Hari Selasa, langit mendung tak berubah. Seawal pagi Kaknia sudah muncul di kedai tapi hanya untuk seketika. Dia tunjuk muka, bagi beberapa arahan ringkas pada Aman, dan terus lesap entah ke mana.
Waktu hampir jam 11 pagi, dia kembali ke kedai dengan wajah ceria, ada sesuatu dalam cara dia menutup pintu belakang yang buat Aman resah.
“Aman…” Kaknia buka langkah ke kaunter sambil letak beg tangan. “Kaknia dah cakap dengan awek Thai tu…”
Aman yang tengah susun botol sirap, terus berpaling. “Cakap apa?”
“Cakap yang awak suka dia.” kata Kaknia
Aman terbeliak. “Hah? Serius lah Kaknia ni? Aduhhh bila masa pulak saya cakap saya suka dia?!”
“Tak payah cakap, muka awak dah cukup bercerita. Kaknia perhati dari hari Ahad dah. Cara awak tengok dia pun lain.”
Aman geleng kepala, dah tak tahu nak letak tangan kat mana.
“Alah... try la dulu. Kaknia sebut je pasal awak, respon dia pun positif. Senyum lain macam. Kaknia dah janji dengan dia, hari ni awak pergi makan kat situ.”
“Ya Allah Kaknia… kenapa Kaknia ni laju sangat bertindak ni? Saya pun tak ready apa pun…”
“Malu kenapa nya Aman? Kalau tak bertindak, nanti orang lain sambar. Nak tengok je ke sampai habis?”
41Please respect copyright.PENANAqgWxFp5IPb
Aman tarik nafas panjang, tangan letak di belakang kepala. Dia pusing-pusing dalam ruang kecil di belakang kaunter.
“Saya bukan pandai bab-bab macam ni Kaknia. Kalau kena main balik macam mana?”
“Aduhh… tak payah fikir jauh. Makan je dulu. Duduk. Tengok mata dia. Cakap sikit-sikit. Nanti tahu la awak nak buat apa.”
41Please respect copyright.PENANAnv3IE0Qbyp
Aman diam. Tapi dalam hati, riuhnya bukan main.
“Esok lusa jangan menangis kalau kedai sebelah tu tiba-tiba bertunang dengan orang lain. Kaknia dah pesan awal.”
“Aduhh… macam mana ni... aduhh…” Aman separuh berbisik, separuh merintih. “Saya nak bancuh air pun tangan dah berpeluh.”
41Please respect copyright.PENANANpJgcnHnTZ
“Esok-esok kalau anak awak tanya macam mana jumpa mak dia, boleh la cerita… ‘Nenek awak yang urus semua, ayah awak takut sangat masa tu’,” kata Kaknia sambil ketawa kecil dan berlalu ke belakang.
Aman hanya mampu duduk termenung.
'aduu niat aku nak makan je ayam fresh tu, ahh kacau daun la macamni. cakap aku suka pula.. tapi macam chance baik juga ni macam mudah je nak dapatkan nombor.. haha.. okey juga ni..' kata Aman dalam hati
ns216.73.216.143da2