał pokazać temu malcowi to, co miał mu pokazać jego zięć. Ale nie wiedział, czy znowu temu podoła. Ta wątpliwość pojawiała się za każdym razem, kiedy musiał wychowywać nowe dziecko. Wiedział, że nie może zawieść. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡidpZuhiNrY
Podarowawszy pieniądze, mąż wrócił do domu. Ciepło bijące od ognia było przyjemnym kontrastem do zewnętrznego chłodu, toteż Jafet ochoczo zdjął szatę, zjadł ostatni posiłek dzisiejszego dnia i pożegnawszy się ze swoimi sługami oraz niewolnikami, położył się spać. Leżąc w ciemnościach, opowiedział swojej żonie o wszystkich swoich wnioskach; o Benjaminie, najprawdopodobniej jego sztylecie, „prawdziwym” zabójcy, swoim darze od Jahwe, oraz o trosce o Jakuba. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcv24Xg9r1E
- Myślisz, że będzie pamiętał rodziców? - zapytał. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVpFt7t9EdA
- Nie mam pojęcia kochanie. To jeszcze małe dziecko, nieznające świata. Bardziej mnie martwi, co my mu powiemy, gdy się będzie pytał o swoich rodziców. Bo przecież nie powiemy, że to my nimi jesteśmy, prawda? Bo nie mogłabym po tym spokojnie spać. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡme48AkvmFT
- Nie, powiemy mu o nich. Ale o ich śmierci, oraz o tym, jak mu ją przekażemy, będziemy myśleć z czasem. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTkdZKZeno6
- Oby Jahwe nam pomógł. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKcMgo0SCLF
- Pomoże. Grunt to ufać Panu, żono. Straciliśmy żonę i zięcia, ale nasz wnuk stracił mamę i tatę. Teraz to my musimy go wychować, my musimy mu pokazać to, czego już nie mogą Estera i Joachim. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIQFqa5FlAI
Później oboje zamilkli. Zmęczenie szybko dało się we znaki i Jafet nawet nie zauważył, a już spał.
Następny dzień był bardzo wyczerpujący, nie wiedział tylko czy ze względu na ostatnie wydarzenia, to co dopiero miało nadejść, czy może tak po prostu. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8uACr1s4RV
Podczas uczty, którą jak i pozostałe; spędził u boku króla postanowił poprosić o chwilę dyskrecji. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡe68WMgeZXm
- Panie? - zaczął. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmR3LXugPTJ
- W czym mogę pomóc, Jafecie? Podać ci może wina? Czy więcej tego wyśmienitego mięsa, które zostało podane?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvSWwIL5iOh
Nigdy nie przykuwał większej uwagi jedzeniu, które było podawane podczas uczty, ale kiedy król o tym wspomniał, zorientował się że było bardzo dobre. Mięso, które leżało na stole rozpływało się w ustach tak, że nie trzeba było go nawet przeżuwać, a wino które spożywał było cierpkie w smaku, ale w tej cierpkości kryła się ciężka do opisania słodycz. Wziął jeszcze jeden łyk, przy okazji upewniwszy się, co do swojego werdyktu. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBKiaNT1Xww
- Jedzenie faktycznie jest wspaniałe panie, ale nie o to chciałem cię spytać. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYJW8spPk0x
- A więc o co? - odpowiedział z pełnymi ustami.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPtpv3VTyPw
Jafet wziął głęboki oddech, po czym odparł:314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlyrG1bOw7l
- Czy miałbyś coś przeciwko, abyśmy pomówili po uczcie na osobności? 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFC5bmBBVVN
Władca zmarszczył brwi w geście głębokiego namysłu. Wydawałoby się, że to nic wielkiego, ale Jafet rzadko prosił o coś takiego, toteż reakcja monarchy była całkowicie uzasadniona. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZMf6EqpF91
- Stało się coś? 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlsg1VL620R
- Wolałbym o tym głośno nie mówić. Nie wiadomo, czy nikt nie usłyszy i nie powie komuś czegoś, czego wolałbym, aby ktoś czegoś nie usłyszał. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlBNTUeCycN
- Cóż za język! - roześmiał się, jakby nie dosłuchując, albo wcale nie słysząc powagi w jego głosie. - Jafecie, mógłbyś tworzyć! 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2a96LuO3Rq
Odczuł lekki dyskomfort na tą zbyt przesadną pochwałę. Co prawda Jahwe dał mu rozwiniętą umiejętność dedukcji i jak to określała jego żona: „Ponad przeciętną inteligencję”, ale w roli poety nigdy siebie nie widział. Łączenie słów w rymy wraz z odpowiednią ilością sylab było ciekawą łamigłówką, ale nie widział w tym żadnej szerszej perspektywy. Poza tym, nigdy go to specjalnie nie pociągało. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡge9dGz4mlT
- Jest to sprawa najwyższej wagi. Obawiam się, i proszę mnie nie brać za szaleńca; że wiem kto mógł pozbawić moją córkę i zięcia życia - szepnął prosto do ucha. - Odkryłem kilka poszlak na miejscu zabójstwa i chciałbym się nimi podzielić z tobą, panie i zapytać się ciebie co ty o tym myślisz. Byłaby taka możliwość?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4U1J6lZIPa
Powtórzył pytanie, nakładając na nie nacisk; wyraźny, ale nie na tyle silny, aby władca mógł go potraktować jako obrazę. Spojrzał prosto w oczy rozmówcy. Jego twarz spoważniała, nie było większego śladu po wesołości, jaka panowała na niej jeszcze chwilę temu. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSvoQIaVbir
- Oczywiście Jafecie, ale dopiero po tym jak skończymy ucztę. Nie mogę zostawić tak biesiadników samych. Mam nadzieję, że rozumiesz. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6FufquMzUP
- Ależ oczywiście, dziękuję. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwnAwuYy8Hb
Wrócili do spożywania pokarmów znajdujących się na stole. Standardowo jak nakazał Jahwe, nie było podanych absolutnie żadnych potraw z mięsa zwierząt nieczystych, tak iż świni nie można było uraczyć. Jeśli przybyły chciał zostać włączony do społeczności, musiał się stosować do Prawa danego przez Jahwe, nie ma innego wyjścia, jeśli chciał dołączyć do narodu.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvZqtfEUVij
314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiHMiEtowew
- Jesteś pewien? - król nie ukrywał zdziwienia po całej historii, jaką dane mu było usłyszeć z ust swego doradcy. - To bardzo poważne oskarżenia! 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUvJT7nCSIG
- Zgadza się mój panie, ale dowody są równie mocne jak poważne są zarzuty, jakimi obarczam Benjamina. Nieprawdą będzie jednak, jak powiem, że działał sam. Jestem niemal pewny, że miał swoich ludzi, ślady wielu kopyt na dnie kanionu o tym świadczą. Ewentualnie, komuś pomagał w zbrodni, w co jestem bardziej skłonny uwierzyć. Sam wojskowy miał wysokie stanowisko, więc czemu miałby zabić moją rodzinę?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSZ4DyaaAFW
- Może jest niebywale żądny krwi?Lata w armii mogły wywołać jakiś uraz... - urwał.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡM2ZBHsFGNc
- Wtedy mógłby zabić kogoś niżej postawionego, albo jakiegoś normalnego mieszkańca miasta. Mniej by ryzykował.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEpv2Kz0RKX
- Hm... - zamyślił się. - Wiesz co, myślę, że powinniśmy z nim porozmawiać. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrn29fSlr76
- Jest to dobry pomysł, spekulacje nie mają sensu, ale zalecam panie, aby w trakcie rozmowy przebywali tu również strażnicy. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXHwiT2RQw2
- To logiczne, stary druhu.
- Więc? Co nam powiesz o sztylecie, który zdaje się należy do ciebie? Co powiesz o śladach kopyt, biegnących w przeciwnym kierunku? Spokojnie mogłeś zabić z zimną krwią na dnie kanionu w czasie upału, a następnie uciec wzdłuż ścian, aż nie będziecie bezpieczni za drogą zasłoniętą ścianami? 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcQY1Rkcy46
Król zaczął przesłuchiwać Benjamina od razu jak ów wszedł. Chodził w kółko, a z każdym wypowiedzianym słowem, nakręcał się coraz bardziej. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpxPbZnrOa0
- Wiesz jak kończą tacy jak ty? Wiesz jak?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7UqHM0fruV
Wojskowy nie podniósł wzroku. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7IfbvwuXR1
- Ukamienowani! I ty też tak skończysz, ale najpierw sąd wszystko usłyszy!314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡozMQRXF9eW
Na słowo sąd coś w nim pękło, przełamał się; zaczął mówić. Najpierw ledwo składał słowa, ale chwilę później już odpowiadał pełnymi zdaniami. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡc1MfJ4ReXo
- Nie ja zabiłem panie. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3X3uMlW5Wr
- To kto?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡR24RHjlR4J
- Naharnum. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnzdr4ahMHH
Naharnum. A więc tak najprawdopodobniej nazywał się morderca mojej córki, pomyślał Jafet, czując napływające do oczu łzy. Ale nie tym razem. Nie pęknie. Stoi przed człowiekiem poniekąd odpowiedzialnym za śmierć jego jedynej córki i nie pozwoli słabości wygrać. Nie pozwoli!314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFc4Bl7HBZL
- Kim jest ten człowiek? Skąd go znasz? Mów!314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGOpv6ilY1h
- To długa historia...314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxq3wFjFhaf
- Powiedziałem!314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpO15NjgacT
Pomimo tego, że stał przed nimi oficer, to na dźwięk wrzasku króla wojownik skulił się, jakby go kto za chwilę miał uderzyć. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡM1I7ynJzoX
- To było kilkanaście lat temu. Byłem wtedy młodym chłopakiem, zaczynałem dopiero służbę. Nie chciałem mieszkać wraz z rodzicami, ale nie miałem pieniędzy na dom. Ale wkrótce, podczas powrotu do miasta napotkałem właśnie Naharnuma. Był to krzepki mąż po czterdziestce z głową bez włosów na głowie, ale za to z bujną, czarną brodą. Po ubraniu widać było, że nie narzeka na niedostatek, więc postanowiłem porozmawiać. Wiedz mój panie, że w okolicy mojego domostwa człowiek takiej klasy to rzadkość.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8RswglTtFZ
Przekonałem go o prezent w postaci pieniędzy, ale w zamian miałem się kiedyś odwdzięczyć. I tu właśnie zaczyna się historia. Powiedział, że potrzebuje pomocy w bardzo tajnej sprawie. Kiedy powiedział mi o co chodzi, odmówiłem. Ale wtedy zagroził, że mnie oskarży o kradzież pieniędzy, a co gorsza miał dowody. Miałem zawiązane ręce, panie.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8mruUXsQ7d
Król po całej opowieści trochę się uspokoił, natomiast Jafetowi zaczęły się trząść ręce ze zdenerwowania, toteż nalał sobie wina z bukłaku do złotego pucharu stojącego nieopodal. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLCKn7ErI06
- Dlaczego zabił moją córkę i jej męża?314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡST7k3MwrFd
- Ponieważ był zazdrosny. Chciał zająć ich miejsce jako twój następca. Najprawdopodobniej opracował już plan. Nie minie wiele czasu, aż zacznie wprowadzać go w życie. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpJfKOJQlye
Benjamin mówił to wszystko głosem na skraju załamania. Jafeta zdjęła litość w stosunku do niego. Serce miał ciepłe, ale jednocześnie przepełnione bólem. Wiedział natomiast, co by chciała jego córka, gdyby żyła. Nie wahał się ani chwili.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUTplhGY7as
- Benjaminie, pomóż nam go znaleźć, a pomogę ci uniknąć ukamienowania. Nie jesteś bez winy, ale zostało ci postawione ultimatum. Nie chciałeś pomóc w zbrodni, ale zostałeś do tego zmuszony. Proszę, pomóż mi, a ja pomogę tobie. 314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBBXQx3bYWV
.....314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡODefbRG06f
Wkrótce złapano Naharnuma, który został skazany na ukamienowanie, natomiast Benjamin odpokutuje swoje winy w więzieniu w stolicy. Estera i Joachim zostali pochowani, a Jafet mógł spokojnie wychowywać z żoną wnuka Jakuba.314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5HKB62y7De
314Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZjojICyezR
