CHAPTER 19: Sa Likod ng Lahat
POV: Mikaella
"Ngayon mo lang ako tinitigan ng ganyan, Mika," ani Julius, habang nakasandal sa kanyang lumang motor, ngumungiti sa paraang kilala kong peke.
Hawak ko ang helmet ko, pero ang bigat ng braso ko. Parang may tanikala sa mga daliri ko habang pinipigilan kong suntukin ang taong minsan kong pinagkatiwalaan.
"Sinungaling ka," bulong ko.
"Kanino?" Umiling siya, parang wala siyang kasalanan. "Sa’yo? O sa kanya?"
Hindi na ako sumagot. Mas mabuting gamitin ang galit para panatilihin ang katinuan. Nandito kami sa lumang warehouse kung saan ako niyaya ni Julius, sa pretense na may kausap kaming sponsor para sa race sa Bicol. Pero ang totoo? Gusto niya lang akong i-corner.
"Sinira mo si Alex," sabi ko. "Alam mo ba kung ilang taon siyang nawalan ng tiwala sa sarili? Sa mundo? Sa akin?"
"Hindi ko siya sinira," mariing tugon niya. "Iniligtas kita. Sa kanya."
Parang pinalo ang dibdib ko. "Hindi mo ako niligtas. Ginamit mo lang ako."
Tahimik si Julius sa saglit. Tapos ngumisi. "Oo, ginamit kita. Kasi mahal kita, Mika."
Hindi ako nagpakita ng kahit anong emosyon. "Hindi mo ako mahal. Gusto mo lang akong ariin. Akala mo ako 'yung premyo kapag natalo mo si Alex."
"Alam mo kung sino ang dapat mong sisihin?" tanong niya, paatras habang dinudukot ang phone sa bulsa. "Si Salvador. Stepdad mo. Siya ang nagtulak sa’kin. Hindi ko na rin kinaya, Mika. Lahat tayo pinapaikot lang."
"Show me," utos ko. "Lahat ng ebidensya. Hindi 'yung mga excuse mo."
Binuksan niya ang phone, nag-play ng isang voice recording. Naroon ang tinig ni Salvador, malinaw:
"Yung Cordova na 'yan, dapat hindi na umaabot pa sa finals. Mag-set up ka ng disgrasya. Walang pwedeng sumira sa negosyo ng mga patron. At habang niloloko mo si Mika, siguraduhin mong walang masyadong emotional attachment, ha? Ang babaw ng mga babae kapag in love."
Sumikip ang dibdib ko. Naaalala ko lahat ng pagdududa ko noon, pero pinili kong manahimik.
POV: Alex
Walang babala.
Walang pasintabi.
Pumasok ako sa warehouse sa oras na makita ko sa tracker ni Riva na nandoon si Mika. Riva sent me the signal. Akala ko noon paranoia niya lang ang lahat. Akala ko paranoid lang siya kasi 'di siya makaget over sa galit niya kay Julius.
Pero she was right.
Pagbukas ng pinto, nakita ko si Mika na parang estatwa. Nakayuko. Si Julius, may hawak na phone, pinapakinggan namin pareho ang tinig ni Salvador — ang stepdad niya. Isa sa mga mastermind. Isa sa mga taong gustong patayin ako.
Nanginginig ang kamao ko. Walang karahasan ang intensyon ko… pero nang makita ko ang peke't maduming ngiti ni Julius, hindi ko na napigilan.
Isang suntok.
Pangalawa.
Napasigaw si Mika. "Alex! Tama na!"
Pero kahit malabo na ang paningin ko sa galit, naramdaman ko ang haplos niya sa balikat ko. Malambot. Matapang. Buo.
"Please," aniya. "Hindi worth it. Hindi na."
Napahinto ako. Hinihingal. Si Julius, duguan ang labi, pero nakangiti pa rin.
"Sa huli, bumalik ka pa rin sa kanya," bulong ni Julius, napapailing. "Mga pa-victim na tulad niyo ang dahilan kung bakit walang matinong nakakatakas sa gulong ‘to."
POV: Riva
"Ngayon mo lang naramdaman ‘yan?" tanong ko mula sa likod ng pintuan.
Kasama ko ang dalawa sa mga anti-illegal racing unit. Naka-video ang lahat. At sa wakas, may hawak na kaming konkretong ebidensya. Voice recordings. Documents. Video surveillance. Lahat ng iniipon ko nang limang taon.
Dati, iniisip ko: bakit ko pa gagawin 'to?
Pero nang makita ko ulit si Alex na buo—at si Mika na nakatayo sa sariling mga paa—alam kong sulit lahat.
"Julius Tantiado, you’re under arrest," sabi ng officer habang inilalapat ang posas sa kanya.
"Mga duwag kayong lahat," huli niyang bulong.
"Mas mabuti nang duwag," sabi ko, "kaysa mamamatay-tao."
POV: Mikaella
Paglabas ng bodega, malamig ang hangin. Wala kaming imikan ni Alex.
Pero nang sumandal siya sa motor niya at tumingin sa akin, para siyang bata ulit — hindi yung bad boy rider, kundi yung taong minsan kong minahal ng buo.
"Sinubukan kong galitin ka," mahina niyang sabi. "Pero mahal pa rin pala kita."
Ngumiti ako. Konti lang. Tipid lang.
"Sinubukan ko ring kalimutan ka," tugon ko.
Binitawan ko ang helmet ko. Hinawakan ko ang mga pisngi niya. Nilapit ang mukha ko.
"But I never did."
ns216.73.216.51da2
